Zesduizend jaar geleden was de Sahara een vruchtbare savanne, waar het leven welig tierde. Tegenwoordig is het een dorre zandzee, maar misschien keert ooit het groen weer terug… Regelmatig verruilt Hans-Joachim Pachur het sappige groen van de botanische tuinen van Berlijn voor een dorre woestijn.
De Sahara is vermoedelijk zeven miljoen jaar oud, en ontstond als gevolg van het krimpen van de Tethysoceaan. Die oceaan bevond zich tussen 230 en 38 miljoen jaar geleden tussen Afrika en het Arabische Schiereiland aan de ene kant, en Europa en Azië aan de andere kant.
De Sahara bestaat grotendeels uit rotsachtige gebieden. Slechts zo'n 20% van het oppervlak bestaat uit ergs. Dit zijn grote zandverstuivingen met zandduinen. Deze duinen zijn in beweging en kunnen zich langzaam verplaatsen waardoor een volledige erg in duizenden jaren van plek kan veranderen.
Zo'n 10.000 jaar geleden was de Sahara groen. In Tassili n'Ajjer in de woestijn van Algerije zijn zo'n 15.000 grottekeningen te vinden van antilopen, krokodillen en andere kuddes. In het geval de baan een ellips is, gaat de aarde dicht bij de zon sneller en ver weg van de zon langzamer.
De meerderheid van de mensen die in de Sahara wonen zijn nomaden. Dit betekent dat deze mensen continue in beweging zijn in deze regio op zoek naar betere levensomstandigheden. Men gelooft dat de eerste nomadische volkeren naar deze regio kwamen nadat de huisdieren werden ingevoerd; zo'n 7.000 jaar geleden.
In het noorden van Afrika ligt de Sahara, de grootste woestijn ter wereld. Het is er is droog en dor. Toch leven er dieren, planten en zelfs mensen. Het zijn nomaden.
Regenwater kan allerlei stoffen bevatten, soms zelfs zand uit de woestijn. Bij stof- en zandstormen in het woestijngebied kan stof kilometers hoog in de atmosfeer komen. Wanneer luchtstroming over een enorme afstand van zuid naar noord is gericht, kan Saharazand boven ons land of nog noordelijker komen.
De Sahara is een grote woestijn in het noorden van Afrika. De Sahara heeft een oppervlakte van zo'n 9 065 000 vierkante kilometer. Dat is meer dan 200 keer de oppervlakte van Nederland.
Het Saharastof in onze atmosfeer is niet gevaarlijk, omdat het over het algemeen hoog in de lucht hangt. Maar het kan wel hinderlijk zijn. Zeker als het ook gaat regenen: met de regendruppels komt een deel van het stof naar beneden en dat levert flink wat vlekken op, bijvoorbeeld op auto's en tuinmeubels.
Daar is het gemiddeld zo'n drie graden Celsius. In de zomer fluctueert de temperatuur tussen de 25 en de 38 graden, in de winter wordt het tussen de -15 en -30.
Onder het zand in de Sahara bevinden zich verschillende soorten gesteente. Daarnaast zijn er met behulp van satellieten met speciale sensoren veel drooggevallen rivieren en meren ontdekt onder het woestijnzand. Daaruit blijkt dat de Sahara een paar duizend jaar geleden een vruchtbaar gebied was.
Als je aan de Sahara denkt, zien de meeste mensen enorme zandvlaktes en grote zandduinen voor zich. In praktijk is echter maar 20% van deze woestijn zand. De rest is rots, steenpuin en grind.
Reacties. Woestijnen bevinden zich aan weerszijden van de keerkringen (zie voor informatie over keerkringen Tijd en Seizoenen). In die streken is het zo vreselijk droog, daar de wind er meestal van af waait. Er komt met de wind dan dus weinig of geen vochtige lucht mee die tot regen kan leiden.
Wist je dat? De Sahara is de grootste zandwoestijn ter wereld. Deze woestijn is ongeveer 300 keer zo groot als België! Er zijn niet alleen zandwoestijnen, er bestaan ook ijswoestijnen, zoutwoestijnen en nog andere soorten!
Oorzaak 1: Vuile zonnepanelen door Saharazand
Toch zorgen krachtige luchtstromen er soms voor dat het zand uit de woestijn helemaal naar ons kleine kikkerland afreist. Om daar samen met de regen naar beneden te vallen. Vervolgens zie je overal een roodbruine gloed.
Pas op met zelf Saharazand van de auto wassen
Saharazand heeft volgens Autoweek de eigenschap dat het 'erg fijn is en scherp, waardoor je krassen in je lak kunt veroorzaken. ' Ook is het oppassen met de voorruit. 'De verleiding is groot om met de ruitensproeier en ruitenwisser het zand weg te halen.
Als de wind vanuit het zuiden waait, wordt de lucht met het zand richting Europa geblazen en kan het ook boven Nederland terecht komen. In principe kan de atmosfeer het zand vasthouden, maar als het regent komt het naar beneden. Dan is het roodbruine, fijne zand te zien op tuinmeubilair, de auto of op ramen.
Hoewel kamelen fysiek in staat zijn cactussen te eten, kunnen ze door het kauwen op cactusbladeren wondjes oplopen. Toch kiezen ze vaak voor het ongemak en de pijn om van de stevige groene cactusbladeren te kunnen genieten.
De Sahara is de grootste zandvlakte ter wereld. Hij is maar liefst 9.065.000 km² groot. Hij loopt van het zuiden van Marokko helemaal door over de breedte van Afrika naar de Rode Zee in Egypte.
Toch wonen er mensen in de woestijn: nomaden. Deze nomaden trekken over de zandvlaktes, op zoek naar water en gras. Als ze een goede plek vinden zetten ze daar hun tenten op en laten hun vee grazen. En als het water of het gras op is trekken ze weer verder.
De bergduivel komt voor in de woestijnen van Australië en staat bekend om zijn bizarre uiterlijk. De huid van het dier is volledig bedekt met gekromde stekels. Het is al langer bekend dat het dier geen water kan drinken met zijn bek.
Het woestijnklimaat kent een groot temperatuurverschil tussen dag en nacht. Overdag is het tussen de 25 en 45 °C en 's nachts kunnen de temperaturen in enkele gebieden onder het vriespunt dalen.
De Afrikaanse olifant is waarschijnlijk het meest bekende dier van Afrika.