Een sadjen is een kleine offerande waarbij niet aangezeten wordt en niet gegeten. Een sadjen bestaat uit bloemen, eetwaren, vruchten, enz. netjes gerangschikt.
Het Javaans is een Austronesische taal die in Indonesië, met name op Java, in Suriname (ongeveer 15% van de bevolking) en in Nieuw-Caledonië wordt gesproken.
De Slametan (ook wel selametan, slamatan, selamatan of kenduren) is een van de belangrijkste Javaanse kejawenrituelen. Hij bestaat uit een religieus feestmaal waarvoor alle mensen in de buurt worden uitgenodigd.
Javanen wonen voornamelijk op het eiland Java in Indonesië en in de buurlanden van Indonesië zoals Maleisië, Singapore, Hongkong, Taiwan. Anderen zijn uitgeweken naar Suriname en Nieuw-Caledonië. Er wonen ook Javanen in Europa waaronder Nederland.
Javaanse Surinamers zijn een bevolkingsgroep in Suriname met een Javaanse achtergrond. De eerste leden hiervan werden eind 19e eeuw door de Nederlandse kolonisators uit toenmalig Nederlands-Indië aangevoerd.
Wilt u iemand groeten in het Indonesisch, dan wenst u iemand Selamat siang oftewel “goedendag”. Op een specifiek moment van de dag gebruikt u andere woorden. Gebruik bijvoorbeeld Selamat pagi (goedemorgen) of selamat malam (goedenavond en -nacht).
Men draagt als hoofddeksel de “Udeng”, en geen topi (het zwarte hoofddeksel) zoals op Java. De javaanse sarong wordt ook om het onderlichaaam geslagen, en van boven enigszins “opgerold”, zodat deze blijft zitten. Ook deze sarong rijkt tot de voeten, maar heeft van voren geen plooien.
Surinamers zijn inwoners van Suriname, mensen die afkomstig zijn uit Suriname of mensen van Surinaamse afkomst. Suriname was een kolonie van Nederland en na de Surinaamse onafhankelijkheid in 1975 en begin jaren 80 zijn veel inwoners van Suriname naar Nederland verhuisd.
De creolen zijn een Surinaamse bevolkingsgroep die afstamt van voormalig Afrikaanse slaven. De nazaten van weggelopen slaven, de marrons, worden ook wel boslandcreolen genoemd. In combinatie worden ze ook Afro-Surinamers genoemd. Veel creolen zijn van gemengd Afrikaans-Europese afkomst.
Een Javaans huwelijksfeest heeft verschillende ingewikkelde rituelen en bestaat uit meerdere ceremonies, t.w.: Tarub (ceremonie voor het maken van de feesttent) Midodarenie (ceremonie op de vooravond van het huwelijk) Nebus Kembar Mayang (het verkrijgen van de bruidsboeketten)
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.
Als het leven van een mens eindigt en deze nog maar 40 dagen te leven heeft, valt er een blad met zijn naam erop voor Azraël, de Engel des Doods. Vanaf die dag beschouwen alle engelen deze persoon als dood. Hij heeft dan nog maar 40 dagen in de wereld te leven.
Bij een Molukse uitvaart wordt er op de dag van de uitvaart eerst een dienst gegeven waarna ze naar de begraafplaats gaan met de kist. Eenmaal aangekomen bij het graf wordt er vaak door een dominee een stuk uit de bijbel gelezen terwijl de aanwezigen rondom het graf staan.
Tot 1914 is er sprake van telkens twee schepen: het schip dat de route Java - Amsterdam aflegde en het schip dat de immigranten van Amsterdam naar Suriname bracht. De Javanen kwamen in de regel namelijk via Amsterdam naar Suriname. Stoomschip of zeilschip. Het nummer van de emigrant op de monsterrol van het schip.
Het Bahasa Indonesia is de officiële taal van de Republiek Indonesië. Maar slechts zeven procent van de bevolking heeft het Bahasa als moedertaal. Voor de rest zijn er meer dan 300 lokale taalvormen.
Java (Indonesisch: Jawa) is een Indonesisch eiland in de Indische Oceaan (Azië) dat deel uitmaakt van Indonesië. De hoofdstad van Java is Jakarta. Dit is tevens de hoofdstad van Indonesië.
Suriname, officieel de Republiek Suriname, is een republiek aan de noordkust van Zuid-Amerika met als hoofdstad Paramaribo. Het land was van 1667 tot 1954 een kolonie van Nederland en daarna een land binnen het Koninkrijksverband.
De Creoolse keuken gedijt in een tropisch klimaat en op de eilanden is vooral (lokale) verse vis voorradig. Verder zijn kokosnoten, erwten, rijst, cassave en bruine bonen de belangrijkste ingrediënten.
Bij de afschaffing van de slavernij in Suriname (1863) werden de voormalige slaven volwaardige burgers. Dat betekende dat ze ook een achternaam moesten hebben. Die mochten ze niet zelf kiezen, ze kregen er een toegewezen.
Surinaamse vrouwen zoeken een man die het economisch goed heeft en kan voorzien in hun onderhoud. Ze blijven vasthouden aan de traditionele genderideologie waarbij de man de kostwinner is.
Begroetingen
Surinamers geven elkaar bij een normale begroeting een hand. Als ze een vriend of vriendin begroeten geven ze elkaar een 'brasa', oftewel een omhelzing. Ook vragen ze bij een begroeting hoe het gaat: 'fa waka'. Je hoeft dan niet een uitgebreid antwoord te geven.
De Angisa: hoofddoek als communicatiemiddel. Met deze vierkante gesteven hoofddoeken konden vrouwen in Suriname boodschappen aan elkaar doorgeven, gemoedstoestanden uitdragen of bijvoorbeeld een geliefde uitnodigen. Nieuwsgierig naar wat ze precies 'zeggen'?
Javaanse klederdracht
Toch ziet men in Suriname nog steeds Javaanse vrouwen in sarong, de lange rok tot net boven de enkel. Het nauwsluitende jakje, met veelal een punthals, heet een klambi koeroeng. Dit kledingstuk van dunne stof is in Suriname ontstaan naar eigen inzicht en smaak van de Surinaams-Javaanse vrouw.