U kunt door deze verzakking last hebben van een balgevoel tussen de benen. Fietsen en lopen kan daardoor vervelend zijn. U kunt ook een zeurderig gevoel onderin de buik krijgen, uitstralend naar de rug. De klachten worden vaak in de loop van de dag erger, door rust verminderen ze meestal.
Een uitwendige verzakking van de endeldarm wordt operatief behandeld met een kijkoperatie (laparoscopische rectopexie). Hierbij wordt een kunststofmat aan de voorkant van de endeldarm gehecht, zodat de endeldarm weer op zijn plaats wordt gehangen.
De klachten die vrouwen met een verzakking (ook wel genitale prolaps genoemd) kunnen ervaren, variëren van het gevoel van een drukkende 'bal' in de schede, lage rug- of buikpijn aan het einde van de dag tot het buiten de vagina voelen van de vaginawanden en baarmoedermond.
De huisarts kijkt niet alleen of er een verzakking is, maar onderzoekt ook de huid rondom de vagina en de anus. Zo is het bijvoorbeeld goed te zien of je ooit uitgescheurd of ingeknipt bent en of de huid nog goed doorbloed is (wat na de overgang soms niet het geval is).
Zorg dan dat je begint met het op orde krijgen van de kracht van de bekkenbodem, de bekkenspieren (buik, bil, heup, rug) en start dan heeeel rustig. Gewoon een stukje wandelen en dan een stukje rennen. Door eerst stevig door te wandelen bouw je een goede voorspanning op in je bekkenbodemspieren.
Klachten en alarmsignalen darm
Klachten en alarmsignalen die kunnen wijzen op een aandoening van de darm zijn: Bloed en/of slijm bij de ontlasting; Een blijvende verandering in het ontlastingspatroon in regelmaat of soort ontlasting. Ieder mens heeft een bepaald ontlastingspatroon.
Bij een tumor in de endeldarm is een verandering in de normale stoelgang het meest voorkomende symptoom. Er is vaak sprake van loze ontlastingsdrang, dunnere ontlasting, regelmatig kleine hoeveelheden ontlasting en bloed- en/of slijmverlies via de anus. Ook kun je pijn ervaren bij je zitvlak.
Last van de onderrug kan gerelateerd zijn aan darmklachten of pijnlijke en opgezwollen darmen. Rugpijn en stekende of zeurende pijn in de buik kunnen bijvoorbeeld te wijten zijn aan opgezette darmen en winderigheid. De buik kan door allerlei redenen ongemakkelijk aanvoelen en meteen ook rugklachten veroorzaken.
Dit gaat meestal vanzelf weer over; leeftijd; de bekkenbodemspieren verzwakken door minder intensief gebruik van de spieren en afname van de vrouwelijke hormonen na de overgang; zwaar lichamelijk werk, overgewicht of veel hoesten; aangeboren zwakte van het bindweefsel.
Een verzakking is niet gevaarlijk. Een verzakking kan groter worden als je ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is er geen behandeling noodzakelijk. Wel is het zo dat bij een milde verzakking de kans op goed effect van een operatie groter is dan bij een ernstige verzakking.
Een verzakking is soms te zien vanaf de buitenkant. Een verzakte blaas ziet eruit als een ronde bol aan de voorkant van de vagina. Een verzakt rectum is als een uitpuilende bol aan de achterkant van de vagina. Bij een verzakte baarmoeder is de baarmoedermond soms te zien bij de ingang van de vagina.
Bij het ontstaan van een rectumprolaps kunnen verschillende oorzaken een rol spelen: Door het verslappen van de bekkenbodemspieren en anale kringspieren wordt de endeldarm niet goed ondersteund en kan deze uitzakken. Langdurig persen bij obstipatie of een bevalling. Een tumor of poliep in de endeldarm.
Oorzaak verzakking
Een verzakking ontstaat door schade aan de zenuwen, bindweefsel en spieren van de bekkenbodem. Vaak is dat het gevolg van zwangerschappen en bevallingen. Tijdens de bevalling kan het ondersteunende weefsel uitrekken en zwakker worden. Een zwakke bekkenbodem kan ook aangeboren zijn.
Sommige vrouwen met een verzakking maken zich zorgen over seks. U hoeft echter niet bang te zijn dat er tijdens seks iets beschadigd raakt. De wand van de vagina is heel soepel en geeft mee. Misschien is seks wel moeilijker of pijnlijker dan eerst.
De tumor in de endeldarm kan steeds groter worden en door de verschillende lagen van de darmwand heen groeien. Ook kunnen er cellen losraken van de tumor. Via de bloedbaan of het lymfestelsel verspreiden deze cellen zich verder door het lichaam.
Veel darmtumoren groeien langzaam. Het duurt lang voordat darmkanker klachten veroorzaakt. Soms tot wel 5 jaar nadat de kanker zich is gaan ontwikkelen. Uit onderzoek blijkt dat om de 2 jaar een ontlastingstest doen, een goede manier is om deze langzaam groeiende tumoren op tijd op te sporen.
Klachten van een wekedelensarcoom in de buik
Je kunt dan last hebben van een vol gevoel, een opgezette buik, darmklachten of bloed bij de ontlasting. Een wekedelensarcoom dat tegen organen aandrukt, kan pijn veroorzaken.
De alarmsymptomen die zullen worden besproken zijn: orale en mondmotorische afwijkingen, dysfagie, odynofagie (=pijn bij slikken), spugen, recidiverende KNO- en luchtwegproblematiek, afwijkende defecatie zoals diarree, obstipatie, ontkleurde ontlasting, bloedbijmenging en neurologische symptomen zoals hoofdpijn, ...
Darmkanker heeft geen typische symptomen en de klachten kunnen van persoon tot persoon vrij uiteenlopend zijn. Een klein gezwel zal immers geen last geven: kleur en vorm van de stoelgang blijven normaal. Dat kan veranderen als de tumor groter wordt en groeit.
Een opgeblazen of opgezwollen gevoel in de maag of darmen kan op verschillende manieren ontstaan: Er wordt meer lucht dan normaal ingeslikt, bijvoorbeeld omdat je te snel eet of drinkt, te veel eet of te snel praat. De bacteriën in je darmen zorgen voor (overmatige) gasvorming.
Vermijd oefeningen waarbij je je benen wijdbeens moet plaatsen denk aan een sumo squat of een uitstap lunge. Doe voorlopig geen oefeningen met een hoge intensiteit bijvoorbeeld: springen, rennen, burpees ect. Vermijd oefeningen waarbij je iets zwaars boven je hoofd moet tillen als je staat.
Vermoeidheid bij verzakking
Bij een verzakking, dus ook een verzakking van de blaas, heeft u mogelijk last van zwaar gevoel in uw vagina, dat er iets niet hoort te zitten of dat er iets uitzakt. U kunt daarbij last hebben van vermoeidheid.
De anesthesist geeft u vervolgens de ruggenprik of brengt u onder narcose. Afhankelijk van de soort operatie duurt de operatie tussen de 1 - 2 uur. Na de operatie verblijft u enige tijd op de uitslaapkamer (verkoever).