Parenterale voeding is voeding die via een infuus rechtstreeks in de bloedbaan komt. Er wordt een dun slangetje geplaatst in een groot bloedvat. Parenteraal betekent: buiten het maag-darmkanaal om.
Als de darmen niet voldoende voeding (en/of vocht) kunnen opnemen, is het mogelijk dit via de bloedbaan toe te dienen. Zo krijgt u toch de benodigde voeding, vitamines en mineralen (en/of vocht) binnen. Deze methode heet totale parenterale voeding (TPV). Parenteraal betekent letterlijk 'buiten de darm'.
Inleiding. Parenterale toediening van geneesmiddelen verwijst naar geneesmiddelen die via andere wegen dan het spijsverteringskanaal worden toegediend . De term parenteraal wordt meestal gebruikt voor geneesmiddelen die via injectie of infuus worden toegediend.
De term parenteraal in medische terminologie betekent voorbij de darm (par = voorbij, enteraal = darmen). Parenteraal in de geneeskunde betekent dus de inname van medicijnen of geneesmiddelen in het menselijk lichaam op een manier waarbij de darmen of het spijsverteringskanaal niet betrokken zijn.
Voorbeelden van daarvoor geschikte toedieningsvormen zijn de verschillende orale (tablet, dragee, capsule, drank) en parenterale toedieningsvormen (intraveneus, intramusculair, subcutaan, epiduraal, intrathecaal), de rectale (zetpil, klysma), sublinguale (tablet) en soms nasale (spray) en een transdermale ...
Parenteraal is de toedieningsvorm van geneesmiddelen of voeding anders dan enteraal (oraal, rectaal of via een sonde). Geneesmiddelen zijn naar toedieningsvorm te onderscheiden. Parenterale toedieningsvormen zijn bijvoorbeeld: dermaal, bijvoorbeeld een fentanylpleister.
✗ Parenteraal betekent dat deze voeding niet via het maag- darmstelsel gegeven wordt, maar via een infuus onmiddel- lijk in een ader, dus in de bloedbaan. Om deze voeding vlot toe te dienen, wordt er bij u een katheter geplaatst die langdurig ter plaatse kan blijven.
Parenterale preparaten worden gedefinieerd als oplossingen, suspensies, emulsies voor injectie of infusie, poeders voor injectie of infusie, gels voor injectie en implantaten . Het zijn steriele preparaten die bedoeld zijn om rechtstreeks in de systemische circulatie in het menselijk of dierlijk lichaam te worden toegediend.
Hieruit volgt dat de volgende vloeistoffen steriel moeten zijn: vloeistoffen voor injectie of infusie (parenterale vloeistoffen); vloeistoffen voor toediening op het oog; vloeistoffen voor toediening in het middenoor; vloeistoffen voor toediening in de blaas (blaasspoeling); vloeistoffen voor toediening op wonden ( ...
Er zijn vijf veelgebruikte routes voor parenterale (andere route dan via het spijsverteringskanaal) toediening: subcutaan (SC/SQ), intraperitoneaal (IP), intraveneus (IV), intradermaal (ID) en intramusculair (IM) . Niet alle technieken zijn geschikt voor elke soort.
Dit gebeurt via een kleine ingreep. Bij de ingreep wordt een dun slangetje (katheter) via een bloedvat in uw bovenarm ingebracht. Het uiteinde van de PICC komt uit in een groot bloedvat, vlak boven het hart. Op het andere uiteinde van het slangetje, buiten uw lichaam, sluiten we de voeding aan.
Onder intraveneuze (IV) toediening verstaan we het toedienen van vloeistoffen in de veneuze circulatie. Het toedienen van vloeistoffen direct in de bloedbaan is ingrijpend en kan risico's voor de patiënt met zich meebrengen. De intraveneuze toediening is daarom een Risicovolle Voorbehouden Handeling (Wet BIG).
Allerlei maatregelen, zoals voedingssupplementen, kunnen verbetering brengen. Maar in ernstige gevallen moet voeding toegediend worden langs een sonde (enteraal), of via een katheter rechtstreeks in de bloedbaan gebracht worden (parenteraal).
Bij een klysma (klyx) krijgt uw kind via de anus een vloeistof in de endeldarm en de dikke darm ingebracht. De vloeistof zorgt ervoor dat uw kind snel ontlasting produceert.
TPN wordt altijd toegediend via een volumetrische infuuspomp. Op die infuuspomp wordt ingesteld hoeveel TPN uw kind moet toegediend krijgen (volgens het voorschrift van de arts).
Parenterale voeding is voeding die via een infuus rechtstreeks in de bloedbaan komt. Er wordt een dun slangetje geplaatst in een groot bloedvat. Parenteraal betekent: buiten het maag-darmkanaal om.
Water, olie en stroop zijn vloeistoffen.
Parenterale voeding betekent intraveneus (via een ader) voeden . "Parenteraal" betekent "buiten het spijsverteringskanaal." Terwijl enterale voeding via een slang naar uw maag of dunne darm wordt toegediend, omzeilt parenterale voeding uw gehele spijsverteringsstelsel, van mond tot anus.
Parenterale geneesmiddelen zijn geneesmiddelen die via injectie of infusie worden toegediend. De toedieningsweg van parenterale geneesmiddelen passeert de biologische barrières tegen micro-organismen van vaak kwetsbare patiënten.
Niet-parenteraal. Niet-parenteraal is de route waarbij orale medicijnen (pillen, capsules, siropen), actuele medicijnen (zalven, pleisters zoals nitro) en zetpillen (vaginaal en rectaal) worden toegediend. Deze route omvat: Orale medicijnen worden via de mond ingenomen en via het spijsverteringsstelsel in het systeem opgenomen.
Voorbeelden van parenteraal toegediende medicijnen zijn onder andere insuline, opioïde analgetica, vaccins en antibiotica. De parenterale route is nuttig voor snelle toediening van medicijnen en voor het aanvullen van calorieën . De nadelen zijn onder andere ongunstige metabolische reacties en de kans op infectie.
Parenterale voeding kan als volledige voeding worden gegeven, of als aanvulling op sondevoeding, drinkvoeding of het gewone eten en drinken. De arts en diëtist stellen gezamenlijk vast welke samenstelling de parenterale voeding moet hebben en hoe lang het nodig is.
Dezelfde geneesmiddelen kunnen verschillende uitwerkingen hebben door gebruik te maken van een andere toedieningsvorm. Enterale toediening is over het algemeen het gemakkelijkst voor de patiënt, omdat geen injecties of andere steriele methodes nodig zijn.
Elke toedieningsweg van een geneesmiddel anders dan oraal is een parenterale weg ( topische toedieningsvormen worden apart beschouwd ).