Samenvattingen geven en Reflectief Luisteren lijken veel op elkaar. Een reflectie gaat meestal in op iets wat direct daarvoor gezegd is.Samenvattingen voegen verschillende brokjes informatie samen. Alsof je een boeket maakt van alles wat de ander daarvoor heeft gezegd.
Samenvatten. Regelmatig samenvatten is het meest actieve en belangrijke onderdeel van actief luisteren. Door het verhaal van de ander in je eigen woorden weer te geven, structureer je het gesprek. Je gebruikt een samenvatting als een toets om na te gaan of je de ander begrepen hebt.
Bij een reflectie probeer je te verwoorden wat de ander bedoelt, en kijk en luister je of je dit goed begrepen hebt. Over het algemeen vertelt de ander meteen weer door.
Verschil tussen parafraseren en gevoelsreflectie: bij parafraseren datgene wat gezegd is wordt weergeven.Bij gevoelsreflectie wordt het gevoel van de andere weergeven. 2 doelen van het reflecteren van gevoelens: afname van emoties.
Samenvattende vragen
Een samenvattende vraag gebruik je om te laten zien dat je begrepen hebt wat de kandidaat zei. Je herhaalt in je eigen woorden wat hij of zij net gezegd heeft. Hiermee laat je zien dat je goed hebt geluisterd en geef je de kandidaat de gelegenheid om eventueel dingen te corrigeren.
Reflecterende
Vraag waarin een indruk wordt samengevat, om te toetsen of men het goed begrepen heeft. U vindt dat het zo goed gaat? U bent het daar niet mee eens?
Samenvatten is allereerst een teken van begrip. Je laat de ander merken dat je goed geluisterd hebt. Een samenvatting brengt impliciet over dat je onthouden hebt wat de ander verteld heeft, en wilt begrijpen hoe dit alles bij elkaar past. Samenvatten is ook een manier om het gesprek te sturen.
Door samen te vatten help je jezelf (en je gesprekspartner) om de zaken weer even op een rij te zetten. Zeker bij een ingewikkelde discussie kan dit helpen. Doe het dus ook gerust een aantal keren in een gesprek. Tijdens het samenvatten gun je jezelf even gelegenheid om je volgende stap in het gesprek voor te bereiden.
Wat is het? Reflecteren wil zeggen: weergeven of spiegelen van het gevoel van de ander. Dit houdt in dat je verwoordt wat de ander voelt of vindt door je op de ander te richten. Als je wilt weten wat iemand écht bezighoudt is de vaardigheid om te kunnen reflecteren noodzakelijk.
Gevoelsreflectie: Je benoemt spontaan gevoelens van jezelf of de ander die naar voren komen tijdens het gesprek. Zo bouw je een vertrouwensrelatie en creëer je een veilige ruimte waarin emoties kunnen worden geuit en begrepen. Bijvoorbeeld: “Ik heb het gevoel dat… Klopt dat?”
Je leert er weinig van en daarnaast blijven alleen individuele feiten hangen. Zo hebben je leerlingen geen enkel zicht op de onderlinge verbanden. Als leerlingen zo druk bezig zijn geweest met markeren, lijken de bladzijdes helemaal opgelicht. Dat helpt niet bij het leren.
Het maken van een samenvatting van stof is een matige, enigszins effectieve manier van studeren voor tentamens en toetsen. Ze hebben vooral nut als je overzicht moet hebben van een grote set artikelen, jurisprudentie, boeken of casussen. Met korte samenvattingen kun je de essentie uit lange lappen tekst halen.
Door systematisch te reflecteren: · Vergroot je je zelfkennis. · Ben je je bewust van de emoties die in bepaalde situaties bij jou een rol spelen. · Krijg je inzicht in hoe je daarnaar handelt.
Je reflecteert overmatig wanneer je: Alles op jezelf betrekt of bepaalde gebeurtenissen teveel aan jezelf wijt. Jezelf verantwoordelijk houdt voor zaken waar je niet verantwoordelijk voor was of waar je geen invloed op hebt gehad. Jezelf beschuldigt of verwijten maakt die niet terecht zijn.
Het gaat om beschouwen, terugkijken, het nadenken over een gegeven met het uitgangspunt er iets van te leren. Reflectie wordt – zeker binnen het sociaal werk – vaak gekoppeld aan professionalisering. Dat doet het landelijk opleidingsprofiel ook: “Professioneel handelen is reflectief handelen”.
In de samenvatting staan alleen zaken die ook in het onderzoek zelf staan. Je voegt dus niets toe. Houd je samenvatting beknopt. Beperk je tot de hoofdzaken en ga niet te veel in op details; die staan immers in het document zelf.
Samenvatting. In de samenvatting vertel je de belangrijkste gebeurtenissen en ontwikkelingen in het verhaal. Het is aan te raden om dezelfde volgorde aan te houden als het boek. Schrijf de samenvatting in je eigen woorden en let erop dat de samenvatting niet te lang wordt.
LSD betekent luisteren, samenvatten en doorvragen. Dat is wat anders dan meteen klaar staan met jouw oordeel, direct een mening over iets hebben of tal van aannames doen die nergens op gebaseerd zijn.
Als je gesprekspartner is uitgesproken, dan vat je zijn antwoord samen in je eigen woorden. Samenvatten betekent dat je de belangrijkste punten van de ander herhaalt en zijn woorden parafraseert (herformuleert). Daarmee laat je blijken dat je hebt gehoord en begrepen wat de ander heeft gezegd.