Als je kind brutaal is of opstandig doet, blijf dan rustig. Je stem verheffen of schreeuwen helpt niet. Als je je kind zijn zin geeft, beloon je het gedrag en gaat je kind het vaker doen. Als je kind is afgekoeld, is het belangrijk dat je met je kind over het gedrag praat.
Jonge kinderen kunnen nog niet goed praten over hun gevoelens. Daarom uiten ze hun frustratie soms in dwingend, boos, brutaal, opstandig of agressief gedrag. Als kinderen ouder worden, leren ze steeds beter op andere manieren met hun emoties om te gaan. Voor sommige kinderen is dat makkelijker dan voor anderen.
Wanneer een kind een grote mond geeft dan mag je dit nooit negeren of accepteren. Ook al zegt hij of zij misschien iets uit boosheid of onmacht; je moet laten weten dat je het gedrag niet accepteert. Jij bepaalt als volwassene wat de grens is en dit moet je duidelijk en zo emotieloos mogelijk aangeven.
Het is belangrijk om dit ongewenste gedrag niet te belonen. De rust bewaren, een goed humeur en een positieve houding kunnen bijdragen aan het voorkomen of oplossen van dit gedrag. Wanneer je samen bent met je kind is het belangrijk om elkaar te steunen en het met elkaar eens te zijn.
Op het moment dat je kind jou uitscheldt, herhaal je de regel die jullie hiervoor hebben en zeg je direct wat je WEL verwacht, bijvoorbeeld: 'Hier in huis wordt niet gescholden, wij praten met elkaar. ' Meer dan dit kun je niet toevoegen, want het hoofd van je kind is al zo vol.
Schreeuwen is een teken van frustratie; frustratie is een teken van goed ouderschap. Immers, een goede ouder heeft verwachtingen en hoop rondom het gedrag van haar kinderen. Als dat niet uitkomt, raakt ze gefrustreerd. Als ze gefrustreerd is, ligt het gevaar van stemverhoging (lees: schreeuwen) op de loer.
Het is verleidelijk om “terug te vechten”en straf te geven wanneer je kinderen je kwetsen. Toch is het het juiste moment om te handelen zonder te praten, af te koelen en op een later moment te zoeken naar wederzijds begrip.
Je peuter kan anderen ook pijn doen uit frustratie of boosheid. Een peuter kan nog niet altijd goed duidelijk maken wat hij/zij wil en gaat dan bijvoorbeeld bijten, krabben, duwen of slaan. Je peuter kan ook anderen pijn doen om zijn/haar zin te krijgen.
Kinderen ondervinden een cumulatieve stressreactie van te veel activiteiten, keuzes en speelgoed. Kinderen hebben heel wat rust nodig om de drukte in balans te brengen. Wat je kan doen: Door voldoende rusttijd en speeltijd in te lassen, gaat het gedrag van kinderen er vaak zienderogen op vooruit.
grote mond hebben; brutaal zijn.
Kijk uit met straffen of opmerkingen geven
Straffen werkt zelden omdat het een kind geen alternatief gedrag leert. Een straf geeft uw kind geen zicht op wat u van hem verwacht. Kinderen met autisme zullen niet altijd een verband leggen tussen hun gedrag en de straf of een opmerking.
We spreken van gedragsproblemen als: een kind zich dwars en opstandig gedraagt, gauw geprikkeld is en driftig wordt, anderen ergert, antisociaal gedrag vertoont (zoals liegen of stelen) of zich agressief gedraagt. het kind, de ouders of de omgeving er nadelige gevolgen van ondervinden.
zelf-contact: in contact staan met je eigen waarden, kwaliteiten en intrinsieke drijfveren en idealen. autonomie: eigen keuzes maken en zorgen dat je dagelijks leven congruent is met waar je in gelooft.
Zeg je baby niet alleen wat hij niet mag en wat hij verkeerd doet, maar vertel hem ook vooral wat hij goed doet! Zo leert hij het verschil tussen goed en fout gedrag. Beloon je baby ook als hij zijn fout oplost.
Nee zeggen moet je ook doen met emotie. Niet schreeuwend, want dan laat je jezelf als ouder net iets te veel gaan en heeft het als effect dat het kind er bang van kan worden. Ook het: “Schatje, wil je dat nu even niet meer doen” is geen handige manier van nee zeggen.
Corrigeer je kind op een korte, duidelijke, maar rustige manier. Dus zonder boos te worden. Ga naar je kind toe, maak contact door te knielen, oogcontact te maken of je kind aan te tikken en geef de grens aan: “Slaan doen we niet, dat doet pijn” of “Bijten mag niet, dat doet pijn”.
Dagelijks schreeuwen tegen je kind levert volgens onderzoekers namelijk angstige kinderen op, die bovendien vaak gaan liegen. "Het gevolg van een schreeuwen is dat kinderen alles gaan doen voor de goedkeuring van de ouder, om te checken of je nog wel van ze houdt."
Wat is een parentale burn-out? De vele extra taken die er nu van ouders worden verwacht, en de stress die daarmee gepaard gaat, vreet energie. Je hebt het gevoel dat je gefaald hebt, voelt je overdonderd, bent moe en ziet het niet meer zitten. Daarbij komt soms ook dat je geen empathie meer kan opbrengen voor je kind.
Jouw puber gaat op zoek naar wie hij/zij zelf is en wat hij/zij belangrijk vindt. Jouw puber is bezig om zijn eigen identiteit te vormen. Het kan in deze overgangsfase van kind naar jong volwassene voorkomen dat jouw puber minder respect voor je toont. Veel pubers gedragen zich af en toe grof, onbeleefd of passief.
Emotionele stoornissen kunnen gepaard gaan met lichamelijke klachten, verhoogde prikkelbaarheid, eetproblemen, slaapproblemen, concentratietekort, verminderd zelfvertrouwen, motivatieverlies en slechte schoolprestaties. Emotionele stoornissen hebben een grote impact op het functioneren van de kinderen en hun omgeving.
Meest voorkomende gedragsstoornissen:
ADHD. ODD/oppositioneel opstandige gedragsstoornis. CD / antisociale gedragsstoornis. Agressie en woede uitbarstingen.