Aristoteles was de uitvinder van de studie van de logica, of de wetenschap van het redeneren. In de logica was hij degene die het "
Aristoteles is de grondlegger van de logica, de leer die zich op systematische wijze bezighoudt met redeneren en argumenteren. Op moraalfilosofisch gebied is hij beroemd geworden vanwege zijn deugdenleer. Pas vanaf de 12e eeuw werden de werken van Aristoteles in West-Europa bestudeerd.
Filosofie is voor Aristoteles het streven naar de ware kennis van alles wat noodzakelijk en onveranderlijk is. De weg daartoe is de studie van het concrete en het individuele. In tegenstelling tot Plato leert Aristoteles dat het bereiken van inzicht in het wezen der dingen niet buiten de zintuiglijke waarneming om kan.
Teleologie en handelen
Aristoteles' deugdethiek is teleologisch. Dit betekent dat zij de logica van het doel (telos) volgt. Ze veronderstelt dat mensen handelen omwille van een doel, dat zij beoordelen als het goede. Mensen zijn in hun handelen dus altijd gericht op een goed.
In Aristoteles' visie zijn alle dingen met het verstand te begrijpen. Hiermee sluit hij aan bij Socrates gedachte over het kennen van algemeen geldende waarheid aangaande goedheid en deugd.
Aristoteles' concepten zijn functie, classificatie en hiërarchie ; hij gebruikt deze concepten om alles te verklaren. Terwijl de moderne wetenschap de nadruk legt op wetten, benadrukt Aristoteles de zoektocht naar nauwkeurige definities van dingen in termen van hun essentiële eigenschappen.
Alle levende wezens hebben volgens Aristoteles een ziel; ze zijn bezielde, 'gevormde' materie.Die ziel zit echter in het dier, die is het dier.
De ethiek van Aristoteles, of de studie van karakter , is opgebouwd rond de premisse dat mensen een uitstekend karakter (een deugdzaam karakter, "ethikē aretē" in het Grieks) moeten bereiken door deugd te beoefenen om uiteindelijk geluk of welzijn (eudaimonia) te bereiken.
Je probeert altijd op zoek te gaan naar aangenaamheid, dat wat goed voelt.” Volgens Aristoteles word je gelukkig van het goede doen en wat dat is, daarin kun je je eigenlijk niet vergissen. Als je iets doet wat moreel fout is, doe je dat in zijn opvatting nooit per ongeluk. Je gaat bewust tegen je gevoel en denken in.
Als we kijken naar het uitgangspunt dat zij hanteert, kunnen we ethiek indelen in onder meer regel- of principe-ethiek, deugdethiek en gevolgen-ethiek.
Het principe stelt dat “als alle andere dingen gelijk blijven, mensen genieten van de uitoefening van hun gerealiseerde capaciteiten (hun aangeboren of getrainde vermogens), en dit genot neemt toe naarmate de capaciteit meer wordt gerealiseerd, of hoe groter de complexiteit ervan is” (TJ 374).
Aristoteles; “Plezier in je werk zorgt voor perfectie in het werk.” Plato; ”Het begin is het belangrijkste deel van het werk.”
Een mens is 'goed' als hij zijn aangeboren eigenschappen gebruikt.Hij kan alleen gelukkig zijn als hij al zijn kwaliteiten inzet in het nastreven van deugd. Wijsheid is volgens Aristoteles de hoogste vorm van deugd. En daarmee komen we weer bij de vraag hoe we dat ding dat we deugd noemen kunnen herkennen.
1. Metafysica . Aristoteles door Jusepe de Ribera, 1637, via Google Arts and Culture. Aristoteles' Metafysica is een van zijn beroemdste en meest bestudeerde werken, maar een moeilijkheid wordt gevormd door de diversiteit aan onderwerpen die hij probeert te behandelen.
Socrates is volgens Hegel de meest belangrijke figuur in de geschiedenis van de Westerse wijsbegeerte. Hij is de “vader” van de Westerse filosofie en het oermodel van “de filosoof”.
En hoe inspireerde hij de makers van The Matrix? Plato (ca. 427 v.C.-347 v.C.) was een Griekse filosoof en schrijver die bekendstaat als een van de invloedrijkste denkers in de westerse filosofie. Hij was de leerling van Socrates en de leraar van Aristoteles, met wie hij samen te zien is op de foto hierboven.
Aristoteles wordt beschouwd als de meest universele denker van de oudheid. Hij schreef honderden werken over uiteenlopende onderwerpen. Zo schreef hij niet alleen over biologie, maar ook over de basisprincipes van de natuurwetenschap, politiek, ethiek, logica, wiskunde en kunst.
In Boek I van de Ethica Nicomachea geeft Aristoteles ons een breed beeld van wat hij denkt dat het betekent om een goed leven te leiden. Voor Aristoteles is het goede leven een leven waarin we het onderscheidende menselijke vermogen om rationeel te denken en te handelen ontwikkelen en uitoefenen . Zo'n leven is volgens Aristoteles een gelukkig of bloeiend leven.
En hij die van nature en niet door louter toeval zonder staat is, staat óf boven de mensheid, óf eronder ; hij is de 'stamloze, wetteloze, harteloze', die Homera aanklaagt - de verstotene die een liefhebber van oorlog is; hij kan vergeleken worden met een vogel die alleen vliegt.
Aristoteles definieert morele deugd als een neiging om zich op de juiste manier te gedragen en als een middenweg tussen de uitersten van tekort en overdaad, die ondeugden zijn . We leren morele deugd voornamelijk door gewoonte en praktijk in plaats van door redenering en instructie.
Menselijke bloei is het vermogen om een goed leven te leiden . Geworteld in de aristotelische ethiek, waardeert het gezondheid intrinsiek en is het universeel van toepassing op alle menselijke levens. Menselijke bloei omarmt onze gedeelde menselijkheid en dient ieders belang.
Niet alleen mensen, maar ook dieren en planten hebben zielen, intrinsieke principes van dierlijk en plantaardig leven. Een ziel, zegt Aristoteles, is " de werkelijkheid van een lichaam dat leven heeft ", waarbij leven het vermogen tot zelfvoorziening, groei en voortplanting betekent.
De psychologie van Aristoteles – wat hij de “ studie van de ziel ” (hE tEs psuchEs historia) noemt – neemt een prominente plaats in, zowel in zijn eigen filosofie als in de westerse filosofische traditie als geheel. In zijn eigen systeem is psychologie het hoogtepunt van metafysica en natuurwetenschap.
De christelijke ziel is volgens Jezus niet van nature onsterfelijk, zoals die in de filosofie van Plato wel is. In Matteüs 10:28 zegt Jezus dat men bang moet zijn voor hem die in staat is en ziel en lichaam te laten komen in de Gehenna. Jezus roept mensen op om zich te bekeren tot Hem en tot het Rijk van God.