Een Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) is een elektronisch apparaatje dat een stroomstoot naar het hart zendt wanneer er een hartstilstand is of een levensbedreigende ritmestoornis optreedt. Een pacemaker zorgt er voor dat het hart in het juiste ritme slaat, en wordt ingezet als het hartritme te traag is.
De risico's die verbonden zijn aan de implantatie van een traditioneel pacemakersysteem, zijn onder andere infectie op de operatieplek en/of allergische reactie op materialen van het systeem, het niet-afgeven van therapie wanneer dat nodig is, of het ontvangen van extra therapie wanneer dat niet nodig is.
Leven met een pacemaker. Met een pacemaker kun je een redelijk normaal leven leiden.
Een ICD kan zo hartritmestoornissen opsporen en als het nodig is elektrische pulsen of een elektrische schock geven. Een pacemaker werkt grotendeels hetzelfde. Een pacemaker kan echter alleen ingrijpen als het hartritme te laag is, terwijl een ICD zowel bij een te hoog als bij een te laag hartritme kan ingrijpen.
Indien de patiënt wel volledig of grotendeels pacemakerafhankelijk is en de pacemaker wordt gedeactiveerd, kan de patiënt acuut overlijden. De kans is echter groter dat de patiënt niet acuut overlijdt, maar zich onwel voelt, gevoel van wegrakingen ervaart. Dit komt omdat er vaak onderliggend eigen ritme is.
Op een forum lees ik dat een pacemaker 3000 tot 8000 euro kan kosten: de prijs hangt af van het merk en de functies van het apparaat. Een ICD zoals mijn opa had, kan volgens een cardioloog in het NRC wel 20.000 euro kosten.
Uw wond moet nog genezen en u moet nog wennen aan een pacemaker. U mag weer autorijden na ongeveer 14 dagen. Voor personenauto's (rijbewijzen van groep 1) is het niet nodig om bij het CBR te melden dat u een pacemaker heeft.
Als de batterij van een ICD leeg is, dan moet de hele ICD vervangen worden. De levensduur van de ICD's en CRT-D's is 5 tot 10 jaar. De levensduur is afhankelijk van de instellingen van de ICD en hoe vaak de ICD een schok moet geven.
ICD en pacemaker
Hiermee kan een hartstilstand worden voorkomen. De afkorting ICD staat voor Implanteerbare Cardioverter Defibrillator. De pacemaker heeft een sensor die voortdurend het hartritme bewaakt. De pacemaker geeft stroomstootjes af om het hart weer in het juiste ritme te krijgen.
Nadelen van een ICD
Een ICD kan een ontsteking met complicaties geven en ook onterechte schokken treden soms op. “Na 5 jaar heeft 18 procent een onterechte schok gekregen. Dat kan erg pijnlijk zijn en patiënten kunnen hier angstig van worden.” Deze groep heeft bovendien een 60 procent hogere kans op overlijden.
Voor het inbrengen van de pacemaker maken we een snee van 5 tot 10 cm. U krijgt een plaatselijke verdoving, zodat u geen pijn voelt op die plek. Als de verdoving niet goed genoeg werkt, geven we extra verdoving of extra pijnstillers via het infuus. Via een monitor houden we uw hartritme goed in de gaten.
Ook het op hol slaan van de pacemaker door interne of externe factoren is uitgesloten bij de huidige systemen. Alleen het extern plaatsen van een magneet door de pacemakertechnicus kan de pacemaker kortdurend in een sneller ritme brengen, waardoor betere controle van de instellingen kan worden gewaarborgd.
Als de wond gesloten is met hechtingen mag u 4 dagen niet douchen. U kunt 8 - 10 dagen na de ingreep de hechtingen laten verwijderen door de huisarts. U kunt hiervoor zelf een afspraak maken bij uw huisarts.
Ritmestoornissen voorkomen
Genoeg bewegen, ontspannen en gezond eten zijn belangrijk. Soms merken mensen dat bij hen roken, alcohol of drugs een hartritmestoornis uitlokt. Is dat bij jou het geval? Probeer dan je leefstijl aan te passen.
Ja, dat mag. Wanneer iemand met een pacemaker een hartstilstand krijgt dan moet net als bij ieder ander zo snel mogelijk begonnen worden met reanimatie. Reanimatie en defibrillatie is ook bij mensen met een pacemaker de enige manier om te overleven.
Als u last hebt van een verslechterde hartpompfunctie of hartfalen, kan de implantatie van een hartfalenpacemaker bij sommige mensen de klachten verminderen. Deze hartfalenpacemaker wordt ook wel biventriculaire pacemaker genoemd.
Richtlijnen na pacemaker implantatie. Voor een spoedig herstel raden we u aan de hierna volgende leefregels in acht te nemen. Verwijder de grote pleister na 1 dag. Bij pijn zo nodig paracetamol: 4 keer daags 1-2 tabletten à 500 mg gedurende de eerste dagen, daarna indien mogelijk afbouwen.
De eerste pacemakercontrole vindt meestal zes tot twaalf weken na de implantatie plaats. Daarna zult u elke drie tot zes maanden bij uw arts op controle gaan. Met behulp van een speciaal programmeerapparaat kan uw arts uw pacemaker uitlezen en controleren of deze nog naar behoren functioneert.
Een pacemaker zorgt ervoor dat het hart in het juiste ritme blijft kloppen. Een pacemaker bestaat uit een kastje met een batterij en een computergedeelte dat vastzit aan elektrische draden (elektrodedraden). Meestal krijgt u een pacemaker omdat uw hart te langzaam klopt of soms even stopt met kloppen.
Het verschil met een pacemaker is dat een ICD kan ingrijpen bij een levensbedreigende hartritmestoornis door een elektrische schok toe te dienen, waarna het hartritme normaliseert. Direct levensbedreigend zijn vooral bepaalde hartritmestoornissen in de kamers, niet in de boezems.
Indien de linker harthelft onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol waardoor stuwing en vochtophoping ontstaan en kortademigheid en kriebelhoest kunnen optreden. Het plots optreden van felle benauwdheid wijst op een ernstige achteruitgang van de toestand ( 'longoedeem' of 'water op de longen' ).
In Nederland waren in 1984 23 en in 1997 28 primo-implantaties/100.000 inwoners verricht. De stijging komt vooral, doordat meer mensen > 65 jaar een pacemaker kregen. Het aantal in 1997 was lager dan het gemiddelde in West-Europa (34/100.000 inwoners).
De pacemaker wordt onder de huid onder het sleutelbeen geïmplanteerd. Dit gebeurt meestal onder plaatselijke verdoving. De cardioloog maakt een klein zakje onder de huid (pocket) waarin hij het apparaat (pulsgenerator) plaatst. Via de sleutelbeenader en de grote holle ader schuift hij de elektrode(n) naar het hart.
Soms kan de pacemaker verschuiven in de pocket en bij sommige houdingen tegen de huid drukken. Dit kan gevoelig zijn. Als de pacemaker verder vrij onder de huid ligt zonder continue klachten te geven, is er geen probleem.