Wat de oorzaak is voor nachtangst is onbekend.Er lijkt een erfelijke aanleg mee te spelen. Kinderen die aan nachtangst lijden hebben vaak een ouder die hier ook last van heeft gehad. De overgang naar de diepe slaap lijkt niet goed te verlopen bij mensen met nachtangst.
Het kan natuurlijk wel voorkomen dat je een nachtangst aanval van iemand anders meemaakt. Wellicht vraag je jezelf af hoe je op zo'n moment het beste kan helpen. In principe hoef je niks te doen en gaat een aanval vanzelf over. Probeer de persoon die de aanval ervaart ook niet onnodig aan te raken.
Night terrors zijn niet gevaarlijk maar kunnen de slaap van je kindje wel verstoren. Er zijn andere oorzaken voor nachtangsten dan de erfelijke component. De meest voorkomende oorzaak is slaapgebrek of een verstoring in het slaappatroon van een kind.
Wat de oorzaak is voor nachtangst is onbekend.Er lijkt een erfelijke aanleg mee te spelen. Kinderen die aan nachtangst lijden hebben vaak een ouder die hier ook last van heeft gehad. De overgang naar de diepe slaap lijkt niet goed te verlopen bij mensen met nachtangst.
Nachtangst komt vaak voor aan het begin van de nacht. Meestal heeft dit niets te maken met een droom of nachtmerrie. Het komt het meeste voor bij kinderen, maar ook wel bij volwassenen. Hiermee bedoelen we vreemde gedragingen tijdens de REM-slaap (dit is de droomslaap).
Paniekaanval in slaap
Toch worstelen veel mensen met nachtelijke paniekaanvallen. Als je veel last hebt van stress komen je hersenen ook 's nachts niet tot rust. Je schiet dan ineens wakker, helemaal in paniek. Hartkloppingen, zweten, hyperventileren: allemaal symptomen van een nachtelijke paniekaanval.
Kenmerkend voor een nachtangst is dat je kind kort nadat hij in slaap is gevallen gillend rechtop in zijn bed zit. Als je dan naar je kind toegaat, lijkt het alsof je kind wakker is. Maar hij ziet echter niets, herkent je niet en laat zich niet tot rust brengen. Soms kan je kindje je zelfs wegduwen.
Nachtangsten duren vaak een paar minuten, soms langer, waarna je kind ineens kalmeert en weer in slaap kan vallen. Het goede nieuws is dat kinderen zich de volgende dag zelden iets herinneren van het nachtelijke incident.
Wat kun je doen als je kind nachtangst heeft? Het belangrijkste: probeer je kindje niet wakker te maken. Naast dat het waarschijnlijk niet goed lukt, werkt jouw poging tot wakker maken juist averechts; je kunt de nachtangst hierdoor onbedoeld verlengen of erger maken.
Cognitieve gedragstherapie, hypnose of ontspanningstherapie kunnen helpen. Anticiperend ontwaken. Dit houdt in dat de persoon die slaapangst heeft ongeveer 15 minuten voordat de persoon de gebeurtenis normaal gesproken heeft, wakker wordt gemaakt. Vervolgens blijft de persoon een paar minuten wakker voordat hij weer in slaap valt.
Night terrors zijn niet gevaarlijk en gaan vanzelf over als je kindje ouder wordt. Meestal verdwijnen de nachtangstaanvallen al als je kindje ongeveer vijf jaar oud is. Sommige kinderen die last hebben gehad van nachtangst gaan slaapwandelen als ze groter zijn.
Zoals je zelf al aangeeft, kan een verhoogd cortisolniveau in de ochtend een rol spelen. Cortisol, ook bekend als het 'stresshormoon', varieert in niveaus gedurende de dag en piekt gewoonlijk in de ochtend, wat kan bijdragen aan verhoogde angstgevoelens.
Tijdens een slaapapneu krijgen we geen lucht binnen. Er wordt onvoldoende zuurstof opgenomen en geen koolstofdioxide uitgeademd. Het CO₂-gehalte in ons bloed stijgt. Daardoor geven de hersenen meteen een signaal aan ons lichaam om wakker te worden.
Drink veel water en eet genoeg. Laat je hersenen zoveel mogelijk met rust door stressvolle situaties te vermijden. Mediteer zodat je lichaam en geest kalmeren. Ga een uurtje sporten of buiten wandelen.
"Dat komt doordat het deel in de hersenen waar onze emoties en gedachten gereguleerd worden, 's nachts óók minder actief wordt, anders zou je niet kunnen slapen. Dat zorgt ervoor dat de controle op angstgebieden een stuk minder is. De rem is eraf. Daardoor lijken problemen en angsten 's nachts veel groter dan overdag."
Paniekaanvallen komen plotseling op met intense uitbarstingen van angst, terwijl angstaanvallen worden veroorzaakt door een specifieke gebeurtenis en worden gekenmerkt door aanhoudende zorgen en fysieke symptomen. Beide eisen een tol van je mentale gezondheid en weerhouden u ervan om uw beste leven te leiden.
Maak je kindje wakker voor de aanval; zeker als je kind telkens rond dezelfde tijd last krijgt van nachtangst kan dit de moeite waard zijn. Zorg voor een vast en rustig slaapritueel; soms kan het inbouwen van rust vóór het slapen ook zorgen voor een rustiger slapen van je kind.
Er is veel onderzoek gedaan door wetenschappers naar slaapstoornissen, waaronder naar nachtangsten. Helaas weten we nog steeds niet precies wat de oorzaken zijn van deze slaapstoornis. Het is inmiddels wel duidelijk dat nachtangst erfelijk is en dat het voorkomt buiten de REM-slaap.
Wat is slaapangst? Slaapangst is een veelvoorkomende slaapstoornis. Als je last hebt van slaapangst, ook wel psychofysiologische slapeloosheid, ben je ervan overtuigd dat je niet in slaap kunt vallen.
Paracetamol heeft geen bewezen effect op de slaap op zichzelf. Het kan zo zijn dat het werkt, omdat iemand denkt dat het werkt. Of omdat in slaap vallen beter lukt wanneer pijn wordt bestreden. Het is daarnaast niet geschikt om langere tijd te slikken en er zijn alternatieven die beter werken.
Thanatofobie kan verschillende oorzaken hebben, waaronder persoonlijke ervaringen met verlies of trauma, culturele en religieuze overtuigingen over de dood, angst voor het onbekende en wat er na de dood komt, evenals een algemene angst voor controleverlies en het einde van het leven.
Stop je malende gedachten met de veelgebruikte 'gedachten stop methode'. Terwijl je in bed ligt met je ogen dicht, herhaal je dan in gedachten een neutraal woord zoals 'de'; doe dat één of twee maal per seconde. Probeer ontspannen te blijven en hou dit vijf minuten vol (of tot je weer slaapt).