Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Zeewater bevat diverse zouten in opgeloste toestand en is daarmee ongeschikt als drinkwater. Het zoutgehalte of saliniteit wordt in promilles (‰) uitgedrukt. In 1 liter zeewater komen gemiddeld de volgende hoeveelheden zouten voor: 24 gram natriumchloride (NaCl)
Voordelen van zeewater voor het lichaam
Het is een goede natuurlijke peeling: zeewater verwijdert dode huidcellen. Bovendien gaan bepaalde mineralen die in zeewater worden aangetroffen, veroudering van cellen tegen. Het selenium, zink en silicium dat in zeewater wordt aangetroffen, stimuleert het immuunsysteem.
Mensen die in zee zwommen bleken maar liefst twee keer zo veel op ooraandoeningen en 29 procent meer kans op gastro-intestinale klachten te hebben dan mensen die niet in aanraking waren gekomen met zeewater.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en hergebruik. In regio's waar grondwater en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
Winnaar van De Gouden Kraan
Het Oostenrijkse water kwam met een 7,8 als winnaar uit de bus. Het Nederlandse kraanwater eindigde met een 7,1 op de tweede plaats. De deskundige jury beoordeelde het water op verschillende aspecten, zoals smaakintensiteit, mondgevoel en afdronk.
Zoet water, drinkwater
Om drinkwater te maken van zoet water zijn vaak nog veel kostbare bewerkingen nodig. Drinkwater geproduceerd uit zeewater is dus zeer kostbaar. Bovendien moet het drinkwater worden getransporteerd naar verschillende vaak ver gelegen locaties.
"Het punt is alleen: zee bestaat niet enkel uit zout." Zeewater is bij lange na niet steriel. Honderden soorten bacteriën en virussen komen erin voor. Die kunnen vaak helemaal geen kwaad, zegt Van Aalsburg. Maar een bepaald klimaat en sommige bacteriën kunnen tot problemen leiden.
Ga zo min mogelijk met je haar in het water
Chloor in zwembadwater maar ook zout in zeewater zijn slecht voor je haar. Chloor zorgt voor een agressieve reiniging in het water, waardoor het natuurlijke talg op je hoofdhuid wordt verwijderd. Zout zeewater trekt het vocht uit je haar, waardoor je haar droog wordt.
Het antwoord is ja! In de Noordzee zitten meer algen dan in bijvoorbeeld de Middellandse zee. Hierdoor worden de zonnestralen in het water eerder gebroken en is de kleur van het Noordzeewater eerder grijsgroen dan blauw. Bovendien lijkt het water minder helder omdat je de bodem niet makkelijk kunt zien.
"De lucht aan zee is zwaarder dan in het binnenland. Daardoor moeten we meer inspanning doen bij het ademen en ademen we ook trager. Van deze inspanning worden we snel moe.
Blootstelling aan zeewater
Wanneer je bijvoorbeeld te lang of teveel in zeewater hebt gezwommen, kan dit een negatieve invloed hebben op je huidbarrière. Irritaties van de huid kunnen ontstaan en de huid kan uitdrogen na een lange duik in de zee.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld. Dan is het water zoet. Het is vaak nog niet geschikt om te drinken, omdat er nog andere mineralen zoals magnesium, zwavel en kalk in kunnen zitten.
Oftewel destillatie is een manier om o.a. zeewater en urine drinkbaar te maken. Door het zeewater te koken en de damp op te vangen zorg je ervoor dat de residuen uit het water verdwijnen.
Zeewater heeft in vergelijking met keukenzout meer mineralen, maar is voor de dagelijkse consumptie veel te zout en dus af te raden. Zoals Stieger uitlegt: het voedsel dat je kookt neemt maar een klein deel van het zout in het water op, schommelend tussen 4 en 14%.
Het zout in zeewater en met name chloor in zwembadwater zijn funest voor je haar. Het maakt je haar droog en kan zelfs geblondeerd haar groen maken.
De natuurlijke mineralen in zeewater hebben een antibacteriële en ontstekingsremmende werking. Dit zorgt ervoor dat wondjes sneller genezen en huidirritaties en puistjes minder worden. Zwemmen in zeewater kan ook voordelen bieden voor mensen die last hebben van lichte acne.
Zout absorbeert vuil, aanslag en gifstoffen en reinigt de poriën van je huid diep. Het mineraalgehalte van zout helpt de beschermende barrière van de huid te herstellen en helpt hydratatie vast te houden.
"De Noordzee is een zeer gevaarlijke zee", zegt duiker Johan Rycx. "De temperatuur van het water is nu amper 13°C en heel vaak is het koude water de hoofdoorzaak de problemen. Daarbij komen ook nog andere gevaarlijke factoren, zoals de sterke stroming, de wind en ook de verraderlijke stand van de zee, eb of vloed.
In zee zwemmen is heerlijk als het in de zomer warm is. De zee is echter een water waarin je gemakkelijk kunt verdrinken of onderkoeld kunt raken. Berucht zijn muien, onderkoeling, afdrijven met zwemband of luchtmatras, en hoge golven. Jaarlijks verdrinken er helaas nog altijd mensen in zee.
In de gemiddelde plas zitten ook nog eens zo weinig van de stoffen, dat het helemaal niet vervuilend zou zijn voor het zeewater. Volgens de deskundigen komt daar nog bij dat ook alle vissen in zee plassen. Een vinvis laat iedere dag zelfs wel 250 liter urine de zee in lopen.
Zout water om te drinken
Drinkwater komt niet uit de oceanen. In Nederland gebruiken we het water uit de meren en rivieren en het grondwater. Dit water wordt in Nederland zorgvuldig gezuiverd, zodat we in ons land zo'n beetje het beste drinkwater ter wereld hebben.
In Nederland wordt er geen drinkwater uit zeewater gewonnen. De energie-intensieve ontzilting van zeewater kan hier niet concurreren met de gebruikelijke winning van drinkwater uit zoet oppervlakte- en grondwater.
De focus bij het ontzilten van water ligt al jarenlang op destillatie. Hierbij wordt zeewater verhit totdat het verdampt en door condensatie worden de druppels in een andere bak opgevangen, waardoor het zout achterblijft. Maar om grote hoeveelheden water te verhitten heb je veel energie nodig.