Een hond kan gaan hijgen of zwaar gaan ademen doordat het lichaam te weinig zuurstof krijgt. Een hond met problemen met de zuurstofvoorziening zal ook sneller ademen in rust, dus als de hond slaapt. Normaliter ademt een hond in rust minder dan 30 maal per minuut (ongeacht de grootte van de hond).
Bij een snelle ademhaling, diepe ademhaling of andere ademhalingsproblemen is het verstandig om de hulp van een dierenarts in te roepen. Ademhalingsproblemen kunnen veroorzaakt worden door problemen van de neus, keel, het strottenhoofd, de luchtpijp en bronchiën, de longen, de borstkas, het middenrif of het hart.
Symptomen van benauwdheid bij uw hond
De ademhaling is verder te beschrijven als snel en oppervlakkig. Ook kan uw hond krampachtige bewegingen gaan maken bij het ademhalen. Zo kan de buik ver uitzetten en weer samentrekken. Daarnaast maakt uw hond eventueel vreemde geluiden zoals rochelen en snurken.
Signalen van ongemak: het regelmatig maken van geluiden als grommen of janken, verandering in lichamelijke verzorging, een depressieve indruk maken, veranderde reactie op mensen of andere honden (een hond kan steun gaan zoeken bij u, of zich juist gaan verstoppen of terugtrekken).
Emotionele reacties: Honden kunnen ook hijgen als reactie op stress, angst, opwinding of nervositeit. Dit soort hijgen kan optreden tijdens bijvoorbeeld een bezoek aan de dierenarts, een autorit of tijdens een onweersbui. Pijn en ongemak: Hijgen kan een teken zijn van pijn of ongemak.
Bij warme weersomstandigheden of vlak na een forse lichaamsinspanning is het dus heel normaal wanneer je hond veel hijgt. Wanneer het hijgen door temperatuur of inspanning wordt veroorzaakt kun je je hond helpen door hem op een koele vloer te laten liggen en even met rust te laten, zodat hij kan afkoelen.
Hartproblemen zijn te herkennen aan de volgende symptomen: hoesten. de hond oogt zwak of heeft een slecht uithoudingsvermogen. omvallen of wegzakken, flauwte (kan voorkomen, hoeft niet)
Gedrag. Als baasje kun je soms aan het gedrag van je hond merken dat hij zich niet lekker voelt, of gewoonweg ziek is. Als je hond zijn mand niet uit wil komen, zijn eten laat staan, minder enthousiast reageert wanneer je thuiskomt, of geen zin meer heeft om te spelen.
Afwijkende geluiden bij het ademen
Als uw hond of kat een ander stemgeluid heeft, niet meer kan blaffen of mauwen, (nog) meer snurkt, een piepend of hard en rauw geluid maakt bij het ademhalen, betekent dit dat er een vernauwing zit in de luchtwegen. Dit kan een probleem zijn van de neus, keel, stembanden of luchtpijp.
Ernstige ademhalingsmoeilijkheden zijn een noodgeval. Er moet onmiddellijk veterinaire zorg worden gezocht .
Een hond kan gaan hijgen of zwaar gaan ademen doordat het lichaam te weinig zuurstof krijgt. Een hond met problemen met de zuurstofvoorziening zal ook sneller ademen in rust, dus als de hond slaapt. Normaliter ademt een hond in rust minder dan 30 maal per minuut (ongeacht de grootte van de hond).
Ze kunnen ook harde geluiden maken, zoals snuiven of raspen . Een ander veelvoorkomend teken van ademhalingsproblemen is wanneer uw hond zwaar ademt of hijgt, maar niet warm is en niet heeft gesport.
De hond heeft het benauwd, maakt de hals lang en ademt met korte, krampachtige bewegingen. Hij produceert daarbij rochelende of snurkende geluiden. Bij extreme benauwdheid zie je de hond zelfs 'neusvleugelen', hierbij spert de hond zijn neusvleugels wijd open om zoveel mogelijk lucht te krijgen.
Als je hond vaak aan zijn poot likt of bijt, kan voeding een belangrijke oorzaak zijn. Voedselallergieën en -intoleranties kunnen leiden tot overmatig likken en bijten aan de poten. Door over te stappen op hypoallergeen voer of een eliminatiedieet te proberen, kun je ontdekken of voeding het probleem veroorzaakt.
Een stervende hond kan zich heel anders gedragen als hij bijna dood is. Ze kunnen zich verstoppen, wegvluchten of zonder echt doel door het huis dwalen. Waarschijnlijk zullen ze stoppen met eten en drinken, en de meeste honden zullen niet meer spelen of met hun baasjes bezig zijn.
Veel meer of juist minder gaan eten en daardoor aankomen of afvallen. Een verandering in het energielevel (of verlies van interesse in dingen die hem eerder wél interesseerden). Stijfheid of moeite met opstaan en traplopen. Meer slapen dan normaal, of andere gedragsveranderingen.
Voor kleine honden geldt een gemiddelde leeftijd van 12 à 13 jaar, hoewel uitschieters naar 15+ jaar mogelijk zijn. Middelgrote honden leven gemiddeld 10 à 11 jaar. Bij grote honden is het slechts 7 tot 8 jaar.
Een verhoogde hartslag en versnelde ademhaling kunnen duiden op pijn. Enkele voorbeelden hiervan zijn; niet willen lopen, waggelen, stijfheid, struikelen, slepen met de poten, kreupelheid, moeite met opstaan, bibberen, niet de trap op willen lopen, niet meer kunnen springen, andere lichaamshouding.
Als het aankomt op de mogelijkheid van hun eigen dood, zijn ze zich er tenminste van bewust dat ze zich niet goed voelen of ziek zijn . Ze kunnen ook onze stressniveaus aanvoelen en weten dat er iets mis is. Honden zijn echter niet zo zelfbeoordelend als mensen over de dood.
Honden zoeken plekken op waar veel lichaamsstoffen vrij komen en de geur dus het sterkst is. Daarom ruiken ze vaak onder elkaars staart, en bij ons vaak aan kruis, billen, oksels en mond. Vind je dat vervelend? Bied de hond dan als alternatief je hand aan om aan te ruiken.
Weigering om te sporten, spelen of traplopen
Honden met een hartaandoening voelen zich zwakker dan gezonde honden en raken doorgaans veel sneller vermoeid. Als uw hond voorheen een grenzeloze energie had, maar nu tekenen van vermoeidheid, zwakte of terughoudendheid om te bewegen vertoont, kan een hartaandoening de reden zijn.
Uw hond kan zelfs zeer plotseling overlijden aan een acute hartstilstand.
De hond krijgt ineens minder uithoudingsvermogen, wordt sloom, gaat slechter eten, zwaarder ademen of hoesten en krijgt een hoge hartslag. Vaak zijn er nu duidelijke hartritmestoornissen te zien op het hartfilmpje. De hond kan ineens flauwtes krijgen of zelfs acuut overlijden door een hartstilstand.