Er zijn grote veranderingen in het leven van de patiënt, zoals: arbeidsongeschikt worden. opname met (niet-invasieve) beademing (een beademingsapparaat blaast lucht in je longen) afwijzing voor longtransplantatie, bronchoscopische (zoals ventieltjes) of chirurgische behandelingen om hyperinflatie* minder te maken.
In de laatste fase van COPD worden de klachten snel erger. We noemen dit de palliatieve fase. De arts probeert dan vooral de ziekte draaglijk voor je te maken (volgens de richtlijn palliatieve zorg). De zorg richt zich op jouw welzijn.
Simpel gezegd, als een clinicus denkt dat een patiënt binnen de komende 6 maanden kan overlijden , moet hij/zij verwijzen naar palliatieve zorg poliklinieken. Als ze symptomatisch kortademig zijn ondanks optimaal management, moeten ze ook worden doorverwezen.
De oorzaak van overlijden was bij 23,1% progressief hartfalen en bij 27,8% plotse hartdood (inclusief longembolie). In de overige 49,1% van de gevallen werd een niet-cardiale doodsoorzaak vastgesteld.
Meer dan 50% van patiënten met kanker in de palliatieve fase heeft symptomen als vermoeidheid, pijn, slapeloosheid, misselijkheid en gebrek aan eetlust. In de terminale fase komen vermoeidheid, zwakte, gewichtsverlies, sufheid en verwardheid (nog vaker) voor.
Maak onderscheid tussen continue kortademigheid en episodes van kortademigheid. Patiënten met eindstadium COPD zijn vaak continu kortademig bij minimale inspanning, met daarnaast kortdurende episodes (meestal korter dan 20 min), met of zonder uitlokkende factoren.
Ieder mens is anders en de symptomen die men ervaart aan het einde van het leven variëren. Enkele veelvoorkomende symptomen zijn pijn, constipatie, misselijkheid, vermoeidheid, kortademigheid, uitputting en delirium. In de meeste gevallen kunnen de symptomen tot een comfortabel niveau worden beheerst, maar sommige symptomen verdwijnen mogelijk niet volledig.
Zo hebben COPD-patiënten een 2 tot 5 keer hoger risico op ischemische hartziekten of hartfalen. En: een matige longaanval zorgt bij COPD-patiënten voor een 2,6 keer hoger risico op hart- en vaatziekten, maar een ernstige longaanval geeft wel een 21,8 keer hoger risico.
Bij hartfalen in het eindstadium kan het lichaam het gebrek aan bloed dat het hart pompt niet meer compenseren en heeft het hart een beperkt functioneel herstel . Een persoon kan moeite hebben met ademhalen, zelfs als hij/zij rust.
Als je in de laatste levensfase zit, heb je waarschijnlijk klachten zoals benauwdheid, vermoeidheid en vocht vasthouden. De medicatie en behandeling die je krijgt, is niet meer gericht op genezen. Het doel is de klachten te verminderen en minder om je leven te verlengen.
Eindstadium, of stadium IV, COPD is het laatste stadium van chronische obstructieve longziekte . De meeste mensen bereiken dit stadium na jaren van leven met de ziekte en de longschade die het veroorzaakt. Als gevolg hiervan is uw kwaliteit van leven laag. U zult vaak exacerbaties of opvlammingen hebben, waarvan er één fataal kan zijn.
De oorzaken van dyspnoe bij patiënten in de palliatieve fase zijn in te delen naar de lokalisatie van het probleem: luchtwegen, longen, thoraxwand, buiten de thorax gelegen en in het cardiovasculaire systeem.Dyspnoe kan ook een psychologische oorsprong hebben.
Door een longaanval ontstaat vaak onherstelbare schade aan de longen. Na één longaanval volgen er meestal meer, en raken de longen langzaam uitgeput. Jaarlijks sterven meer dan 7.000 mensen aan COPD, grotendeels na een longaanval.
Een clinicus moet overwegen om een patiënt met COPD door te verwijzen naar een hospice als de patiënt dyspneu heeft in rust of bij minimale inspanning, als de patiënt het grootste deel van de dag thuis doorbrengt, als de patiënt herhaaldelijk naar de spoedeisende hulp gaat (één of meer keer per kwartaal) vanwege een infectie of episodes van ademhalingsfalen, of als ...
In de laatste fase van je leven kun je palliatieve terminale zorg krijgen. Deze fase begint als de arts inschat dat je nog ongeveer 3 maanden te leven heeft.
Wat zijn de tekenen van hartfalen in het eindstadium? Typische tekenen van gevorderd hartfalen zijn ademhalingsmoeilijkheden, vermoeidheid, zwellingen in de benen en buik, onregelmatige hartslag en vermoeidheid.
Uiteindelijk kan het uw levensduur verkorten. De progressie van hartfalen is onvoorspelbaar en varieert van persoon tot persoon. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren. Soms nemen de ernst en de symptomen geleidelijk toe.
Een ernstiger stadium C
Veelvoorkomende symptomen zijn hoesten, piepen, kortademigheid, gezwollen benen en voeten en vermoeidheid. Sommige patiënten merken dat ze moeite hebben met werken of deelnemen aan sociale activiteiten, met pijn op de borst en hartkloppingen die kort daarna optreden.
GOLD fase 3
U heeft dan een ernstige vorm van COPD. U heeft nog meer moeite met ademhalen en krijgt meer last van benauwdheid en vermoeidheid. Ook zult u klachten krijgen in het dagelijkse leven en deze kunnen uw leven beïnvloeden. Zo kunt u al last krijgen van klachten bij het aankleden of tijdens het wassen.
De American Heart Association (AHA) merkt op dat ernstige longziekten, waaronder COPD, tot de aandoeningen behoren die kunnen leiden tot hartfalen. Wanneer de longen moeite hebben om voldoende zuurstof binnen te krijgen, legt dit extra druk op het hart . Veel andere aandoeningen kunnen CHF veroorzaken of ermee geassocieerd zijn.
COPD-patiënten hebben naast klachten ook vaak bijkomende complicaties, die het ziektebeeld verergeren. Veel voorkomende complicaties zijn bacteriële en/of virale luchtweginfecties en bijwerkingen van medicijnen. Een complicatie die weinig voorkomt, maar wel ernstig is, is cor pulmonale.
Vermoeidheid (zich erg moe voelen) is een van de meest voorkomende symptomen in de laatste dagen van het leven. De vermoeidheid van een persoon kan elke dag erger worden gedurende deze tijd. Slaperigheid, zwakte en slaapproblemen kunnen voorkomen.
Omdat het bloed zich meer en meer terugtrekt naar de borst- en buikholte, kunnen handen, armen, voeten, benen en neus koud aanvoelen. Op de benen kunnen paarsblauwe vlekken ontstaan. De gelaatskleur wordt grauw en bij de laatste ademtocht trekt de kleur helemaal uit het gezicht weg ('doods - bleek').
Ongecontroleerde pijn, vermoeidheid en emotionele stress (angst en/of depressie) zijn de meest gerapporteerde symptomen en worden vaak als ernstig gerapporteerd (Basch et al., 2016; DeShields, Potter, Olsen & Liu, 2014; Donovan, Thompson & Jacobsen, 2012; Hwang, Cho & Yoo, 2016; Stark, Tofthagen, Visovky & McMillan, 2012).