De bedrijfsarts mag alleen informatie aan de werkgever verstrekken die noodzakelijk is voor de werkgever om te kunnen voldoen aan zijn wettelijke plicht tot loondoorbetaling bij ziekte en zijn plicht om zijn zieke werknemer weer te re-integreren.
De bedrijfsarts moet zich houden aan wettelijke privacyregels en mag geen medische informatie of andere privé-informatie van de werknemer aan jou verstrekken. De bedrijfsarts mag je wél informeren over de functionele beperkingen en mogelijkheden van de medewerker en de gevolgen daarvan voor zijn werk.
Wanneer verplicht bedrijfsarts tot werken? Dat de bedrijfsarts verplicht tot werken komt nooit voor. Deze persoon heeft namelijk een adviserende rol. Hij of zij zal aan u als werkgever daarom aangeven of de werknemer wel of niet in staat is om te werken volgens de beoordeling.
Het is absoluut onverstandig om aan te geven dat je écht niet meer wilt werken en/of terugkeren of dat je weigert om mee te werken aan het re-integratieplan dat de bedrijfsarts voor je heeft opgesteld. Als je je niet kunt vinden in dat plan, kun je aangeven wat je er niet prettig aan vindt.
Vertel je bedrijfsarts hoe je hoofd momenteel werkt en dat je niet in staat bent om over je problemen na te denken. Vertel hem ook wat je wél doet op gebied van bijvoorbeeld ontspanningsoefeningen om je herstel te bevorderen.
Arbodienst/bedrijfsarts aan werkgever
De arbodienst of bedrijfsarts mag alleen noodzakelijke gegevens aan uw werkgever doorgeven. Bijvoorbeeld gegevens die uw werkgever nodig heeft om te beoordelen of hij uw loon moet doorbetalen. Of gegevens die nodig zijn voor uw verzuimbegeleiding en re-integratie.
De werkgever mag wel vragen naar noodzakelijke informatie rondom je ziekte. Bijvoorbeeld hoe lang je denkt dat je thuisblijft, of je enigszins in staat bent om thuis wat te werken, of er afspraken verzet moeten worden en hoe je te bereiken bent. Het is niet toegestaan om te vragen naar de aard en oorzaak van de ziekte.
Het gesprek bij de bedrijfsarts is een dialoog en dat betekent dat jij ook vragen mag stellen. Bijvoorbeeld over welke informatie er naar je werkgever gaat. Het beste kun je dit vragen voordat je jouw verhaal doet. Dan kun je namelijk nog beslissen om bepaalde zaken niet te vertellen.
De bedrijfsarts voert zijn beroep onafhankelijk uit. Hij brengt adviezen uit die in het belang zijn van de gezondheid van de werkenden. De bedrijfsarts werkt ook samen met de ondernemingsraad (of de personeelsvertegenwoordiging), de preventiemedewerker en met andere interne en externe deskundige(n).
Een herstelperiode van ongeveer zes weken is vaak voldoende om te herstellen en weer in balans te komen. De meeste medewerkers kunnen binnen een aantal maanden hun werk weer volledig hervatten. Je kunt je hierbij laten adviseren door de huisarts of bedrijfsarts.
Je loon wordt – zolang je in dienst bent – doorbetaald door je werkgever. De ziektewet duurt maximaal 104 weken. Dit wil zeggen dat je twee jaar 'de tijd' hebt om beter te worden en te re-integreren op het werk.
En misschien dat we dan meteen ook het tweede grote misverstand kunnen tackelen: een burn-out kan je niet faken. Een getrainde professional prikt daar meteen doorheen en iemand met een burn-out wil dat ook helemaal niet faken, want wil niks liever als zijn werk gewoon blijven doen.
Bedrijfsarts bepaalt of je ziek bent
Dat betekent dus dat ook een huisarts of een andere behandelaar niet kan bepalen of je wel of niet kan werken Een huisarts bijvoorbeeld kijkt alleen of je ziek bent. Een bedrijfsarts beoordeelt of je hierdoor je werk wel of niet kan uitvoeren.
Het wettelijk uitgangspunt is dat een werknemer in beginsel zelf bepaalt wanneer en of er sprake is van ziekte en van herstel. Bij twijfel vanuit de werkgever is het oordeel van de bedrijfsarts leidend. Indien nodig kan er ook nog een deskundigoordeel bij het UWV aangevraagd worden.
Als u ziek bent, moet uw werkgever uw loon doorbetalen over een periode van maximaal 104 weken. De werkgever moet minimaal 70% van het laatstverdiende loon betalen en de eerste 52 weken ten minste het wettelijke minimumloon. Of de werkgever meer moet betalen, moet uit uw arbeidscontract of cao blijken.
Verplichtingen werknemer
De werknemer houdt zich aan de afspraken die gemaakt zijn in het Plan van Aanpak. De werknemer is beschikbaar voor controle bij hem thuis. De werknemer moet passende arbeid aanvaarden. De werknemer moet een opleiding volgen als de werkgever dat nodig acht in belang van de re-integratie.
Als een werkgever het vermoeden heeft dat een werknemer zich onterecht heeft ziek gemeld, dan kan hij een spoedcontrole (laten) uitvoeren. Dit kan al vanaf het moment van ziek melden. Veel werkgevers voeren een ziekteverzuimbeleid waarin een procedure is opgenomen die de werknemer en werkgever moeten volgen bij ziekte.
Het korte antwoord is ja. De bedrijfsarts mag lichamelijk onderzoek doen. Iedere arts, en dus ook de bedrijfsarts, is gerechtigd lichamelijk onderzoek te doen. De vraag is echter of lichamelijk onderzoek nodig is.
Welke vragen zijn belangrijk om aan de bedrijfsarts te stellen? Vraag naar de verwachte herstelprognose, dan heeft u een indicatie hoe lang het verzuim gaat duren. Vraag of de bedrijfsarts duidelijk wil aangeven met welke beperkingen er rekening dient te worden gehouden in het werk.
Je werkgever mag geen medische informatie van je vragen. Ook niet of je bij de huisarts bent geweest. Je werkgever mag wel vragen of je adequate behandeling hebt gezocht. En ook mag je werkgever vragen of de ziekte een gevolg is van een arbeidsongeval.
Enkele voorbeelden van taken van de arbeidsarts: Gezondheidstoezicht: medische onderzoeken die uitwijzen of je werknemer medisch gezien geschikt is om zijn taken uit te voeren. Arbeidsongevallen en beroepsziekten helpen voorkomen. Werkproblemen zoals stress en burn-out helpen voorkomen.
Iemand met burn-out klachten heeft last van de volgende drie kenmerken: Spanningsklachten, zoals: lichamelijke vermoeidheid, concentratieproblemen, geheugenproblemen, onrustig slapen, piekeren en/of een gejaagd gevoel. Verliezen van grip op de situatie en een gevoel van machteloosheid.
Zowel werkgever als werknemer hebben een probleem als zij bij burn-out willen komen tot een ontslag. Zolang de werknemer ziek is, geldt het wettelijk opzegverbod (art. 7:670 lid 1 BW). Als een werknemer toch meewerkt aan zijn ontslag of tijdens burn-out zelf ontslag neemt, loopt hij zijn rechten op een uitkering mis.