Mesopotamië of Tweestromenland, is het gebied rond de rivieren Tigris en Eufraat. Het vormt het kerngebied van de huidige staat Irak en besloeg verder het noordoosten van het huidige Syrië en delen van Turkije. Het was in nauw contact met Elam in huidig Iran en Dilmun, het huidige Bahrein.
Etymologisch gezien betekent Mesopotamië (van de Griekse woorden 'tussen' en 'stroom') het Tweestromenland, waarmee men verwijst naar het land tussen de rivieren Tigris en Eufraat (het oosten van Syrië en het noorden van Irak).
Het grondgebied van historisch Mesopotamië ligt grotendeels binnen de grenzen van het huidige Irak, maar omvat ook een groot deel van het huidige Syrië en delen van Turkije en Iran.
Het laagland van Mesopotamië had geen natuurlijke verdediging, en vijanden konden dan ook ongehinderd huishouden. Rond 4000 v. Chr. bouwden de Soemeriërs daarom de eerste steden.
Het zuiden van Mesopotamië werd het eerst bevolkt zo rond 6.000- 5.500 voor Christus. De Sumeriërs waren het eerste volk dat zich hier vestigde (Neder-Mesopotamië).
12.000 jaar geleden vond in Mesopotamië de landbouwrevolutie plaats. Mensen gingen van jagers naar boeren. Hierdoor konden de eerste steden gebouwd worden, rond 3000 voor Christus, zoals Ur, Uruk, en Kish. In deze steden werden zelfs al paleizen en tempels gebouwd voor koningen en priesters.
In de vruchtbare sikkel, waar ongeveer 10.000 jaar geleden de landbouw werd uitgevonden, ontstond de Sumerische beschaving (ca. 4500 v. Chr.). Deze wordt als de eerste beschaving ter wereld gezien.
In de Soemerische steden van Mesopotamië komen handelaren bij elkaar om de mooiste spullen te ruilen. Op een gegeven moment ontstaat er de behoefte om transacties vast te leggen op papier. Sommige wetenschappers denken dat een Soemeriër uit de stad Oeroek het schrift uitvond rond het jaar 3.300 voor Christus.
De Vruchtbare Sikkel of Vruchtbare Halvemaan – de laatste naam is bedacht door de bij leven aan de Universiteit van Chicago verbonden archeoloog James Henry Breasted – is een gebied in het Midden-Oosten, dat (delen van) het huidige Egypte, Israël, Palestina, Jordanië, Koeweit, Libanon, Syrië, Irak, Iran en Turkije ...
Dit gebied waar de rivieren Eufraat en Tigris uitmonden in de Perzische Golf werd door de Sumeriërs zelf ki-en-gir (het land van de beschaafde heersers) genoemd. Sumer was naam die de Akkadiërs het gebied later gaven.
Een ziggoerat, zikkoerrat of ziggurat (Babylonisch: ziqqurrat, D-Stam van zaqāru "bouwen op een verhoogd gebied") is een tempeltoren uit het oude Mesopotamië (Irak) en Perzië (Iran) in de vorm van een terrasvormige piramide van opeenvolgend teruglopende verdiepingen.
Ze kwamen al voor in de vroegste agrarische gemeenschappen uit het 8e millennium v. Chr. De creatie van landbouwoverschotten en een veestapel veranderden de manier van handel, waardoor de behoefte aan boekhouding ontstond. Voor alle mogelijke verhandelbare producten ontwierp men verschillende kleivormpjes.
Het gebied tussen de Eufraat en de Tigris, dat bekendstaat als Mesopotamië of Tweestromenland, was de oorsprong van diverse oude beschavingen, zoals de Soemerische, de Akkadische, de Babylonische en de Assyrische.
Beide rivieren monden uit in de Perzische Golf. De Eufraat (2700 kilometer lang) loopt vanuit Turkije door Syrië en Irak, de Tigris (1800 kilometer lang) stroomt vanuit Turkije door Irak waar hij de laatste honderd kilometer samen met de Eufraat de Shatt Al'Arab vormt tot in de Perzische Golf.
De Mesopotamië (van het Griekse Μεσοποταμία / Mesopotamië tot μέσος / mesenterium , "tussen het midden van" en ποταμός / Potamós , "rivieren", letterlijk het land "tussen de rivieren") is een historische regio van het Midden-Oosten tussen de Tigris en de de Eufraat .
De Tigris vormt een 40km lange grens tussen Turkije en Syrië en stroomt dan door Irak. Voor Syrië en Irak zijn beide rivieren de belangrijkste bron van water.
Tussen twee Volle Manen Nieuwe Manen zien we tweemaal een Halve Maan. Dit gebeurt op het moment dat er een hoek van 90° is tussen de Zon, de Aarde en de Maan. We kijken vanaf de 'zijkant' tegen de verlichte Maan aan en zien dus de ene helft verlicht en de andere helft donker.
Betekenis en regio van vruchtbare halve maan
Het gebied heeft een boogachtige vorm die lijkt op een maan, sikkel of ook wel op een boemerang. Vandaar dat de termen vruchtbare halve maan en vruchtbare sikkel gebruikt worden om het gebied aan te duiden. Het gebied was in de Prehistorie erg vruchtbaar.
De Vruchtbare Sikkel (of Vruchtbare Halve Maan) is een historische regio in het Midden-Oosten die de Levant, Mesopotamië en Oud-Egypte omvat.
Waar en wanneer is het eerste schrift ontstaan? Het oudste schrift ter wereld was het pictografische schrift van de Soemeriërs. Het ontstond rond 3300 voor Christus uit administratieve tekens die hoeveelheden en aantallen van een product (vee, graan) weergaven.
Het Latijnse alfabet, zoals gebruikt voor het Nederlands, kent 26 letters, waarvan er 6 worden gebruikt voor klinkers (vocaal; a, e, i, o, u en y) en 21 voor medeklinkers (de y wordt zowel als klinker als medeklinker gebruikt). De tekens van een alfabet kennen een vaste volgorde.
Het eerste alfabet was waarschijnlijk het Fenicisch alfabet, dat omtrent het jaar 2000 voor Christus ontstond. De Feniciërs, een zeevarend volk, gebruikte dit alfabet dat, in tegenstelling tot het Mesopotamische spijkerschrift, maar enkele tientallen tekens kende en dus gemakkelijker aan te leren was.
San Marino zou in het jaar 301 gesticht zijn door de heilige Marinus, een monnik en steenhouwer die probeerde te ontkomen aan de christenvervolgingen van keizer Diocletianus en daarmee de oudste nog bestaande republiek ter wereld zijn.
In dit tijdvak behandelen we de tijd van de Grieken, die gevolgd werd door de tijd van de Romeinen. Deze periode duurde van 3000 voor Christus tot 500 na Christus. Deze periode noemen we de Oudheid. Rond 3000 voor Christus begonnen de eerste mensen te schrijven.
Het Soemerisch was de taal die gesproken werd door de Soemeriërs, de bewoners van het zuidelijke deel van Mesopotamië.