Naast één (of meerdere) soortgenoten, hebben parkieten voldoende plaats en beweging nodig om zich thuis te voelen. Een grote kooi en regelmatig vrij vliegen zijn essentieel voor het houden van parkieten. Belangrijk is ook het verschonen van de kooi, het vervangen van strooisel en water, alsook het dagelijkse voeren.
Het is beter om de parkiet niet teveel te knuffelen, over de rug te aaien of voedsel uit de mond te laten pakken omdat dit de vogel het idee kan geven dat zijn eigenaar zijn partner is. Het drinkwater en het voer moeten elke dag ververst worden.
De meeste siervogels zijn in zekere mate tam te maken. De makkelijkste vogels zijn de kromsnavels, zoals valkparkietjes, agapornissen en forpussen. Maar ook zebravinkjes, die van nature groepsvogels zijn en niet gericht op mensen, maak je met veel geduld tam(mer).
Intelligentie. Kromsnavels zijn slim. Ze hebben een hoge intelligentie (afhankelijk van de soort is het vergelijkbaar met de intelligentie van kleuters). Dit maakt dat ze veel aandacht, afwisseling en een goede opvoeding nodig hebben.
Het houden van parkieten kan heel intensief zijn. Je moet dagelijks vers voer en verrijking geven om verveling tegen te gaan. Met veel geduld kan je ze handtam maken en een tijdje los laten vliegen binnenshuis. De dieren kunnen erg luidruchtig zijn.
Een parkiet kun je het beste leren praten als het stil is in huis. Je zet hem op je vinger en houd hem dicht bij je mond. Vervolgens begin je met een woordje of een kort zinnetje: zijn of haar naam bijvoorbeeld. Hiermee houd je zijn aandacht vast.
Bijten is zelfversterkend gedrag; dus gedrag dat voor de vogel op dat moment bevredigend is. Probeer daarom te vermijden dat je gebeten wordt. Leer de comfortafstand van je vogel kennen. Papegaaien en parkieten bijten vaak omdat hun eigenaars hun angsten negeren en zich aan hen opdringen.
Ze houden ook van andijvie, sla, appels, bananen, druiven en geraspte wortelen. Let erop dat alles wat je hem geeft onbespoten is en niet te veel is belast door uitlaatgassen. Was het fruit, het groenvoer en de takken goed voordat je het aan de vogel geeft, ook al zit hij vol verwachting in zijn kooi.
Grasparkieten zijn sociale dieren en leven niet graag alleen. Als zo'n kleine energiebundel elke dag meerdere uren alleen moet zijn, verliest hij snel zijn levensvreugde. Hij zal stil op zijn stok zitten en voor zich uit staren.
Re: het herkennen van hun baasje
Parkieten zullen je zeker herkennen, maar in zulke situaties raken ze in paniek en komen ze echt niet naar jou toe voor veiligheid.
Net als de vleugels van je parkiet een indicatie kunnen zijn van geluk, kunnen zijn staartveren dat ook zijn. Wanneer een vogel met zijn staart wiebelt (zoals een hond met zijn staart kwispelt), dan betekent dat gewoonlijk dat je vogel blij is om je te zien - hoewel het ook kan aangeven dat je vogel zal gaan poepen.
Als het donker is slapen ze in de natuur en ook in de natuur zullen ze schrikken van, spinnen, muizen, rondlopende beesten. Ze vliegen dan op en door hun gedesorienteerd zijn vliegen ze gewoon ergens tegen aan. Daarom slaapt een parkiet altijd zo hoog mogelijk in een boom, of zo hoog mogelijk in een kooi.
Ook heeft een parkiet elke dag liefde, verzorging en vrijheid nodig, dus lekker vliegen!!! Zoals ik al zei "een keer een weekendje of een nacht (als het niet anders kan) zou kunnen (zelf zou ik dit NOOIT doen), maar om het weekend??? -> Nee, zeker niet doen".
Een parkietenkooi moet ten minste eenmaal per week worden schoongemaakt. De lade, alle plastic speeltjes en voer- en drinkbakjes moeten worden gewassen in heet water met zeepsop. Ook de tralies moeten worden gereinigd.
In het begin zal het moeilijk zijn, maar na verloop van tijd zal het negeren van het geschreeuw van je vogel hem dit aandachttrekkende gedrag afleren. Verlaat de kamer wanneer je vogel begint tekeer te gaan. Kom niet terug naar de kamer tot hij gestopt is met schreeuwen of gillen.
Loop naar je parkietje toe als hij/zij op de plek zit waar hij/zij niet mag komen. Zeg 'nee' (doe dit niet te luid, maar op normale toon) en eventueel met een vinger naar hem wijzen, en met een boze blik kijken. Laat hem daarna op je vinger zitten en zet hem ergens anders neer.
Geluiden. Fluiten of praten betekent dat je vogel blij is in jouw huis. Wanneer je vogel erg vocaal is wanneer je de kamer in komt lopen, betekent dit dat jouw vogel blij is dat je thuis bent. Wanneer je vogel met zijn snavel klappert en spint, betekent dit dat je vogel met je wil spelen.
Mannetjes zijn betere praters dan vrouwtjes (al kan het sommige vrouwtjes ook worden geleerd). Een parkiet die heeft geleerd om op uw vinger te komen zitten en helemaal bij u op zijn gemak is, kan makkelijker worden aangeleerd om te praten dan een minder tamme vogel.
Parkieten maken allerlei geluiden: tsjirpen, kwetteren, fluiten, trilgeluiden en nabootsingen van geluiden die ze hebben opgevangen (zoals stemmen van mensen). Vaak zingen parkieten samen, om vast te stellen of alles goed is en iedereen veilig is. Zingen is altijd een goed teken.
De halsbandparkiet is een alleseter. In Vlaanderen doet de soort zich vooral tegoed aan vruchten en bessen. Appel, peer, meidoorn, mispel, braam en bessen van klimop en vlier worden vaak gegeten. Ook zaden van haagbeuk, es en den staan op het menu.
De slaaphouding; tijdens de slaap rust de parkiet meestal op een voet. De andere voet wordt ingetrokken in de buikveren. De snavel verbergt hij in zijn licht uitstaande rugveren. De grasparkiet kan ook op beide voeten slapen.
Parkieten zien een stuk minder goed in het donker. Ik denk dat je parkiet in de vroege ochtend, wanneer het begint te schemeren, gaat vliegen en niet als het nog donker is. Je parkiet slaapt wel, maar zo gauw het wat licht begint te worden, dan worden ze ook wakker. En doordat je de kooi open hebt, vliegt ie er uit.
Plaats een waterflesje en/of bakje met áltijd vers drinkwater. Zorg daarnaast voor diverse voerbakjes, namelijk één voor voer, één voor ei-voer en een bakje voor grit en maagkiezel. Er zijn ook eetbare plantjes of andere aantrekkelijke vogelsnacks te koop.