Acute hyperventilatie kan worden veroorzaakt door angst- of paniekaanvallen of door te hoge inspanning. Chronische hyperventilatie is minder herkenbaar. Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling voortdurend te diep.
Psychische oorzaken zoals stress en spanningen kunnen via een indirecte weg tot duizeligheid leiden: als (onbewuste) reactie kan hyperventilatie optreden. Soms is onderliggend longlijden, bijvoorbeeld COPD, de oorzaak van (chronische) hyperventilatie.
Er bestaan twee vormen van hyperventilatie: acute hyperventilatie en chronische hyperventilatie. Je herkent hyperventilatie aan een snelle en diepe ademhaling, een verstikkend gevoel, duizeligheid en misselijkheid. Kalm blijven, ademhalingsoefeningen en afleiding kunnen helpen tijdens een hyperventilatie-aanval.
Klachten van het centrale zenuwcentrum: duizeligheid, zwart worden voor de ogen, gevoel van flauwvallen, droge mond, transpireren, koud of warm worden, hoofdpijn; Maag-darmklachten: misselijkheid, buikpijn, opgeblazen gevoel, overgeven; Algemene klachten: gespannenheid, angst, paniek, vermoeidheid, slaapproblemen.
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Er bestaan geen medicijnen tegen hyperventilatie, wél tegen de angst. Het nadeel van deze middelen is echter dat ze het probleem niet oplossen en op den duur verslavend werken.
Hyperventilatie heeft vaak een psychologische oorzaak, maar kan ook ontstaan door een lichamelijke oorzaak. In veel gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door: gevoelens van angst en paniek; een fobie (sociale fobie);
Naast de acute vorm van hyperventilatie bestaat een chronische vorm. Deze is minder spectaculair en daardoor ook minder goed te herkennen. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten die constant aanwezig zijn. Dit is logisch, omdat deze mensen bijna de hele dag 'onbewust' hyperventileren.
De test bestaat uit drie minuten diep en snel in- en uit ademen, gevolgd door een herstelfase van vijf minuten. Voor aanvang van de test wordt een klachtenscorelijst ingevuld. Tijdens de test wordt met behulp van ECG electrodes op de borst en rug de hartslag gemeten.
Te weinig zuurstof in het bloed kan leiden tot klachten als benauwdheid, moeheid, verwardheid en onrust. Neem contact op met je huisarts als je deze symptomen ervaart.
Is er een behandeling die chronische hyperventilatie kan genezen? Ja, gelukkig zijn er methoden die helpen om de ademhaling weer te normaliseren. Wij passen deze technieken ook met grote regelmaat toe. Het belangrijkste hierbij is het helpen bij bewustwording.
Door je aandacht op iets anders te richten, raak je niet nog verder in paniek en kan je kalmeren. Maak bijvoorbeeld wat simpele bewegingen, zoals kniebuigingen, of begin iets hardop te lezen. Probeer bij jezelf na te gaan waarom de hyperventilatie ontstaat en waarom bepaalde situaties spanningen oproepen.
Mensen klagen over een scala van klachten die variëren van borstkas gerelateerde klachten (zoals kortademigheid, een benauwd strak gevoel op de borst, pijn en steken op de borst) tot hoofdpijn, duizeligheid, tintelingen, krampen, buikpijn, angst en chronische vermoeidheid.
Bij gezonde mensen is de zuurstof-verzadiging (saturatie) in het bloed tijdens normale ademhaling tussen de 95 en 100%. Dit betekent dat door hyperventilatie de hoeveelheid zuurstof in het bloed niet toe zal nemen, immers is de verzadiging al bijna maximaal.
Te veel ademhalen heet hyperventilatie. U kunt ook een benauwd en duizelig gevoel hebben. Het komt meestal door angst en spanning.
Een aanval van hyperventilatie kan worden gevolgd door diarree, buikpijn, hoofdpijn, pijn in de rug of een grieperig gevoel. Acute hyperventilatie kan heel beangstigend zijn. De patiënt heeft het gevoel te stikken en kan duizelig worden, flauwvallen, misselijk worden en pijn krijgen op de borst of in de buik.
Bij hyperventilatie ademt een patiënt te veel. Daardoor raakt de verhouding tussen zuurstof en kooldioxide (CO2) in het bloed uit balans. Dit heeft tot gevolg dat de zuurgraad in het bloed verandert en de bloedvaten zich een beetje vernauwen waardoor er minder zuurstof komt bij de weefsels en organen.
Om je adem beter onder controle te krijgen en te houden is het goed om ademhalingsoefeningen te gaan doen. Doe 3x per dag ademhalingsoefeningen om te leren om je ademhaling rustiger te krijgen.
Symptomen van chronische stress zijn slecht slapen, prikkelbaarheid, gespannenheid, de neiging om je terug te trekken, verminderde eetlust of net meer zin in zoet, humeurigheid en vermoeidheid. Ook ben je gevoeliger voor pijn.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Je gaat automatisch sneller ademhalen en je hart gaat sneller kloppen. Daardoor adem je teveel koolzuur uit. Hierdoor ontstaan symptomen als duizeligheid, tintelingen, wazig zien, hartkloppingen en kan zelfs de ademhaling geremd worden, wat optreedt bij het flauwvallen.
U kunt hierbij hartkloppingen ervaren, zweten, trillen, benauwd of duizelig zijn en uw spieren kunnen strak gespannen staan. Deze fysieke reacties worden veroorzaakt doordat uw lichaam per ongeluk (door bijv.