Meringue is zowel vanbuiten als vanbinnen droog en stevig en hierdoor minder kwetsbaar dan pavlova. Maar het grootste verschil is toch wel de topping: pavlova wordt traditioneel geserveerd als een taart met een topping van slagroom en vers fruit, terwijl meringue slechts uit gedroogd schuim bestaat.
Ingrediënten. 4 eiwitten, 280 gram fijne tafelsuiker, 1 1/2 theelepel maizena, mespunt zout, 1 1/2 theel. azijn, 1 theelepel vanille essence, bakpapier en boter voor het invetten van het papier. Bereidingstijd 60-120 min.
Vetvrij. Voordat je begint met opkloppen: zorg dat de kom en de garde volledig vetvrij zijn. Gebruik hiervoor heet water, eventueel een beetje citroensap en een schone theedoek. Een klein spoortje vet kan er al voor zorgen dat je de eiwitten niet optimaal stijfgeklopt krijgt.
Australië en Nieuw-Zeeland strijden al jaren om de eer waar de Pavlova vandaan komt. Waarschijnlijk noch uit Australië en noch uit Nieuw-Zeeland. Maar de naam komt zeker van Anna Pavlova een iconisch Russische ballerina die in 1929 op tournee in beide landen was.
Meringues kun je minimaal 1 week bewaren als je ze in een luchtdichte trommel bewaart. Zorg ervoor dat er geen vocht in de trommel aanwezig is, want dit zal de meringue zacht maken. Meringues zijn erg breekbaar, dus plaats ze voorzichtig in een afgesloten trommel (met bakpapier).
Veel recepten zeggen 100°C, maar er zijn patissiers die zweren bij een temperatuur van 60-70°C. De meringue droogt dan langzaam en blijft wit. Ottolenghi droogt meringue minstens 6 uur. Bij een hogere temperatuur wordt de meringue lichtbruin, omdat de suiker dan karamelliseert.
Je kan meringue goed bewaren.
Zet ze zeker niet in de koelkast, want hier worden ze zacht en kleverig. Je kan de meringue ook invriezen en enkele uren voor het serveren uit de vriezer halen.
Pavlova is een merengue dessert met een krokant laagje en de binnenkant is zo ongelooflijk zacht! Het is zoet en smelt op de tong en combineert goed met de slagroom en rood fruit op de top. Het maakt de smaak ongelooflijk lekker!
Pavlovataart is een taart gebaseerd op meringue, en genoemd naar de Russische balletdanseres Anna Pavlova.
Eton Mess werd bedacht door een kok aan Eton College in Engeland. Het dessert werd oorspronkelijk gemaakt door fruit met slagroom te combineren (meringue werd pas later toegevoegd) voor een grote groep mensen.
Reacties. Een Pavlova heeft een knapperige buitenkant maar een zachte kauwbare binnenkant met zoiets als een 'marshmallow' structuur. Hij moet dus niet echt vloeibaar zijn. Je zet de oven ook eerst heter zodat de buitenkant van het eiwit 'schrikt' en knapperig wordt.
Reacties. Als je schuim maakt, bijvoorbeeld van eiwitten, moet je stoppen als er stijve pieken ontstaan als de garde omhoog komt. Als je doorgaat nadat de pieken stijf zijn, verandert het schuim in vocht met vlokken eiwit.
Pavlova zakt in (in de oven of erna)
– De pavlova is er te snel uitgehaald (nog niet helemaal afgekoeld). – De oventemperatuur is niet gelijkmatig. – Te kort in de oven geweest. – De oventemperatuur was te hoog: de buitenkant is al gaar en krokant, en wordt niet tegengehouden door de (nog niet gare) binnenkant.
In bakrecepten wordt de hoeveelheid eieren wel eens in gram uitgedrukt. Maar hoeveel weegt nu één ei? Standaard mag je ervan uitgaan dat 1 medium ei 50 g weegt en 17 g eidooier en 33 g eiwit bevat. Dat mag je gerust afronden naar 20 g eidooier en 30 g eiwit, dat rekent wat makkelijker.
De originele feta
Oorspronkelijk komt de feta dus uit de Griekse keuken. Deze witte kaas is gemaakt van schapenmelk dat vaak aangevuld wordt met geitenmelk. Feta heeft een heerlijk frisse, kruidige en zoutige smaak. In de bergen wordt de originele feta gemaakt door schaapherders van gepasteuriseerde melk.
Anna Matvejevna Pavlova (Russisch: Анна Матвеевна Павлова) (Sint-Petersburg, 12 februari 1881 - Den Haag, 23 januari 1931) was een Russische ballerina en filantrope. Pavlova wordt beschouwd als de beroemdste ballerina aller tijden.
De inwoners van Australië en Nieuw Zeeland betwisten elkaar de uitvinding van de pavlova, een meringue – achtige taart. Hoe dan ook: het product is vernoemd naar de vermaarde Russische balletdanseres Anna Pavlova die beide landen bezocht in de jaren '20 van de vorige eeuw.
Denk bijvoorbeeld aan een Griekse Mavrodaphne, Franse Banyuls, zoete Rioja of een Ruby Port. Ook leuk, lekker en verrassend: Brachetto d'Acqui, een bruisende, zoete rode wijn uit Italië; brachetto is de naam van de druif, Acqui de plaats van herkomst in Piemonte.
Als je wilt dat je pavlova echt spierwit wordt (en blijft) dan kan je het schuim beter heel lang drogen in plaats van bakken. Droog in dat geval de krans zo'n 5 uur op 80 ⁰C. Zet daarna de oven uit en laat de krans afkoelen in de oven.
Het eiwit hoef je niet weg te gooien. Je kunt eiwit namelijk 3 dagen in de koelkast bewaren, goed afgesloten in een bakje. Dat geldt trouwens ook voor de eidooier.
Gebakken schuimpjes kun je zeker 3 weken goed bewaren, zolang ze luchtdicht en vochtvrij bewaard zijn. Schuimpjes van Franse meringue dus nog zelfs wat langer.
Ik bewaar schuimpjes vaak in een kartonnen taartdoos. Het vocht dat nog in de schuimpjes zit kan weg, maar het vocht uit de lucht zal niet in de schuimpjes trekken. Dit wordt opgenomen door de taartdoos. Zo blijven je schuimpjes zeker 1-2 weken goed.
Een Duits schuim of zwaar schuim, is een schuim waarbij het eiwit en de suiker au-bain marie worden verwarmd. Het is een schuim dat vrij zwaar is, een taaie tot harde kern heeft en minder vochtgevoelig is dan andere schuimsoorten zoals kookschuim en rauw schuim.
De Soda (natriumbicarbonaat) reageert met de azijn (zuur). Hierbij komt CO2, koolstofdioxide vrij, hetzelfde gas als de bubbeltjes in frisdrank. Het gas wordt als het ware gevangen in het eiwit, hierdoor ontstaat schuim.