Bij chronisch hyperventileren is er sprake van voortdurende hinderlijke lichamelijke en psychische klachten, zoals vermoeidheid, spierpijn, depressie, slapeloosheid, piekeren en concentratiestoornissen. De klachten ontstaan door een verkeerd ademhalingspatroon.
Is er een behandeling die chronische hyperventilatie kan genezen? Ja, gelukkig zijn er methoden die helpen om de ademhaling weer te normaliseren. Wij passen deze technieken ook met grote regelmaat toe. Het belangrijkste hierbij is het helpen bij bewustwording.
Naast de acute vorm van hyperventilatie bestaat een chronische vorm. Deze is minder spectaculair en daardoor ook minder goed te herkennen. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten die constant aanwezig zijn. Dit is logisch, omdat deze mensen bijna de hele dag 'onbewust' hyperventileren.
Wat kun je aan chronische hyperventilatie doen? Voor het verhelpen van chronische hyperventilatie bestaat er Energy Control Therapie. Dit is een effectieve methode waarin je onder begeleiding van een gespecialiseerde therapeut aan de slag gaat met balanstraining en daarnaast ademhaling en ontspanningsoefeningen.
De test bestaat uit drie minuten diep en snel in- en uit ademen, gevolgd door een herstelfase van vijf minuten. Voor aanvang van de test wordt een klachtenscorelijst ingevuld. Tijdens de test wordt met behulp van ECG electrodes op de borst en rug de hartslag gemeten.
Er bestaan geen medicijnen tegen hyperventilatie, wél tegen de angst. Het nadeel van deze middelen is echter dat ze het probleem niet oplossen en op den duur verslavend werken.
Symptomen van chronische stress zijn slecht slapen, prikkelbaarheid, gespannenheid, de neiging om je terug te trekken, verminderde eetlust of net meer zin in zoet, humeurigheid en vermoeidheid. Ook ben je gevoeliger voor pijn.
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Hyperventilatie heeft vaak een psychologische oorzaak, maar kan ook ontstaan door een lichamelijke oorzaak. In veel gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door: gevoelens van angst en paniek; een fobie (sociale fobie);
Te weinig zuurstof in het bloed kan leiden tot klachten als benauwdheid, moeheid, verwardheid en onrust. Neem contact op met je huisarts als je deze symptomen ervaart.
Acute hyperventilatie kan worden veroorzaakt door angst- of paniekaanvallen of door te hoge inspanning. Chronische hyperventilatie is minder herkenbaar. Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling voortdurend te diep.
Psychische oorzaken zoals stress en spanningen kunnen via een indirecte weg tot duizeligheid leiden: als (onbewuste) reactie kan hyperventilatie optreden. Soms is onderliggend longlijden, bijvoorbeeld COPD, de oorzaak van (chronische) hyperventilatie.
Als u hyperventileert ademt u dieper en sneller dan gewoonlijk. Daardoor ademt u te veel koolzuur uit en daalt het koolzuurgehalte in het bloed. De ventilatie is groter dan de lichamelijke behoefte, wat kan leiden tot duizeligheid.
Wanneer u gespannen ademhaalt, ademt u sneller uit en daardoor daalt de CO2- waarde in het bloed, wat kan leiden tot diverse klachten zoals benauwdheid, hartkloppingen, (spier)pijn op de borst, misselijkheid en duizeligheid.
Soms moet u meer gapen of zuchten. De kans bestaat dat u op dit moment druk bent en stress ervaart. Het is mogelijk dat u daardoor last hebt van hyperventilatie of disfunctioneel ademen. Het gevoel van niet genoeg lucht krijgen kan angstig maken en de klacht verergeren.
Hartfalen treedt op wanneer het hart niet voldoende bloed door het lichaam kan pompen. Als gevolg daarvan hoopt zich vocht op in de benen, longen en andere weefsels in het lichaam.
Wie veel stress heeft, kan bovendien hoger en sneller gaan ademhalen. Dat kan zorgen voor een onjuiste ademhalingstechniek: hyperventilatie. 'Daarbij kun je je heel kortademig en duizelig voelen, en hartkloppingen krijgen. Dat geeft vaak een gevoel van angst', zegt Rita Bijma.
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Spanningshoofdpijn voelt aan als een lichte tot matige hoofdpijn die vaak begint aan de zijkanten van het hoofd en is eerder zeurend en dof. Sommige mensen ervaren ook een druk op het voorhoofd door stress. Spanningshoofdpijn veroorzaakt inderdaad eerder een drukkende pijn, die aanvoelt als een soort band om het hoofd.
Door een slechter geheugen (de hippocampus wordt aangetast), kost alles steeds meer energie. Op lange termijn leidt chronische stress zelfs tot depressiviteit, een gejaagd gevoel, extreme vermoeidheid en constante pijn in je lichaam. Dat is hoe chronische stress je lichaam sloopt.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Om een acute aanval onder controle te krijgen, volstaat het om rustiger te ademen. Theoretisch kan dit door eerst diep uit te ademen, vervolgens drie tellen langzaam in te ademen en uiteindelijk zes tellen uit te ademen. Doe dit tot de klachten verdwenen zijn.
Je gaat automatisch sneller ademhalen en je hart gaat sneller kloppen. Daardoor adem je teveel koolzuur uit. Hierdoor ontstaan symptomen als duizeligheid, tintelingen, wazig zien, hartkloppingen en kan zelfs de ademhaling geremd worden, wat optreedt bij het flauwvallen.