Een traumatisch hersenletsel wordt veroorzaakt door een trauma van het hoofd, gevolgd door minstens een van de volgende symptomen: een periode van bewustzijnsverlies, geheugenverlies met betrekking tot de gebeurtenissen vlak voor of na het ongeval (posttraumatische amnesie of PTA), een verandering in de mentale ...
In hoeverre iemand herstelt van hersenletsel, hangt af van de situatie en persoon. Vaak treedt het meeste herstel op in de eerste periode na het oplopen van het niet-aangeboren hersenletsel. Maar er zijn ook mensen die na langere tijd nog verbetering merken, jaren nadat het letsel is ontstaan.
Er zijn twee soorten hersenletsel: traumatisch en niet-traumatisch. Traumatisch hersenletsel ontstaat door een oorzaak buiten het lichaam, zoals een val of een verkeersongeluk. Niet-traumatisch hersenletsel ontstaat door een proces in het lichaam, zoals een beroerte, infectie of tumor.
Na een ernstig hersenletsel komen veel mensen in een staat van coma terecht. Ook kan een arts besluiten om iemand in een kunstmatige slaap, kunstmatig coma te houden tot de situatie stabieler is. De meeste mensen die in coma liggen kunnen na enkele dagen tot weken weer bij bewustzijn komen.
Iemand die hersendood is, kan nooit meer herstellen. In Nederland is er een verplicht Hersendoodprotocol dat artsen in alle ziekenhuizen zorgvuldig en nauwkeurig doorlopen om de hersendood vast te stellen. Pas als dat protocol helemaal is doorlopen, kan hersendood worden vastgesteld.
Als iemand echt hersendood is, is er geen enkele kans dat diegene nog wakker wordt, zegt Hoogerwerf. Om vast te stellen of er echt sprake is van hersendood wordt er verplicht een serie tests uitgevoerd, van het testen van reflexen tot metingen van de hersenactiviteit.
Concentratiestoornis, geheugenproblemen, minder snel denken, vermoeidheid door het denken, (zie ook hersenmoeheid/ neurofatigue). Het zijn enkele voorbeelden van cognitieve klachten die patiënten met hersenletsel kunnen ervaren. Deze gevolgen kunnen ook soms pas maanden of jaren na het hersenletsel duidelijk worden.
Direct merkbare symptomen na hersenletsel
Verwardheid. Geheugenverlies (posttraumatische amnesie: PTA) Hoofdpijn. Misselijkheid of braken.
Mensen produceren heel hun leven nieuwe hersencellen volgens nieuwe studie. Mensen blijven ook als ze volwassen zijn, nieuwe hersencellen aanmaken in de hippocampus, een deel van de hersenen dat betrokken is bij leren, het geheugen en de emoties.
De essentie van functionele neurologie is het inzetten van de plasticiteit (aanpassingsvermogen) van het brein om herstel op te laten treden. Neuroplasticiteit is dus essentieel voor het herstel van hersenen en zenuwen. Door het brein op de juiste wijze te stimuleren, kan het brein zichzelf herstellen.
Sommige mensen hebben zeer weinig tot geen restverschijnselen. Anderen hebben nauwelijks nog besef van leven. Deelherstel kan nog jaren lang plaatsvinden, maar vindt bij de meeste mensen in de eerste weken tot maanden tot een jaar plaats. Er is een deel herstel en een deel blijvende schade...
Matig tot ernstig hersenletsel laat littekens achter die duidelijk te zien zijn op MRI of CT-scans. Maar het brein heeft een beperkte capaciteit om zichzelf te genezen; en in sommige gevallen, kan het bewijs na enkele jaren niet meer op een scan aangetoond worden, hoewel de cognitieve tekorten blijven.
Bij een hersenstaminfarct komt er niet genoeg bloed in de hersenstam. Als dat gebeurt, krijgen de cellen van de hersenstam onvoldoende zuurstof en sterven ze af. De hersenstam heeft een belangrijke functie en speelt een rol bij belangrijke levensfuncties, zoals lichaamstemperatuur, hartslag, ademhaling en bloeddruk.
Een beroerte verloopt globaal in drie fasen. De acute fase, de herstel- of revalidatiefase en de chronische fase.
Gezonde voeding, voldoende slaap en regelmatig bewegen kunnen helpen om je hersenen zo gezond mogelijk te houden en het risico op hersenaandoeningen te verkleinen. Ook is het belangrijk om je hersenen uit te blijven dagen.
“Mensen die veel zitten hebben veertig procent meer kans binnen drie jaar na hun beroerte te overlijden.” Jaarlijks krijgen zo'n 43.000 mensen een beroerte. Van de mensen die een beroerte overleven, krijgt één derde binnen vijf jaar een nieuwe beroerte of overlijdt.
Veel behandelaars denken dat taalproblemen verminderen tot drie maanden na een beroerte, maar dat is niet zo. Pas na zes maanden is er geen duidelijke vooruitgang meer in de taalvaardigheid. In de eerste zes weken herstellen woordbegrip en zinsopbouw en in de eerste drie maanden kan de woordklank verbeteren.
Hersendood is een toestand waarbij je hersenen helemaal niet meer in staat zijn te reageren op prikkels. Je hebt geen ademhaling meer, je kunt niet meer bewegen en je hebt geen primitieve reflexen meer. Dit betekent praktisch dat je hersenen dood zijn. Je lichaam kan echter nog wel blijven leven.
U kunt dan denken aan: vergeetachtigheid, vergeten welke dag het is of niet op woorden kunnen komen, problemen niet kunnen oplossen, verstoring van het dag- en nachtritme, verdwalen, zichzelf en het huishouden niet meer verzorgen en apathie. Deze problemen kunnen verschillende oorzaken hebben.
Je kunt een dode niet meer tot leven wekken. Een mens wordt als biologisch dood of hersendood beschouwd als de functie van de hersenen, de hersenstam en het verlengde merg volledig, definitief en onomkeerbaar verloren is gegaan. Volgens deze definitie is het dus mogelijk om met een kloppend hart tóch dood te zijn.
Het kenmerk van hersendood is nu juist dat allerlei prikkels -pijn, maar ook warmte en koude, geluid en licht- niet meer tot de hersenen doordringen. Dat kan gewoonweg niet meer, vanwege het volledig ontbreken van elektrische hersenactiviteit. ,,Het is onmogelijk dat een patiënt dan nog iets van een operatie merkt.''
Bij hersendood werken de hersenen helemaal niet meer en deze kunnen ook niet meer herstellen. De patiënt heeft geen bewustzijn meer en kan geen pijn meer voelen.