Sinds 2017 beginnen renners met een scratch, gevolgd door de temporace, een afvalkoers en tot slot een puntenkoers. De renner die na de puntenkoers de meeste punten heeft verzameld, wint het omnium. De naam zegt het al: een zesdaagse duurt zes dagen.
Het omnium bestaat uit vijf wedstrijden in een vaste volgorde: de 200 meter tijdrit met vliegende start, de scratch, de individuele achtervolging, de puntenkoers en de 1 kilometer tijdrit. Wie aan het eind van deze vijf onderdelen de meeste punten verzameld heeft, mag zich tot winnaar kronen van het omnium.
Vanaf 2009 staat het omnium ook voor vrouwen op het programma. Het omnium bestaat uit zes onderdelen, te weten een vliegende ronde, scratch, achtervolging, puntenkoers, afvalkoers en tijdrit.
Een scratch-race bestaat bij de mannen uit een gezamelijke race over 15 kilometer, en bij de vrouwen over 10 kilometer. Wie het eerst over de finish komt, is de winnaar, en veelal bestaat de tactiek eruit om een ronde voorsprong te pakken op het peloton.
De puntenkoers is een discipline binnen het baanwielrennen. Hierbij rijden alle renners tegelijk op de baan in een wedstrijd met een vastgesteld totaal aantal ronden. Het totale aantal ronden dat gereden moet worden, is afhankelijk van de baanlengte.
De baan is heel simpel. Je hebt een ovaal van 200 meter en je rijdt zo'n 40 kilometer per uur met 1 versnelling. Hoe harder je gaat hoe hoger je in de baan rijdt.
Een velodroom, ook wel wielerbaan of wielerpiste genoemd, is een ovale piste speciaal gebouwd voor baanwielrennen. Zomerbanen (in de openlucht) hebben een lengte tussen 225 en 550 meter, winterbanen (overdekt) zijn doorgaans 250 meter lang (de minimumafstand om als olympische baan gekwalificeerd te worden).
Elke derny heeft een 100 cc tweetaktmotor en is volledig automatisch gebouwd. Door meer gas te geven kan er traploos meer snelheid gemaakt worden. Verder is er de vaste pion, door deze vaste pion voelt de bestuurder de cadans van de wielrenner beter en kan hij bijsturen waar nodig.
Een volledige omnium meer dan 4 jaar aanhouden heeft geen zin. Een kleine omnium of mini-omnium kan daarentegen langer worden aangehouden, zelfs voor de hele levensloop van de wagen, tenzij de toestand van het voertuig dat niet meer rechtvaardigt. Deze verzekering dekt diefstal, brand, glasbreuk en natuurlijke schade.
Wat wordt gedekt? Een omniumverzekering vergoedt alle schade aan je voertuig die het gevolg is van: Een ongeval, zelfs als je dat zelf veroorzaakt. De verzekering komt tussen voor de herstelling (onderdelen en werkuren) of de vervanging van je wagen.
In een volledige omnium zitten alle waarborgen van de mini-omnium, aangevuld met nog een extra (vijfde) waarborg: de (eigen) materiële schade. Deze vergoedt: De schade die u zelf toebrengt aan uw auto. Bijvoorbeeld als u tegen een paaltje of tegen uw garagepoort rijdt.
Het omnium is een klassement over vier onderdelen op één dag. De opzet van het omnium verandert regelmatig. Sinds 2017 beginnen renners met een scratch, gevolgd door de temporace, een afvalkoers en tot slot een puntenkoers. De renner die na de puntenkoers de meeste punten heeft verzameld, wint het omnium.
Verliezen wil niemand in dit huis. Hoogland (26), meervoudig wereldkampioen baanwielrennen, en Braspennincx (28), in dezelfde sport een wereldtopper op de sprint, wonen sinds een paar jaar samen in Apeldoorn.
De Britse baanfiets, de Lotus x Hope HB. T, is een haast futuristisch ruimteschip(je), dat een lieve duit kost. Naar verluidt zou hij namelijk, als je de prijs van alle unieke onderdelen bij elkaar optelt, zo'n 35.000 euro kosten.
Een Flandrien is een renner die houdt van kasseien en korte, nijdige hellingen (zoals we ze vooral in Vlaanderen terugvinden). Een Flandrien herken je aan zijn gespierde dijen. Daarmee pijnigt hij de pedalen op de stenen, beukt hij de tegenstand kapot met de grote versnelling.
Tijdens een baankoers wil een coureur zoveel mogelijk snelheid halen uit zijn fiets en geen moment verspillen. Het is dus aangewezen om te blijven trappen, vandaar de oplossing om het tandwiel direct te monteren op het wiel.
Koppelkoers (ook wel: 'Madison')
Een koppel bestaat uit twee renners die wisselen tussen “in koers” en “uit koers”. De renner uit koers rijdt bovenin de baan, of op het beton (de strook dat tegen het binnenterrein aan ligt)en wordt in koers door de koppelmaat getrokken.
De renners moeten altijd achter de derny blijven rijden tot deze de baan verlaat, en sprinten dan tot aan de finish verder; daarbij kunnen ze snelheden tot 77 km/u behalen. Een keirinwedstrijd is 2 km lang, waarvan ongeveer de laatste 500 m zonder derny gesprint moeten worden.
Teamsprint: twee teams van 3 of 4 rijders starten gelijktijdig, elk aan een zijde van de baan op het midden van de rechte einden. Er wordt door het team geschaatst tegen de wijzers van de klok in. Er worden drie rondes gereden en na elke ronde moet één schaatser de baan verlaten.
Je kan wel een gemiddelde nemen. Een prof is rond de 70 kilo en fietst 30.000 kilometer per jaar. Een gemiddelde amateur is een man van 85 kilo. Hij fietst niet het hele jaar door en als hij rijdt, doet hij dat gemiddeld twee keer per week.
De laatste 10 minuten voorafgaand aan een fietssprint loopt het vermogen dat profwielrenners leveren op van ruim 300 W tot bijna 500 W op een minuut voor de sprint. Tijdens de sprint ligt het piekvermogen van de sprinters ongeveer rond de 1250 W waarbij de snelheid richting de 70 km/u gaat.
De Brit Neil Campbell heeft het snelheidsrecord voor mannen op de fiets gebroken. Op zijn fiets haalde hij een snelheid van 280 kilometer per uur. Daarmee brak hij het record van de Nederlander Fred Rompelberg, die in 1995 270 km per uur fietste.