Sociaal onhandige mensen voelen niet aan wanneer iets wel of niet gelegen komt. Nog erger: Ze zijn vaak te eerlijk. Zaken die je beter voor je kunt houden omwille van de sfeer flappen zij er zo uit.
Een sociale fobie is een intense angst voor sociale situaties. Veel mensen voelen zich ongemakkelijk als zij een praatje met een vreemde aanknopen, of voelen zich verlegen als ze in een groep ineens in het middelpunt van de belangstelling staan.
Sociale ontwikkeling
Als kinderen merken dat anderen hen niet goed begrijpen of negatief op hen reageren, leren ze dat er iets moet veranderen. Ze weten alleen niet wat ze zelf kunnen doen om onbegrip of ruzie te voorkomen.
Onhandig/lomp lopen. Verwarring over welke hand moet worden gebruikt. Moeite met ruimte en tijd. Moeite met orde en structuur creeëren.
Geef aan: ga lekker zitten, maak het jezelf gemakkelijk, ik haal een watertje voor je. Doen: meelopen naar de gespreksruimte, wijs de toiletruimte aan, stel jezelf voor. Het belangrijkste is: kijk de sollicitant aan en glimlach. Dat geeft een welkom gevoel en is een goede start van het gesprek.
Volgens psychologe Pieternel Dijkstra is je ademhaling één van de krachtigste middelen om controle over je lichaam terug te krijgen en zo blozen tegen te gaan. Zij adviseert 'blozers' om 2 seconden in te ademen, 1 seconde rust en 5 seconden rust uitademen.
Een kind met dyspraxie lijkt vooral onhandig, het lopen gaat moeizaam en ze vallen veel. Een bal gooien of vangen, fietsen, zwemmen en skaten, het lijkt allemaal klungelig en heel moeilijk. Het ruimtelijk inzicht is beperkt. Kinderen vinden het niet prettig in het midden van een ruimte, aan de zijkanten is prima.
Kenmerken DCD
Spontaan nieuwe bewegingen uitproberen is beperkt. Alle motorische vaardigheden moeten aangeleerd worden, niets lijkt vanzelf te gaan (bv. kleren aan- en uitdoen, rits sluiten). Een nieuwe vaardigheid zoals fietsen of zwemmen aanleren, vraagt veel meer moeite en duurt langer dan bij andere kinderen.
DCD is een ontwikkelingsstoornis van de coördinatie van bewegingen. DCD staat voor Developmental Coordination Disorder, in het Nederlands vertaald coördinatie- ontwikkelingsstoornis.
Wat zijn sociale vaardigheden? Sociale vaardigheden zijn eigenschappen die helpen om sociaal om te gaan met andere mensen. Denk hierbij aan contact leggen met anderen, interesse tonen, een gesprek beginnen, omgaan met kritiek en opkomen voor jezelf.
een groot ego: egocentrisch of egoïstisch. profiteren graag van een ander. denken veel aan zichzelf en zijn niet gericht op een ander. willen best wat voor een ander doen als ze er maar beter van worden.
Er zijn impliciete normen over hoe met elkaar om te gaan. Sociaal ongemak ontstaat als er van afgeweken wordt. Als er iets gebeurt dat niet hoort, of dat niet aan je verwachtingen beantwoordt. Dat is vaak cultureel bepaald.
Dysfatische ontwikkeling is een neurologische spraak-taalontwikkelingsstoornis waarbij het kind veel meer begrijpt van wat anderen zeggen, dan het zelf kan zeggen.
Soms heeft een kind een probleem in het taalsysteem. Dit kan dysfasie zijn. Dysfasie is een neurologische stoornis in de spraak-taalontwikkeling: het kind begrijpt meestal veel meer van wat anderen zeggen dan het zelf kan zeggen. Dysfasie komt best vaak voor, ook de ernstige vormen.
Dyspraxie is een stoornis bij het verwerken van informatie uit het lichaam, met name uit spieren en gewrichten. Dat leidt tot problemen met zowel de fijne motoriek als de grove motoriek en met motorische vaardigheden.
Spraakapraxie is een spraakstoornis veroorzaakt door een hersenbeschadiging. Bij alle handelingen die u uitvoert (zoals aankleden, scheren, lopen, fietsen, spreken) gebruiken onze hersenen vaste schema's. Door deze schema's weet u in welke volgorde u een handeling moet uitvoeren.
Er zijn 2 soorten taalstoornissen. Stoornissen die ontstaan bij het leren van taal door kinderen (taalontwikkelingsstoornissen). Deze komen het meest voor. En er zijn stoornissen die later ontstaan, bijvoorbeeld door hersenletsel.
Waar merk je aan of een kind DCD heeft: Er is een duidelijke vertraging in het bereiken van mijlpalen in de motorische ontwikkeling: zitten, kruipen, lopen kunnen ze vaak later dan andere kinderen. Als je kijkt naar de grove motoriek is het kind eerder houterig dan soepel in zijn bewegingen.
Sommige mensen vinden blozen zo vervelend, dat ze proberen om bijvoorbeeld spreekbeurten en andere stresssituaties te vermijden. Dit kan iemands leven gaan beheersen en zelfs leiden tot bloosangst (erytofobie). Er zijn ook andere oorzaken van blozen, zoals opvliegers en het slikken van bepaalde medicijnen.
Blozen is een normale reactie op angst, stress, schaamte of een andere extreme emotionele situatie. De bloedvaatjes in de huid gaan zich in dergelijke situaties verwijden en de huiddoorbloeding neemt toe. Daardoor kleurt de huid rood en gaat iemand blozen.
Een rode huid in het gezicht kan een gevolg zijn van verbranding door de zon. Rode huid gezicht - een psychologische conditie waarbij het gezicht, en andere delen van het lichaam, rode vlekken krijgen - dit kan o.a. veroorzaakt worden door medicijnen, griep, stress, alcohol of kruiden in voedsel.