Accepteer de keuze van je kind, en zeg tegen je kind dat het goed is. Geef je kind het gevoel en de boodschap mee dat je van hem/haar houdt. Maak duidelijk dat je kind altijd welkom is bij je. Geef je kind het gevoel dat hij/zij bij jou terecht kan en altijd naar je toe mag komen.
Als je kind niet meer naar jou toe wil
Probeer samen tot een oplossing te komen, eventueel met een mediator erbij. In bijna alle gevallen heb je recht op omgang met je kind! Wanneer het niet lukt om samen een oplossing te vinden, vraag dan advies aan een advocaat over hoe je het beste kunt handelen.
Zoek contact met je kind en vraag het hem of haar. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Max, ik weet dat je niet met me wilt praten, en ik zou graag willen weten wat ik heb gedaan dat je zo heeft gekwetst. Kun je het me alsjeblieft vertellen? Je hoeft niet met me te praten, maar stuur me dan alsjeblieft een brief of mail.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
Een kind mag vanaf zijn 12e verjaardag dus niet zelf kiezen waar hij/zij gaat wonen of hoe vaak hij/zij naar de andere ouder gaat. Pas vanaf het moment dat een kind volwassen is, vanaf zijn/haar 18e verjaardag, mag een kind zelf keuzes maken.
Als je tussen de 12 jaar en 16 jaar bent dan moeten jouw ouders luisteren naar jouw mening, maar uiteindelijk beslissen zij dingen als: bij wie je gaat wonen, wanneer en hoe vaak je de ouder ziet waar je niet woont etc. Als je ouders er niet uitkomen, dan beslist de kinderrechter wat goed voor jou is.
Zo is één uur voor de meeste veertien- en vijftienjarigen een heel acceptabele tijd en gaan oudere tieners minstens tot twee á drie uur uit (zie tabel). Die tijd wordt doorgaans (47 procent) in overleg met het kind vastgesteld volgens de 'schippermethode': onderhandelen en een beetje water bij de wijn doen.
Het is makkelijker als je met een eerste stap begint. Bijvoorbeeld door te benoemen waarom je het leuk zou vinden om (weer) contact te maken. Daar spreekt iets positiefs uit en laat de ander de keus om dat wel of niet te willen. Dat kun je ook gebruiken als je een relatie wilt herstellen.
In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
1) Een gezonde ouder-kindrelatie verschaft de jeugdige doorgaans fysieke en emotionele veiligheid en geborgenheid: de ouder fungeert in de relatie als veilige basis van waaruit het kind de omgeving kan verkennen en waarop het altijd kan terugvallen.
Gedrag van de controlerende ouder:
Uitsluitende negatieve informatie over de andere ouder delen met het kind. Met smoesjes het contact tussen het kind en de andere ouder beperken. Niet of moeizaam nakomen van de (gerechtelijke) contactregeling. Ex-partner niet informeren over het welzijn en de ontwikkeling van het kind.
Ouderverstoting heet ook wel oudervervreemding of Parental Alienation Syndrome (PAS) genoemd en is eigenlijk een vorm van kindermishandeling. Een kind dat te maken krijgt met ouderverstoting kan hier vaak levenslang last van houden.
“Realiseer je dat het nooit de schuld is van je kind dat jij je teleurgesteld voelt. Het komt door jouw gedachtes en verwachtingen en daar kan een kind niets aan doen. Ieder kind is zoals hij is. Dat kun je een beetje bijsturen, maar verder zijn het toch echt gewoon eigen individuen.
Maak samen met de andere ouder afspraken over contact met je kind als die niet bij jou is. Dus bijvoorbeeld een vaste avond even bellen of skypen. Vertel je kind dat jij dit samen met de andere ouder hebt afgesproken. Dit is voor zowel jou als voor je kind heel fijn en duidelijk.
Het kind ziet één van de ouders niet meer. Er kunnen meerdere oorzaken van zijn namelijk; De ouderverstoting is zo ver opgelopen dat het kind één van de ouders niet meer wil zien. Wanneer een partij het niet meer trekt en er van ouderverstoting overgegaan wordt naar kindverstoting.
Kenmerken “giftige” moeder. Schuldgevoel en manipulatie. Je moeder zet manipulatie in om haar zin te krijgen en zorgt ervoor dat jij je schuldig of verantwoordelijk voelt, voor haar slechte gedrag. Ze speelt in op je zwakke plekken en emotionele kant, ze weet precies waar jij gevoelig voor bent.
De rol van een 'goede' moeder
Bekeken vanuit de natuur, zou je kunnen zeggen dat een goede moeder een moeder is die er in slaagt haar kinderen tot de volwassenheid te brengen. Een punt waarop de kinderen voor zichzelf kunnen zorgen en geen moeder meer nodig hebben om te overleven.
In grote gezinnen is het percentage ouders dat met ten minste één kind wekelijks contact heeft groter dan in kleine gezinnen. Om een voorbeeld te geven: in een gezin met vijf kinderen heeft 83 procent van de ouders wekelijks contact met ten minste één kind; in gezinnen met één kind is dat slechts 57 procent.
Ouderverstoting door een volwassen kind komt bij meer mensen voor en kan enorm veel angst en zorgen opleveren. Weet je niet meer hoe je uit deze situatie komt en zie je geen toekomst meer, zoek dan hulp. Praat met een naaste zoals een vriend(in) of familielid en probeer jouw gevoelens onder woorden te brengen.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom het contact met je vader en/of moeder verbroken is. Na de scheiding zie je de ene ouder niet meer. Je ouders hebben je het huis uit gezet na een heftige ruzie. Je bent zelf weggelopen en kunt of durft niet terug.
Waarom zitten pubers graag de hele dag op hun kamer? Voor je puber is zijn kamer de plek waar hij alleen kan zijn. Daar heeft hij privacy om zijn emoties en gedachten te ordenen, ruzies te overdenken, plannen te maken of gewoon ongestoord te dagdromen.
Het is in Nederland niet wettelijk bepaald vanaf welke leeftijd je een kind alleen thuis mag laten. In artikel 255 van het Wetboek van Strafrecht staat echter wel dat het verboden is om iemand 'tot wiens onderhoud, verpleging of verzorging' je verplicht bent 'in hulpeloze toestand' achter te laten.
In Nederland is er geen wet die bepaalt vanaf welke leeftijd kinderen alleen thuis mogen zijn. De wet zegt alleen dat je een hulpbehoevend persoon niet alleen thuis mag laten.