Probeer op tijd naar bed te gaan en op vaste tijden te eten. En ook al heb je er geen zin in, zorg voor minstens een half uur lichaamsbeweging per dag. Vermijd alcohol en drugs. Vaak maken ze je verdriet juist heviger en zorgen ze dat het verwerken langer duurt.
Veelvoorkomende oorzaken zijn: Heftige gebeurtenissen zoals het verlies van een partner of gezinslid, relatieproblemen, problemen met werk of geldproblemen.Een negatief zelfbeeld kan ook leiden tot verdriet. Je bent dan ontevreden met jezelf of weet niet goed wat je precies wilt nastreven in het leven.
Opgekropt verdriet, stress, en de pijn van een 'gebroken hart' zet zich vaak vast in de borstkas, vaak ter hoogte van het hart. In de reflexologie wordt spierspanning in de middenrug vaak gelinkt aan een gevoel van hopeloosheid, machteloosheid en onzekerheid.
Praat met iemand die je vertrouwt.Doe dingen die je leuk vindt en die goed voor je zijn . Zoek manieren om je leven aangenamer te maken: luister naar muziek, ga wandelen, lees een boek, bel een vriend. Is er iets wat je kunt doen aan de oorzaak van je verdriet?
Vooral als de klap van het verlies hard is aangekomen, leiden veel mensen in rouw een soort dubbelleven. Zeg maar een soort “stille rouw”. Dit dubbelleven ontstaat omdat je jezelf groot en sterk voordoet. “In werkelijkheid kun je van binnen kapot gaan van verdriet en ellende.
Probeer wat tijd in de natuur door te brengen : ga wandelen in het park of zoek een nieuw wandelpad . Help een vriend of buur met een boodschap. Anderen helpen kan net zo nuttig voor jou zijn als voor hen. Volg een online of fysieke les, luister naar een lezing of doe een rondleiding door een museum.
Rouw kan veel effect hebben op je lichaam. Je kan je bijvoorbeeld vermoeid of zelfs helemaal uitgeput voelen.Ook kan je last hebben van slaapproblemen, hoofdpijn, maagklachten, verminderde eetlust, concentratieproblemen en vergeetachtigheid. Deze lichamelijke klachten ontstaan vooral door stress.
Zorg voor afleiding
Het is niet goed om je verdriet weg te stoppen, maar dat betekent niet dat je er de hele dag mee bezig hoeft te zijn. Door leuke dingen te doen, kan jij je zinnen verzetten en zal je merken dat er nog genoeg is waar je plezier uit haalt.
We zijn allemaal toch wel eens depressief
Een goede huilbui of bijpraten met een vertrouwenspersoon is dan soms voldoende om je sombere gedachten en gevoelens terug te dringen. Maar bij een depressie biedt niets nog troost en het gebrek aan plezier beleven kan weken of langer aanhouden.
Maar je langdurig en intens verdrietig voelen, kan een teken zijn van depressie of andere psychische problemen. Je kunt zelfs gedachten aan zelfdoding krijgen als je je zo verdrietig voelt. Praten lucht vaak op. Deel je verdriet en zorgen bijvoorbeeld met een familielid of vriend(in).
Probeer de ander niet op te vrolijken. Uw naaste voelt zich dan niet begrepen en kan zich daardoor juist nog vervelender gaan voelen. Doe niet alsof de somberheid niet ernstig is. Zeg niet 'het valt wel mee.
Rouw uit zich vaak fysiek, doorgaans in de vorm van intense moeheid of pijn. Hongaars onderzoek vergeleek de klachten van bijna tweehonderd rouwenden met zo'n vierduizend niet-rouwenden. Hoofdpijn, borstpijn, duizeligheid en obstipatie bleken allemaal meer voor te komen onder de rouwenden.
Hoe lang mag je verdrietig zijn? Dat kan niemand u zeggen. Voor sommigen is het een kwestie van maanden, voor anderen van jaren. Belangrijk is dat u zich de ruimte en de tijd gunt om verdriet te hebben, om een nieuw evenwicht te vinden en te 'helen'.
Als u denkt dat u depressief bent, praat dan met een zorgverlener, zoals een huisarts, psycholoog of psychiater . Tijdens het bezoek kan de zorgverlener vragen wanneer uw symptomen zijn begonnen, hoe lang ze al duren, hoe vaak ze voorkomen en of ze u ervan weerhouden om uit te gaan of uw gebruikelijke activiteiten te doen.
Vaak schiet bij verdriet ook je stresshormoon, cortisol, de hoogte in, wat dan weer tot een ontregelde hormoonhuishouding en spierspanning leidt. Iets wat die brok in je keel meteen verklaart. Je verdriet zet zich vast, je cortisol slaat op hol en je adem stokt, je stem beeft en je eetlust neemt af.
Een luisterend oor kan veel troost bieden tijdens jouw rouwperiode. Vertellen over het verlies en wat dit met jou doet, kan opluchting geven. En reflecteren op de situatie helpt je te verwerken wat jou is overkomen. Schroom dus niet om er met anderen over te praten, of om aan te geven dat je hier behoefte aan hebt.
Zeg tegen jezelf: 'dit voelt als …' (verdriet, angst, boosheid, rancune, schaamte, …) Blijf bij het gevoel en scherp het woord aan totdat het precies klopt. Op dat moment zul je iets van een gevoel van opluchting ervaren en lijkt de ruimte die de emotie in je lijf inneemt, kleiner te worden. Het wordt meer behapbaar.
Schrijf in een dagboek, luister naar muziek, breng tijd door met vrienden of familie en/of teken om de emotie verdriet uit te drukken . Denk na over de context van de verdrietige gevoelens. Zijn ze gerelateerd aan een verlies of een ongelukkige gebeurtenis? Denk na over de gevoelens op een niet-oordelende manier en surf op de golf van de ervaring.
Emoties die gepaard gaan met rouw en verlies, zoals angst, verdriet, boosheid of frustratie, zetten in je brein een stressreactie in gang. Het zijn alarmbellen die je in staat van paraatheid brengen en het zenuwstelsel aanzetten tot vechten, vluchten of bevriezen.
Verdriet kan lastig zijn om mee om te gaan, of het nu voortkomt uit een ruzie met een vriend, een breuk of gewoon een slechte dag. Maar je bent niet de enige die het voelt, het is een normaal onderdeel van het leven en er zijn manieren om je beter te voelen . Wanneer gevoelens van verdriet aanhouden en gepaard gaan met andere symptomen, is er een kans dat het depressie is.