Draag vooral elke dag uw steunkous(en). Sta niet te lang stil, vermijd zwaar tillen. Sporten mag, meestal met steunkous(en). Wandelen, fietsen, (hard) lopen en zwemmen zijn gezonde sporten, ook als u een trombosebeen heeft gehad.
Voor zowel een trombosebeen als een longembolie geldt dat de klachten in de loop van enkele weken vaak minder worden, maar soms kunnen de klachten wel tot enkele maanden aanhouden. U mag van begin af aan inspanning leveren, hoewel dit in het begin vaak met beperkingen gepaard gaat. Dit is normaal en kan geen kwaad.
Een gezond voedingspatroon met veel vezels, groente en fruit, vis en weinig rood vlees, geraffineerde graanproducten en fastfood kan de kans op het ontwikkelen van een trombose in de aders of slagaders verkleinen. Noot 1.
Bij trombose krijgt u medicijnen (bloedverdunners). U krijgt ook strak verband om uw been. U mag gewoon staan en lopen.
Dit duurt gemiddeld 2 weken. De dermatoloog bepaalt of u een lange of een korte steunkous nodig heeft. Meestal is een korte kous afdoende, deze komt tot de knie. Als de trombose hoog in het been zat, kan een lange kous (tot de lies) nodig zijn.
Trombose ontstaat in de meeste gevallen in het been. Als de trombose in het been niet goed wordt behandeld, kunnen de aders blijvend beschadigd worden.
Als een bloedpropje een bloedvat in het been afsluit, ontstaat een trombosebeen. Het is belangrijk dat er meteen een medische behandeling volgt, omdat een trombosebeen kan leiden tot een levensgevaarlijke longembolie en of posttrombotisch syndroom. Dan heb je huidverschijnselen die niet meer verdwijnen.
Bij trombose krijg je antistollingsmiddelen. Dit zijn medicijnen die ervoor zorgen dat het stolsel niet groter wordt of losraakt en doorschiet naar de longen. In de eerste dagen krijg je die in het ziekenhuis soms via een injectie.
Door alcohol duurt het langer voordat uw bloed stolt. Samen met de bloedverdunner duurt het nog langer. U kunt dus beter niet te veel alcohol drinken. Drink maximaal 1 glas alcohol per dag en niet iedere dag.
Je draagt een steunkous na trombose om het risico op grote problemen na langere tijd te verkleinen (zie hieronder voor meer uitleg). Draag een steunkous 6 maanden tot 2 jaar na iedere trombose (ook bij de eerste maal!); liefst in drukklasse 3. Een kous tot de knie volstaat bijna altijd, ook bij een hoge trombose.
Het zijn met name de 'groene' groenten (sla, broccoli, spinazie, waterkers, …) en de 'kool-achtige' groenten (kool, spruiten, bloemkool, …) die veel vitamine K bevatten. Andere groenten zoals tomaten, komkommer, pepers, aardappelen, … bevatten dan weer weinig vitamine K.
Chocola heb je in vele variaties, maar voor je gezondheid moet je pure chocolade hebben. Het gunstige effect van flavonolen is een gevolg van hun bloedverdunnende eigenschappen. Ze gedragen zich wat dat betreft in het lichaam ongeveer hetzelfde als aspirine.
Gematigde hoeveelheden alcohol (maximaal 1 á 2 standaardglazen per dag) heeft vrijwel geen invloed op de hoeveelheid bloedplaatjes en de effectiviteit waarmee ze bloed laten stollen. Drink je meer dan dat, dan neemt het risico dat de hoeveelheid bloedplaatjes in je bloed een stuk lager komt te liggen, snel toe.
Klachten na een trombosebeen komen doordat de kleppen in uw bloedvaten beschadigd zijn. Ze werken niet meer goed. Daardoor pompen de spieren in uw kuit het bloed niet meer goed naar boven. Er blijft te veel bloed in uw onderbeen.
Als u gewend was om te sporten kunt u dit blijven doen, behalve krachtsporten en gewichtheffen. Wandelen, fietsen, hardlopen en zwemmen zijn goede sporten. Een trombosebeen kan pijnlijk zijn, u mag paracetamol als pijnstiller gebruiken.
Hebt u een bloedstolsel in uw been (trombosebeen) of in uw longen (longembolie), dan komt u op de Spoedeisende Hulp. Er wordt gestart met bloedverdunnende medicijnen. Bij een longembolie is een ziekenhuisopname nodig van ongeveer vier dagen om u de juiste injecties te kunnen geven.
(Novum) - Een stof in rode wijn zorgt ervoor dat bloed minder snel klontert. Daardoor verkleint het risico van hart- en vaatziekten. De zogeheten polyfenolen in de wijn remmen via een speciale receptor bloedplaatjes af, zodat het bloed minder snel stolt.
De antistollingsbehandeling op zichzelf is geen reden om de zon te vermijden. Wel kunnen eventuele extreem hoge temperaturen die daar soms mee gepaard gaan indirect invloed hebben, bijvoorbeeld door veel vochtverlies. Misschien gebruikt u wél andere medicatie waarbij het niet zo verstandig is om in de zon te liggen.
Wie bloedverdunners slikt, moet oppassen met vitamine K. Deze vitamine is nodig voor de aanmaak van stollingseiwitten. De meest gebruikte bloedverdunners (acenocoumarol en fenprocoumon) zijn vitamine-K-antagonisten: ze vangen vitamine K weg en zorgen ervoor dat je minder stollingseiwitten maakt.
Een stolsel in bijvoorbeeld een kuitader is minder ernstig en gaat vaak vanzelf weg, al dan niet geholpen met bloedverdunning en compressie met steunkousen. Het risico op post trombotisch syndroom is bij deze stolsels ook veel minder aanwezig.
De meeste gevallen van trombose in het been of de long genezen met behandeling zonder restverschijnselen. Slechts bij een minderheid van de patiënten is de trombose levensbedreigend (ernstige longembolieën). Restverschijnselen blijven bij een deel van de patiënten aanwezig, zoals kortademigheid en vermoeidheid.
Omdat het een paar dagen duurt voordat deze tabletten werken krijgt u eerst injectiespuitjes met bloedverdunners (Nadroparine, Fraxodi®). Meestal moet u deze injectiespuitjes 5 tot 10 dagen gebruiken. Bij gebruik van Acenocoumarol (Sintrom®) komt u onder controle bij de trombosedienst.
Een elastische kous dragen
De steunkous zorgt voor een verhoogde druk in de ader, waardoor uw bloed beter naar uw hart terugstroomt en een eventuele ophoping van vocht wordt voorkomen. Als u gaat slapen, mag u de kous uittrekken.
Vier uur of langer in een vlieg- tuig, auto, trein of boot? Neem dan voorzorgsmaatregelen om het risico op trombose te verkleinen.
Sluit een bloedstolsel een slagader af, dan is er sprake van arteriële trombose. Gevolgen zijn o.a. een hartinfarct of herseninfarct. Het kan ook aanleiding geven tot de chronische aandoening PAV (perifeer arterieel vaatlijden).