Het goede nieuws is: ja, je hoeft uien met uitlopers niet direct weg te gooien. Echter hebben de uitlopers een bittere smaak, vooral wanneer je ze rauw verwerkt in een gerecht. Om dit te voorkomen kun je de uitlopers gemakkelijk verwijderen door de ui doormidden te snijden en de uitloper los te halen met je vingers.
Deel de uienstengels voorzichtig en zet ze in een vaasje met een klein laagje water om de wortels een beetje te laten groeien. Bijvoorbeeld in de vensterbank. Als de wortels een halve centimeter tot een centimeter lang zijn dan kan je de uien planten in de aarde.
Kun je een uitgelopen ui planten? Zeker! Een uitgelopen ui kun je net zo goed laten uitgroeien zodat je weer een nieuwe oogst krijgt.
Als je een zaadje van een ui in de grond stopt, kan er een klein uienplantje uit groeien. Na een tijd wordt deze uienplant onderaan dikker. Die verdikking wordt straks een nieuwe ui. De buitenste blaadjes van de bol worden al bruin.
Hoe langer je de ui en knoflook laat liggen, hoe meer kans dat hij begint door te schieten. Sommigen halen de spruitjes eruit, maar eigenlijk is dat niet nodig: je kunt ze nog perfect eten.
Uien en knoflook met groene uitlopers zijn nog prima eetbaar. Het enige nadeel is dat de uitlopers vrij bitter van smaak zijn. Dit is dus niet in elk gerecht wenselijk en vooral bij een rauwe bereiding kan de bittere smaak overheersend zijn.
Volgens de ayurveda zijn uien tamasic en knoflook rajasic. Bij veel meditatie practices wordt daarom afgeraden om knoflook en ui te eten omdat dit belemmerend kan zijn door de invloed die het op de mind heeft (minder mental clarity).
Uien groeien onder de grond, het zijn tweejarige planten. Je zaait ze in het ene jaar, hier groeien kleine uitjes uit, pootuien of plantuien genoemd. Deze pootuien bewaar je droog en koel en plant je na de winter in het volgende voorjaar uit. Ze groeien in één zomer uit tot een stevige, smakelijke bol.
Als je uien zover gegroeid zijn dat ze wat los boven de grond komen te zitten, kun je ze helemaal los halen en boven op de grond laten drogen. Na een poosje (ongeveer een week) zijn ze genoeg gedroogd. Natuurlijk kun je ze dan opeten, maar je eet ze vast niet allemaal tegelijk op.
Je kunt plantuien planten in het voorjaar of in de herfst, tussen september en half november. Het voordeel van planten in het najaar is dat ze al snel wortels krijgen en in het voorjaar snel verder zullen groeien. Al in juni kun je dan oogsten, weken eerder dan wanneer je ze in de lente plant.
De plantuien moeten na ontvangst droog bewaard worden. Het beste is om de zakken leeg te maken in te verdelen kratten of gaasbakken, zodat de lucht er goed tussendoor kan. De temperatuur maakt niet zoveel uit. Vermijd vocht, de plantui maakt bij vocht worteltjes en als deze verdrogen komen ze niet terug.
Het loof verwijderen we, verdorde bladeren knippen we eraf en de wortels komen samen met de verdorde blaadjes op de composthoop. Vervolgens bewaren we de uien in de schuur. Hier is het koud, vorstvrij en donker.
tuurschommelingen en droogte bevorderen het doorschieten. Om doorsc te voorkomen moet je bij aanvang van droge periodes de uien regelmatig ze slechts oppervlakkig wortelen. Zorg er wel voor dat ze niet met de 'voe , daar kunnen ze dan weer niet tegen.
Hoe sneller de hals van de ui droogt, des te minder kans dat schimmels en bacteriën de ui in groeien. De kwaliteit van de ui blijft hierdoor beter gewaarborgd.
Uien en sjalotten zijn oogstbaar wanneer het loof dor begint te worden en tegen de grond gaat. Wil je het proces versnellen, help ze dan een handje door ze allemaal dezelfde kant op te duwen. Het loof, net boven de bol, zal dan snel neervallen.
Voor dikke uien om te bewaren kweek je eenvoudigst met pootgoed maar het kan ook door rechtstreeks te zaaien. Meestal zaaien we wel Stengelui voor in rijtjes om dan uit te dunnen op 5 tot 10 cm en 30-40 cm tussen de rijen.
Snijd de achterkant van de ui en laat een paar dagen drogen. Plant de ui daarna in een pot met natte potgrond en zet op een donkere plek. Houd de grond vochtig en de plant groeit bijna als vanzelf door. Je kunt ook de hele ui met de wortels in een bakje water zetten, zodat het plantje uitloopt.
Uien hebben net als de andere wortelgewassen relatief weinig mest nodig. Een overvloed aan stikstof zorgt er namelijk voor dat er veel loof maar weinig ui ontstaat.
Alle grondsoorten zijn bruikbaar voor de uienteelt. Als je groentetuin op een zure grond of zandgrond ligt, dan moet je wel eerst nog kalk toedienen. Als je uien in je eigen tuin wil telen, zorg je ook best voor een goed bemeste ondergrond.
Je kunt je knoflook het beste op een koele, droge, donkere plek bewaren. Een ongepelde knoflookbol die op deze manier wordt bewaard, blijft ongeveer zes maanden goed. Zodra een teentje niet meer aan de bol zit, blijft-ie drie weken goed.
Is te veel knoflook goed? Nee, het is niet aan te raden om meer dan drie knoflookteentjes per dag te eten. Een gevolg van een teveel aan knoflook kan bijvoorbeeld duizeligheid vanwege bloedarmoede zijn, of dat rode bloedcellen aangetast worden.
Het planten van knoflook
Nachtvorst is prima, maar bij extreme kou kan je ze afdekken met stro of gras. Als de teentjes al zijn uitgelopen en het gaat vriezen: dek ze af en maak je geen zorgen, dat komt allemaal weer goed in het voorjaar.