Als je gaat diepzeeduiken ga je voor langere tijd diep enkele tientallen meters (vaak 15 - 30 meter) onder water, dus niet eventjes op kleine diepte zoals bij gewoon duiken. Je doet dan een duikpak aan met zuurstofflessen.
Wanneer je dieper duikt dan 18 meter, spreken we als recreatieve duikers van diepduiken. Diepe duiken maken is meestal niet zo slim: je verbruikt immers meer lucht en de nultijd wordt sneller bereikt. Diepduiken zorgt er dus voor dat je een stuk korter kunt duiken.
Hoewel beide wateractiviteiten opwindende vormen van lichaamsbeweging zijn, vereisen ze verschillende fysieke mogelijkheden. Scubaduiken is over het algemeen minder fysiek belastend dan diepzeeduiken , omdat het meestal duiken naar ondiepere diepten inhoudt en geen lange periodes onder water vereist.
Het grootste verschil tussen de twee vaardigheden is ademhalen. Duikers gebruiken een tank met ademlucht die aan hun lichaam is vastgemaakt – en ze leren om nooit hun adem in te houden onder water – terwijl freedivers zichzelf trainen om hun adem in te houden als ze naar beneden duiken .
Het lichaam moet de opgenomen stikstof zelf uitwassen via de longen en dat kost tijd. Om decompressieziekte te voorkomen mag je dus min.18 uur na de laatste duik niet vliegen. Nog beter is het om na een intensieve duikvakantie de eerst 24 uur niet te vliegen.
Als recreatieve freediver zul je echter leren dat je lichaam meer kan dan je ooit voor mogelijk had gehouden. Het bereiken van dit soort persoonlijke grenzen, het ervaren van een innerlijke vrede als geen ander en het verkennen van de onderwaterwereld in totale stilte zijn enkele van de redenen waarom freediving zo geweldig is.
Veel mensen doen een proefduik tijdens hun vakantie en raken enthousiast over de duiksport. Het klopt dat duiken plaatsvindt in een relatief gewichtloze omgeving, waardoor het lijkt alsof het weinig moeite kost, maar voor het duiken met perslucht is een goede gezondheid nodig en ook een goede conditie.
In 2014 dook een Egyptische man naar een diepte van 332 meter, een nieuw record in het Guinness World Record voor de diepste ooit geregistreerde duik. De duik duurde 12 minuten om naar beneden te gaan, maar 15 uur om te stijgen om decompressieziekte te voorkomen.
De mogelijkheid om onder water te duiken en die ontelbare flora en fauna in hun natuurlijke habitat te zien, heeft scuba diving erg populair gemaakt. Scuba, wat staat voor Self Contained Underwater Breathing Apparatus, is een van de manieren van onderwaterduiken die volledig onafhankelijk is van enige vorm van gastoevoer van het oppervlak.
Het percentage ongelukken bij freediving is erg klein vergeleken met scuba diving . Veel mensen begrijpen de drang om te ademen niet en denken dat het iets is dat je niet kunt beheersen; daarom nemen ze aan dat diep duiken op één enkele ademteug lucht een erg gevaarlijke bezigheid is.
Het is ook belangrijk om degenen te herinneren die hun leven verloren bij hun poging om dit te bereiken. Ahmed Gabr begon jaren eerder met de voorbereidingen voor zijn recordbrekende diepe duik. De duik naar een diepte van 332,35 meter was het hoogtepunt van vier jaar voorbereiding en training, zowel onder water als aan de oppervlakte.
Diepzeeduiken vereist gespecialiseerde training van duikprofessionals, omdat het duikers in staat stelt om dieper te duiken dan de scuba diving-limiet van 40 meter . PADI definieert echter elke duik van 18 tot 30 meter als een "diepe duik". PADI beschouwt diepduiken ook als een vorm van technisch duiken en daarom leiden ze mensen hier specifiek voor op.
Die slaagde en sindsdien staat het wereldrecord voor diepste duik ooit op zijn naam. Gabr dook tot een diepte van 332,25 meter in de Rode Zee bij Egypte. De duik zelf ging redelijk vlot. In ongeveer 12 minuten tikte de Egyptenaar de 332 meter aan.
De veiligheidsstop bij duiken is een stop van 3 minuten. Afhankelijk van de duik en de duikplek kan je stil blijven hangen (bijvoorbeeld als je aan een klijn hangt). Wanneer je op een ondiep rif bent, kan je ook die 3 minuten van jouw duik rustig rondzwemmen en alles op 5 meter nog even bekijken.
Wie zijn deze pioniers van het diepzeeduiken? In 1960 daalden de Zwitser Jacques Piccard en de Amerikaan Don Walsh af aan boord van de bathyscaaf Trieste; zij waren de eersten die de bodem bereikten in de Marianentrog.
67 meter hoogte
Het lijstje 'Hoogste duik ooit' wordt volgens schrijver Siebe Thissen van het boek 'De jongen die van De Hef dook' aangevoerd door de Crooswijkse arbeiderszoon Lou Vlasblom. De 19-jarige Lou klom in 1933 in een van de pijlers van De Hef en sprong van een duizelingwekkende 67 meter naar beneden.
Het diepste boorgat blijft nog altijd het gat dat Rusland boorde in het schiereiland Kola, in het noordwesten van het land. In 1989 bereikten onderzoekers daar een diepte van ruim 12 kilometer onder het aardoppervlak.
De fysieke eisen die aan een ervaren duiker worden gesteld, zijn weliswaar gering , maar de kans op extreme noodsituaties maakt het belangrijk om over voldoende fysieke reserves te beschikken.
Duiken kost energie, en dus verbrand je calorieën bij het duiken. Iemand die zwaarder weegt, verbrandt meer calorieën bij een inspanning. Een zoektocht op internet levert op dat je met een uur duiken ongeveer 400 tot 700 calorieën verbrandt.
Wanneer je gaat duiken is het belangrijk om langzaam te dalen en te stijgen. Wanneer je dit te snel doet kan de verhouding tussen stikstof en zuurstof veranderen in je lichaam.
Lichaamsvet verbrandt O2 en mensen met overgewicht hebben een zuurstofverbruik dat dramatisch hoger ligt dan bij magere mensen . Over het algemeen is overtollig vet dus nadelig voor freedivingprestaties. De enige uitzondering die ik ken, is als je zonder wetsuit in koud water duikt.
Maar mensen kunnen ook heel goed zélf, zonder die apparatuur langer onder water blijven. Het record ligt momenteel op 11 minuten en 35 seconden met één adem! Waterzoogdieren (zoals zeehonden, dolfijnen en walvissen) hebben een sterke duikreflex. Dat wil zeggen dat ze lang onder water kunnen blijven zonder te ademen.
#3 – Verbeterde longfunctie en verbeterde ademhaling
Freediving leert je ook hoe je het middenrif effectiever kunt gebruiken om te ademen. Middenrif- of 'buik'-ademhaling is een veel efficiëntere manier om het lichaam van zuurstof te voorzien en zet het lichaam onder de minste stress.