Oregano smaak
Oregano heeft een lichtzoete en kruidige smaak. Verse oregano voeg je pas op het eind van de bereiding toe, anders verliest dit kruid z'n smaak. Oregano kun je zo gebruiken: In combinatie met rozemarijn en salie.
Zoals verwacht van een mediterraan kruid wordt oregano veel gebruikt in de Italiaanse, Griekse en Spaanse keuken. Als kruidenmix combineert het goed met salie, tijm en rozemarijn. Oregano werkt goed samen in gerechten met tomaten, witte bonen, soepen en wildgerechten.
Qua smaak lijken oregano en marjolein zeer sterk op elkaar, hoewel marjolein iets verfijnder van smaak is. Ze kunnen echter beiden voor dezelfde doeleinden gebruikt worden. Het grote verschil tussen de twee is dat marjolein een éénjarige plant is en oregano een doorlevende plant.
Gedroogde kruiden hebben een intensere smaak dan de verse variant. Ze bevatten minder oliën en water en je hebt er daarom qua volume ook minder van nodig. Vuistregel: gebruik 1/3 hoeveelheid gedroogde kruiden ten opzichte van verse.
In gedroogde kruiden zitten dus ietsje minder gezonde stoffen dan in de verse varianten, maar het verschil is echt minimaal. Voor je gezondheid maakt het dus weinig uit.
Gebruik en toepassing van rozemarijn
Het smaakt lekker in vleesgerechten (zoals varkens- en lamsvlees), groenten, soepen en salades. Het kruid is ook zeer geschikt bij schelp- en schaaldieren. Het kan goed meegebakken of -gebraden worden zonder dat de smaak verloren gaat. Je komt het ook tegen in stoofschotels.
Marjolein, ook wel Echte Marjolein of Majoraan genoemd, is een kruid dat vaak wordt gebruikt bij de bereiding van worsten. Daarom wordt het ook wel worstkruid genoemd. Het heeft een intens aroma, dat aan oregano doet denken maar het is iets zoeter en milder van smaak.
De naamgeving van dit kruid is ietwat verwarrend. Echte majoraan (Origanum majorana) wordt ook wel marjolein of wilde oregano genoemd, maar dit kruid heeft ook een broertje met de naam oregano of wilde marjolein (Origanum vulgare).
Als je het kruid majoraan wilt vergelijken met andere kruiden, dan lijkt majoraan het meeste op tijm of munt. Majoraan is licht kruidig, een tikje zoet en lekker fris.
Jonge takjes oregano kun je eventueel gebruiken, maar meestal gebruiken we alleen de bladeren. Was de takjes onder stromend water, en haal de blaadjes van de steel. Je kunt het klein hakken zodat de smaak iets sterker wordt, maar dit hoeft niet.
Oregano wordt ook wel wilde marjolein genoemd, niet te verwarren met echte marjolein. Oregano is een overblijvend kruid van 30 tot 60 cm hoogte. De blaadjes zijn donkergroen, ovaal en veel groter dan die van marjolein.
Een andere methode om je verse kruiden te bewaren is invriezen. Dat kan met eerder genoemde kruiden, maar ook met basilicum, bieslook, marjolein, munt, oregano, kervel en dragon. Was de takjes en dep ze droog. Leg ze daarna in een plastic zakje in de vriezer.
Vooral bij pizzabakkers zijn Italiaanse kruiden populair: rozemarijn, basilicum, tijm en oregano. Daarnaast is peterselie erg populair als pizzakruid. We gebruiken deze vijf pizzakruiden voor de Sensazione, onze populaire steenovenpizza, en Rustipani.
Oregano en tomaat zijn een klassieke combinatie, en er zijn veel gerechten op basis van tomaat waar je oregano aan kunt toevoegen. Een basis tomatensaus is een goede manier om oregano te gebruiken, omdat je de saus kunt toevoegen aan pasta, pizza, sandwiches, chili, soepen en meer.
Basilicum is een echt tomatenkruid, maar het past ook uitstekend bij knoflook, uien, pastagerechten en salades. Ook gestoofde groenten zoals courgetten of aubergines smaken heerlijk met wat basilicum. Je mag basilicum laten meekoken: het kruid wint zelfs nog aan smaak.
Basilicum is een kruid.
Gedroogde marjolein
Marjolein is het kleine broertje van oregano. Dit kruid is vermoedelijk afkomstig uit het Middellandse Zeegebied, rond Cyprus en Turkije. Zowel marjolein als oregano behoren tot het plantengeslacht van Origanum. Daarom is er weleens verwarring rond de benaming van deze kruiden.
Marjolein wordt vaak gebruikt in salades, soepen, sauzen, vis-, vlees-, en aardappel-gerechten, kaas en likeur, maar de verwarmende smaak past ook goed bij tomaten-gerechten, ragouts en gebraden wild. Ook na drogen blijven smaak en geur van Marjolein behouden.
Wilde marjolein is winterhard maar niet wintergroen. Wilde marjolein sterft dus in de winter bovengronds af, maar loopt in het voorjaar weer uit.
Snoeien kan op vrijwel elk moment. Maar na de winter is het wel een must, omdat de rozemarijn snel verhout en ouder wordt. Snoei alle takken wat terug, maar nooit tot in het kale hout; zorg dat er altijd nog groen aan de takken zit. Door vormsnoei dwing je de plant om binnenin jonge takjes te maken.
Nee, de rozemarijn is niet giftig. Het is wel aan te raden om rozemarijn matig te gebruiken in de keuken en als thee.
Rozemarijn stimuleert de bloedsomloop en werkt bloeddrukverhogend bij een lage bloeddruk. Daarom wordt het ingezet bij een slechte bloedsomloop, vaatkrampen, koude handen en voeten en lage bloeddruk.
Zowel de bladeren als de bloemen van de plant zijn eetbaar. De smalle naaldachtige bladeren zijn aan de bovenkant donkergroen en aan de onderkant wit. Het wordt als kruid toegevoegd aan zoete gerechten, maar is ook lekker bij vis en vlees.