Koud zweet, ook wel diaforese genoemd, wordt veroorzaakt door de vecht-of-vlucht-reactie van ons lichaam, die ons tijdens gevaarlijke situaties moet beschermen. Deze reactie ontstaat als ons lichaam te maken krijgt met angst, pijn, schokken, kortademigheid of een lage bloedsuikerspiegel.
Bij overmatig zweten produceren de zweetkliertjes in je huid meer zweet dan nodig is om jouw lichaam te beschermen tegen oververhitting. Je kunt ook last krijgen van plotselinge hevige zweetaanvallen. Overmatig zweten kan onder andere veroorzaakt worden door zenuwen of de overgang.
Kortom. Nachtzweten kan dus verschillende oorzaken hebben, zoals een te warme omgeving of nachtkledij, lichamelijke inspanning, voeding, medicijnen, hormoonschommelingen of en onderliggende ziekte. Hoewel de meeste onschuldig zijn, is het toch belangrijk om bij aanhoudende klachten contact op te nemen met je huisarts.
Je lichaamstemperatuur kan toenemen door de narcosevloeistof in je lichaam, waardoor je lichaam probeert af te koelen door te zweten.
U ademt steeds sneller of moeilijker (bijvoorbeeld bij het lopen). U bent al moe als u weinig doet (bijvoorbeeld opstaan uit uw stoel). U bent in de war. U krijgt opnieuw koorts nadat de koorts 1 dag of langer weg was.
Door de warmte gaat u zweten waardoor het virus of de bacterie uit uw lichaam verdwijnt. Uw lichaamstemperatuur zal nooit oplopen tot 42 graden of hoger. Uw lichaam zorgt er door het zweten namelijk ook voor dat het de warmte kwijt kan. Ondanks dat het voor vervelende klachten zorgt, is koorts dus zeer nuttig.
In angstzweet vind je veel aldehyden en ketonen en weinig van de andere twee, in neutraal zweet is het precies andersom. Een van de stoffen in angstzweet is hexanal, een grasachtige geur. Je ruikt het niet bewust, maar je hersenen reageren wel. In de natuur is het ook een belangrijke signaalstof.
Uw lichaamswarmte neemt ook toe doordat adrenaline het metabolisme door de afbraak van vetcellen stimuleert. Uw lichaam moet de extra warmte afvoeren, dit gebeurt via de zweetklieren. Hoe langer u stress ervaart, hoe meer adrenaline geproduceerd wordt. Dit resulteert in overmatig zweten en ook nachtelijk zweten.
Als we gestrest zijn, produceren de grotere apocriene klieren, die zich vooral onder onze oksels en in onze liezen bevinden, zweet. Door stressvolle situaties versnelt ons hartritme en worden hormonen en adrenaline in ons lichaam gepompt, waardoor we meer gaan zweten uit onze eccriene klieren.
Veel of overmatig zweten kan hinderlijk zijn in het dagelijks leven. Overmatig zweten wordt ook wel hyperhidrose genoemd. Het betekent dat u meer zweet dan eigenlijk nodig is om uw lichaam te beschermen tegen oververhitting. Zweten is normaal bij warmte, inspanning, spanning en emotie.
Zo kan overmatig zweten van het hoofd genetisch bepaald zijn. Vaak zien we bij ouders die aanleg hebben voor overmatig zweten dat kinderen vergelijkbare klachten ervaren. Ook kan overmatig transpireren gestimuleerd worden door een ongezonde levensstijl, bepaalde voedingsproducten en oververhitting van het lichaam.
De 'normale' lichaamstemperatuur van de mens is gemiddeld 36,7 graden. Stijgt deze temperatuur naar 38 graden? Dan begint de koude koorts.
Door het lichaam warm te houden, kan ons afweersysteem beter 'vechten' tegen het virus. Dit gebeurt door de bloedcirculatie naar het huidoppervlak te verminderen. Op deze manier koelt de bovenste huidlaag af, en kun je naast rillingen ook last krijgen van kippenvel en klappertanden.
Door een woekering van deze lymfocyten ontstaat er een ophoping van niet goed werkende cellen in het lichaam, wat klachten kan geven. Deze klachten kunnen bestaan uit vermoeidheid, nachtzweten, koorts, opgezette lymfeklieren en bloeduitstortingen.
Iemand met burn-out klachten heeft last van de volgende drie kenmerken: Spanningsklachten, zoals: lichamelijke vermoeidheid, concentratieproblemen, geheugenproblemen, onrustig slapen, piekeren en/of een gejaagd gevoel. Verliezen van grip op de situatie en een gevoel van machteloosheid.
Nachtzweten door de overgang
Tijdens de overgang produceren je eierstokken minder oestrogeen. Door deze hormoonwisselingen krijgt je hypofyse, het hersengebied dat je temperatuur regelt, soms een verkeerd signaal. Zo denkt je lichaam dat het oververhit is en je begint te zweten. Dit kan dus ook 's nachts gebeuren.
Hoe ontstaat zweetgeur? Zweetgeur ontstaat wanneer het zweet een reactie aangaat met bacteriën. Echter hoeft een stinkende transpiratiegeur niets te maken te hebben met persoonlijke hygiëne. Dit kan namelijk ook een gevolg zijn van overactieve apocriene zweetklieren.
Zweetangst of een zweetfobie is de angst voor overmatige transpiratie en/of zweetaanvallen. Het overmatig zweten van het gezicht (gelaatzweten), nek, oksels en handen kan gerelateerd zijn aan angst, verlegenheid en opwinding. Een zweetfobie of overmatige zweetangst is een specifieke sociale angst.
Stress- of hormoonzweet is anders dan zweet dat veroorzaakt wordt door de warmte. Het bevat meer vetzuren dan gewoon zweet en de bacteriën op je huid zijn gek op deze vetzuren. Zij zijn de veroorzaker van je zweetgeur. Zinkoxide zet deze vetzuren om in een geurloze zinkzouten voordat de bacteriën hun werk kunnen doen.
Wanneer je een overdosis paracetamol hebt ingenomen kan je symptomen zoals misselijkheid, braken, verlies van eetlust, buikpijn en overmatig zweten ervaren. Raadpleeg bij een overdosis onmiddellijk je huisarts, apotheker of het antigifcentrum (070/245 245).
De pijn die wordt veroorzaakt door het actieve immuunsysteem zijn vaak diep zeurend van aard. Klachten voelen als een zwaar spierpijn- en/of krampachtig gevoel. Komen de klachten door een virus dan zijn de klachten vaak niet afhankelijk van specifieke houdingen en bewegingen.
U heeft koorts als de temperatuur van uw lichaam 38 graden of hoger is. Meet uw temperatuur via de anus (poepgat) met een thermometer. Drink elke dag 1,5 tot 2 liter. Rust ook genoeg.
De klachten lijken in het begin vaak op een verkoudheid. Het ziekteverloop verschilt van mens tot mens. Sommige mensen worden niet of maar een beetje ziek van het virus. Anderen kunnen ernstig ziek worden en soms aan de gevolgen van de ziekte overlijden.