ontsmet de blaar, bij voorkeur met een waterige oplossing op basis van chloorverbindingen, chloorhexidine of povidon-jood. Vraag je apotheker een geschikt product. dek de huid af met een wondpleister of niet-inklevend compres.
Vervang gaasjes of pleisters op je blaren het liefst elke dag, ontsmet de blaar en dep eventueel vocht weg, maar laat ze verder zo veel mogelijk met rust. Dan genezen blaren het allersnelst en kun jij je killer heels weer aan!
Zitten jouw blaren in de holling van je voet of juist op de top van je tenen? Smeer de blaar en de omliggende huid dan eens in met vaseline, hierdoor zal de wrijving en de kans op nieuwe blaren een stuk minder zijn!
Druppel Betadine Oplossing direct vanuit het flesje op de open(geprikte) blaar. Je kunt hiervoor ook een watje of steriel gaasje gebruiken. Je kunt eventueel ook Betadine Zalf op de wond smeren. Dek de blaar goed af met een pleister om te voorkomen dat er vuil en bacteriën inkomen die een infectie kunnen veroorzaken.
De blaar is van zichzelf al goed afgedekt en geneest daardoor vanzelf. Wat je wel kunt doen, is de blaar afdekken met een speciale blaarpleister om verdere beschadiging te voorkomen.
Een blaar kan je wandelplezier namelijk flink bederven. Niet alleen is wandelen met een open blaar pijnlijk, je loopt zonder goede behandeling ook kans op infectie.
De meeste blaren verdwijnen na enkele dagen of soms weken wanneer het grote blaren betreffen. Een blaar (bullae) is een holte tussen twee huidlagen die zich vult met vocht. Hoe lang blaren duren is ook afhankelijk van uw mogelijkheid ze te ontzien.
Wanneer een blaar infecteert, kleurt het vocht in de wond geel.Bovendien krijgt de huid rond de blaar een rode tint. In dat geval is het beter om de ontstoken blaar open te prikken en de overtollige huid weg te knippen met een goed ontsmette schaar. Zo kan je het gele vocht verwijderen en de wonde proper houden.
Het woord blein* is geen standaardtaal.Standaardtaal is blaar. Moet je een blaar nu wel of niet doorprikken? Mijn voeten stonden vol blaren.
Smeer je voeten dun in met vaseline/uierzalf of speciale crème voor het lopen. Strooi een beetje talk- of voetpoeder in je schoenen, sokken en op je voeten. Was je voeten altijd met koud water en zonder zeep.
De ademende pleisters zijn vriendelijk voor de huid en hebben de eigenschap om vocht en water af te stoten. Het kan dus geen kwaad om te douchen of te zwemmen wanneer je je blaar hebt afgedekt met een blarenpleister.
Afplakken van een blaar
Afplakken doe je met sporttape of leukoplast. De voorkeur is erg persoonlijk. Sporttape is dikker en dus meer beschermt, maar leukoplast is makkelijker te vormen.
Steriliseer de blarenprikker. Prik de blaar door op twee plaatsen die tegenovergesteld zijn. Druk met een steriel gaasje de blaar leeg. Druppel nog wat jodium er op en dek de blaar af met een steriel gaasje.
Infecties door blaren
De behandeling van een blaar moet vooral gericht zijn op het voorkomen van mogelijke infecties. Als de blaar zich op een ongunstige plek bevindt, zodat deze steeds pijn doet als je schoenen draagt, kun je die best doorprikken.
Flamigel wordt veelal gebruikt voor kleine wondjes zoals blaren, eerstegraads brandwonden, schaafwonden en lichte snijwonden.
Soms kan een open blaar infecteren. De huid kleurt rood, voelt warm en pijnlijk aan en er komt gelig vocht uit de wond. In dat geval is het nodig om de wond geregeld te reinigen en te ontsmetten.
"Wonden genezen het beste in een vochtige omgeving.
Als je de beschermende huidlaag van blaren doorprikt, kunnen bacteriën de wond in en dat is medisch gezien een open wond. Maar als het gebeurt, desinfecteer je open blaren (bijvoorbeeld met een antiseptische spray) en bedek je hem met een blaarpleister.
Blaren ontstaan doordat de diepere huidlaag beschadigd raakt. Er hoopt zich vocht (plasma) op in of onder de opperhuid. Het beschadigen van de huid komt meestal door druk of wrijving (een drukblaar), bijvoorbeeld door te krappe schoenen.
Als een blaar kapot is gegaan, dan kun je inderdaad een blarenpleister gebruiken. Het is wel belangrijk dat je de wond en de daaromheen gelegen huid goed ontsmet, alvorens je de kapotte blaar afdekt. Wanneer je dit niet doet dan is de kans aanwezig dat er een nare infectie ontstaat.
Een anti-blaar sok bestaat uit 2 sokken: een binnen- en een buiten sok. De binnen sok bestaat uit zeer gladde vezels, zodat de binnen sok makkelijk over de buiten sok glijdt. Hierdoor wordt de wrijving die ontstaat tijdens het lopen opgevangen tussen de beide sokken en niet tussen de beide huidlagen.
Blaren komen veel voor, vooral op handen en voeten. Ze zijn vervelend, maar hebben een functie: het beschermen van het onderliggende weefsel. Blaren zijn een natuurlijke reactie van de huid, u kunt het zien als een 'natuurlijke pleister'.
Blaren ontstaan door overmatige wrijving op de huid.
Het zijn oppervlakkige blaasjes, die zich met vocht kunnen vullen. Schoenen of sokken die slecht passen zijn een grote oorzaak van blaren. De kans op blaren groter als de huid vochtig is. Neem daarom altijd droge sokken mee naar een lange wandeling.
Na het doorprikken van de blaar druk je voorzichtig het vocht uit het gaatje. Bedek de blaar vervolgens met een goed afsluitend verband, zodat bacteriën niet de kans krijgen binnen te dringen. Het verband kun je af en toe verwijderen om de voet te weken in de soda. Breng daarna een nieuw verband aan.
Gebruik een steriele naald en prik de blaar aan twee kanten door. Druk met een steriel gaasje of een schoon wattenstaafje het vocht uit de blaar en laat het vel zoveel mogelijk zitten. Hierdoor verklein je de kans op infecties. Ontsmet de blaar opnieuw en dep deze droog.