- een verwijtbare handeling of omissie;- een bewuste overtreding van goddelijke geboden of algemeen aanvaarde zeden;- een vergrijp tegen een maatschappelijke code (Van Dale geeft daarbij de voorbeelden: 'zonde tegen de taal' en 'zonde tegen de goede smaak').
Je niet aan de wet houden, stelen, roven, doodslaan, hoogmoed, gierigheid, trots, dronkenschap en afgoderij. Afijn, je kunt dat rijtje zelf wel aanvullen. De Bijbel geeft geen willekeurige antwoorden. Zonde is in principe wetteloosheid; leven zonder je aan de voorschriften van God te houden (1 Johannes 3:4).
Zonde (Grieks: ἁμαρτία, hamartia, "het missen van het doel") is een centraal begrip in het christendom en kan zowel de onvolmaakte staat van de van God gescheiden mens aanduiden als een overtreding van Gods geboden en verboden.
Dit wil zeggen afwijkend van het voorgeschreven ritueel.
een overtreding van een goddelijke wet of regel. een overtreding van de regels van God vb: een katholiek moet biechten als hij een zonde heeft begaan in zonde leven [overspel plegen, of ongetrouwd samenwonen] 't is zond...
In de late Middeleeuwen ontstaat het ezelsbruggetje SALIGIA om de zeven hoofdzonden te kunnen onthouden: Superbia (trots - hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid), Avaritia (hebzucht - gierigheid), Luxuria (onkuisheid - lust - wellust), Invidia (nijd - jaloezie - afgunst), Gula (onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht), ...
Zeven hoofdzonden
Paus Gregorius de Grote (590-604) onderscheidde zeven hoofdondeugden: hoogmoed, hebzucht, jaloezie, woede, wellust, gulzigheid en traagheid. Die worden vaak 'hoofdzonden' genoemd.
Nee, ondanks het feit dat dit verschrikkelijke zonden zijn, is er één zonde die veel ernstiger is. Namelijk het vertrappen en verwerpen van het bloed van Jezus Christus: de zonde van het ongeloof.
De Hoogmoed (Superbia)
Hoogmoed is de belangrijkste van alle zonden, omdat deze ook wel de oerbron wordt gezien voor alle andere zonden. Het bekende spreekwoord – 'hoogmoed komt voor de val' – is vaak van toepassing op personen die deze gedragingen uiten.
De zonde tegen de heilige Geest is dus het werk van de heilige Geest ontkennen of zelfs aan het kwaad toeschrijven. Terwijl je eigenlijk weet dat het God is, die aan het werk is. Jezus toonde de farizeeën steeds weer met wonderen en door zijn onderwijs dat God met Hem was, en toch weigerden ze in Hem te geloven.
“Wie zonder zonden is werpe de eerste steen”
Dat lezen wij in de Handelingen van de Apostelen. Jezus draait hier dus de regel om: ' Wie zonder zonden is werpe de eerste steen. Niemand kan zich afzijdig houden. Iedereen wordt met zijn zwakheid geconfronteerd.
Verbastering van 'zonde van het geld'. Geld dat - achteraf - voor niets werd betaald; het is dan zonde (jammer) dat die uitgave werd gedaan, het was een verspilling van geld.
De zeven zonden en de zeven deugden: ze zijn anno 2021 nog altijd aanwezig. De menselijke zonden, waarvoor Jezus gisteren 1.988 jaar geleden stierf, zijn onuitroeibaar. Sinds de Middeleeuwen worden naast Zeven Hoofdzonden óók Zeven Deugden onderscheiden. In de wereld van 2021 geven ze alle veertien nog acte de présence ...
Dat zien we goed aan de uitdrukking: Berouw komt na de zonde. Hier kan geen spijt staan. Bij berouw hoort ook altijd het verlangen om beter te handelen.
Aan de hand van de zeven klassieke hoofdzonden uit de katholieke traditie – hoogmoed, jaloezie, boosheid, vraatzucht, wellust, hebzucht en lusteloosheid – zet Tomlin uiteen wat de Bijbel erover zegt.
Ontstaan zeven zonden
Hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, onmatigheid, woede en gemakzucht. Hoofdzonde is een term die zijn oorsprong vindt in de rooms-katholieke kerk. In de vierde eeuw werd dit 'systeem' van zeven zonden door geestelijken al gebruikt.
Als het geld eenmaal is geïnvesteerd, ontvangt de moslim die zijn geld heeft gestort geen rente (vaak aangeduid als riba), maar deelt hij mee in de winst van de bank, die is gemaakt met de aangekochte reële activa. Geld verdienen met geld, zoals bij rente plaatsvindt, is binnen de islam namelijk 'haram', een zonde.
De zeven hoofdzonden
Lust of onkuisheid (Luxuria) Jaloezie of afgunst (Invidia) Vraatzucht of gulzigheid (Gula) Woede of wraak (Ira)
Vergeving betekent dat God, vanwege het offer van de Heere Jezus, iemands zonde wegneemt en er nooit meer aan denkt.
Wanneer de Bijbel over vreugde spreekt, dan gaat het niet over zomaar 'plezier maken', maar dan gaat dat over een diepgaand gevoel van vreugde. Het is een gave, een geschenk. En het wordt veroorzaakt door het intense gevoel van geliefd zijn: jij bent een kind van de allerhoogste God en Koning. Hij zorgt voor jou.
Vergeven en vergeten
Moeten we zeven keer vergeven? ' Jezus zegt dan: 'Nee, zeventig maal zeven keer. ' Zeven is in Bijbelse begrippen het volledige getal. De schepping is geschapen in zes dagen en de zevende dag nam God rust, dus dan is het volledig.”
Je zonden belijden, dus concreet benoemen voor welke zonden je graag vergeving zou willen. Berouw tonen, dus echt sorry zeggen tegen God dat dit is gebeurd. Vergeving vragen, dus aan God vragen of Hij je hiervoor wil vergeven. Vraag om de Heilige Geest om je te helpen om deze zonden niet meer te doen.
Ijdelheid, lust, traagheid, vraatzucht, hebzucht, woede en wraak zijn de 7 zonden die centraal staan in dit verhaal. In ''Anubis en het Pad der 7 Zonden'' gaan de bewoners van het huis Anubis op schoolreisje naar Kroatië.