Vanwege het moslimgeloof wordt er geen varkensvlees gegeten, maar wel veel lam, kip, vis, fruit en vruchten. Bekende Marokkaanse gerechten zijn couscous (geplette tarwe met groenten en vlees), harira (soep op basis van vlees, kikkererwten en linzen) en tanjia (gekruid en gestoomd lamsvlees).
ontbijt of ftur
Dit is een broodmaaltijd met eerder hartig beleg zoals kaas (bijv. gouda, feta), worst (o.a. runder- of kipsalami), olijven, ei, msemen (Maghrebijnse pannenkoek), harcha (griesmeelkoek), olijfolie, rijstpap, couscous met karnemelk.
Drinken in Marokko: Nana of muntthee is de traditionele drank van Marokko. Het wordt gezet van groene Chinese thee samen met verse muntbladeren en veel suiker.
De Marokkaanse fruitteelt beslaat een oppervlakte van ongeveer 1 miljoen hectare, waarop jaarlijks 3 miljoen ton aan fruit wordt geproduceerd. Olijven, amandelen, dadels en citrusvruchten zijn de vier belangrijkste fruitsoorten die in Marokko worden verbouwd.
Sowieso gebruiken de Marokkanen hun handen veel tijdens het eten, bijvoorbeeld om vlees te kluiven. Na de maaltijd wast men weer de handen en hierna drinkt men gezamenlijk thee. Als afsluiter eet men gebak of koekjes. Marokkanen gebruiken de lunch tussen 12.00 en 14.30 en eten 's avonds tussen 19.30 en 22.30.
Leidingwater in Marokko is niet veilig om te drinken.
Centraal in de Marokkaanse keuken staan de kruiden, specerijen en vlees. Lamsvlees en rundvlees zijn twee zeer populaire vleessoorten in de Marokkaanse gerechten. Ook al worden er veel verschillende kruiden en specerijen gebruikt de gerechten zijn zelden pittig.
De Marokkaanse keuken is verfijnd en Marokkanen koken graag, en vaak op hoog niveau. Daarbij is het eten gezond. Veel verse groenten, verse kruiden en mager vlees en de bereidingswijze in de tajine, een stoofpot van aardewerk, is vetarm.
Gepaste kleding in Marokko: Als reiziger in Marokko toon je respect door je bedekt te kleden. Dus zeker op het platteland geen korte rok of broek en geen blote schouders. Dat geldt in wat mindere mate in de centra van grote, moderne steden als Rabat, Casablanca, Tanger en Marrakech.
Eten bij lokale tentjes kost rond de 40 dirham en ontbijt is bij veel plekken te krijgen voor rond de 20 dirham. Water kost in Casablanca en Fes rond de 5 a 6 dirham en in Marrakech 10 dirham. Marokko is niet bijzonder goedkoop maar wie een beetje oplet kan met zo'n 30-40 euro per dag een heel eind komen.
Naast kruiden bestaat traditioneel Marokkaans eten ook veel uit vlees, kip en vis. Kip wordt in Marokko het meeste gegeten, gevolgd door rundvlees. De bevolking van Marokko geeft echter de voorkeur aan lamsvlees, maar dit is redelijk duur.
De Marokkaanse keuken kent sporen van Franse en Spaanse keuken maar stamt verder af van de Berber bevolking. Kip is het meest gegeten vlees in Marokko. Als groente wordt er veel artisjokken, courgettes, aubergines, groene asperges, kikkererwten en olijven gegeten.
Veel eetstalletjes en kleinere eetgelegenheden verkopen brochettes, spiezen met daaraan gegrild vlees, worstjes, gehakt of lever van vooral geiten en schapen. Dit wordt dan samen met frites en salade geserveerd voor prijzen tussen de 20 en 40 dirham. Couscous en tajine zijn de meest typische Marokkaanse gerechten.
Marokkanen maken geen gebruik van bestek zoals wij. Ze eten met hun rechterhand, aangezien de linkerhand als onrein wordt beschouwd. Gewoonlijk gebruiken ze maar drie vingers om het eten op te scheppen. Voor de maaltijd worden de handen ritueel gewassen met oranjebloesemwater.
Ruim zeventig procent van de Marokkaanse bevolking identificeert zich als Arabier. Zij spreken het Marokkaanse dialect van het Arabisch en leven met de Arabische cultuur. De overige dertig procent zijn niet-gearabiseerde Berbers, die cultureel gezien Berbers zijn en vaak naast het Arabisch nog een Berbertaal spreken.
Ze mogen hun eigen taal niet blijven gebruiken. Ook in de moskeeën moeten de imams Nederlands spreken. Marokkaanse meisjes mogen geen hoofddoek dragen (dat werkt de integratie tegen). Marokkaanse jongens mogen niet op straat rondhangen (geeft overlast).
Geen alcohol drinken
Marokko is een islamitisch land. Volgens hun geloofsovertuiging mogen moslims geen alcohol dronken. Er wordt daarom ook niet overal alcohol geschonken, al schenken de meeste restaurants en hotels waar veel toeristen komen wel alcohol.
In Marokko betaal je met de Marokkaanse dirham. Eenmaal aangekomen in Marrakech kun je euro's wisselen tegen dirhams of geld pinnen uit één van de geldautomaten. Let op dat je je pas tijdelijk hebt vrijgegeven voor pinnen buiten Europa.
Turkse en Marokkaanse kinderen eten minder koekjes, snoep en frisdranken dan hun Nederlandse leeftijd- genoten. Zij eten vooral in de namiddag en avond vaak fruit en brood tussen de maal- tijden door. Daarentegen drinken de Ne- derlandse kinderen weer meer schoolmelk.
Hoewel Marokkaans eten over het algemeen niet pittig is, worden er wel pittige ingrediënten gebruikt, maar dan met mate. Pittig paprika- of chilipoeder in bissara bijvoorbeeld, of harissa, een pasta van gepureerde chilipepers en olie met knoflook en specerijen erdoorheen.
Koken met een tajine is gezond. Het voedsel wordt namelijk in zijn eigen kookvocht klaargestoomd. In de tajine wordt eten langzaam en gelijkmatig bereidt en is daar ideaal voor slow cooking. Je kunt er heerlijke vegetarische gerechten met veel groenten in maken.
Voor een Marokkaan komt de familie vóór werk, vriendschap, relaties en soms zelfs voor het huwelijk. Voor moslims is het een plicht de ouders te gehoorzamen en veel Marokkanen nemen dit heel serieus. Om te kunnen trouwen, bijvoorbeeld, moet de bruidegom (hoe oud hij ook is) eerst zijn ouders om toestemming vragen.
Buurten met geen of nauwelijks Marokkanen zijn Molenlaankwartier, Hillegersberg-Zuid en Strand en Duin. De Turkse Rotterdammers wonen het vaakst in de buurt Afrikaanderwijk: een derde van de inwoners is van Turkse herkomst. Verder wonen er ook veel Turken in Hillesluis (30 procent) en Feijenoord (27 procent).
Het gebrek aan vertrouwen in de overheid, onbetrouwbaarheid van politici, sociale malaise, de gesloten arbeidsmarkt, moeilijke toegang tot huisvesting en lage lonen wekken bij de Marokkanen angst op en zorgen voor een ontgoocheling in het hele land'.