Doperwten en tuinerwten zijn allebei kleine, groene ronde erwtjes, maar zijn toch verschillen ze iets van elkaar. Tuinerwten zijn een klein beetje groter dan doperwten en hebben een iets minder zoete smaak. Ze worden later in het seizoen geoogst dan doperwten.
De verse erwten die we eten worden meestal doperwten of tuinerwtjes genoemd. Deze erwtjes horen tot dezelfde familie als de gedroogde erwt. Ze worden alleen jonger geoogst.Hierdoor zijn ze zoeter en is het velletje om de erwt heen wat dunner.
Zodra we onze gedroogde groene erwten hebben geplukt, wordt het velletje dat om de erwt heen zit verwijderd. Vervolgens worden de twee erwtenhelften gespleten. Vandaar dan ook de naam spliterwten. Dit gaat gemakkelijk omdat de helften in het velletje van nature een beetje los van elkaar zitten.
Velderwt is een eenjarige, peuldragende plant die behoort tot de vlinderbloemenfamilie. Doperwten behoren tot dezelfde soort als de velderwten. Velderwten worden echter geoogst in volwassen stadium wanneer de zaden droog zijn, terwijl doperwten als jonge peul geoogst worden.
Tuinerwten worden soms zoete erwten of Engelse erwten genoemd . De peulen zijn stevig en rond, maar je moet ze doppen, de erwten eruit halen en de peulen weggooien voordat je ze eet. De erwten zijn zoet en kunnen rauw of gekookt gegeten worden; dit zijn de erwten die je meestal in blik of in de vriezer ziet.
Gewoon 'erwten'. Hetzelfde als het Franse 'pois'. Het is vreemd om ze Engels te noemen, want dat zijn ze niet . Ze werden al gekweekt lang voordat Engeland ontstond, en ze komen oorspronkelijk van ver weg.
Waarom zijn doperwten goed voor je gezondheid:
Ook vitamine C, vitamine K en folaat (vitamine B11) zijn volop aanwezig. Daarnaast bevatten doperwten kalium, een mineraal dat onder andere betrokken is bij de regulatie van je bloeddruk. Doperwten bevatten voor een groentesoort relatief veel koolhydraten en eiwitten.
Deze bleke erwten met paarse ogen (ook wel roze-oog erwten genoemd) groeien in kleurrijke groen-paarse peulen. Ze worden donkergroen als ze gekookt worden. Paarse erwten zijn een romiger en milder smakend alternatief voor de gebruikelijke zwarte-oog erwten .
Wat is het verschil tussen tuinerwten en doperwten? Doperwten en tuinerwten zijn allebei kleine, groene, zoete ronde balletjes, maar zijn toch wezenlijk verschillend. Tuinerwten, ook wel kapucijners genoemd, zijn groter dan doperwten en hebben een iets minder zoete smaak.
Voor het geval je het niet weet, zowel paarse doppen als crowders behoren tot dezelfde cowpea-familie. Paarse doppen lijken op black-eyed peas, maar dan met een paarsachtig oog.En crowder peas zitten helemaal platgedrukt in de peul, dus ze hebben vierkante uiteinden en lijken wat groter .
Groene erwten: Laat groene erwten 8 uur weken. Kook ze daarna 35 minuten en giet af. Groene spliterwten: Groene spliterwten hoeven niet geweekt te worden. Kook ze 45 minuten en giet af.
Een recept voor "erwtensoep" uit 1905 is gemaakt met spliterwten, gezouten varkensvlees en koud gebraden rundvlees. De soep wordt door een zeef gezeefd om de gewenste textuur te krijgen. "Spliterwtensoep" is een iets dunnere soep met zichtbare erwten en stukjes ham , vooral populair in het noordoosten, het middenwesten en de Pacific Northwest.
Het advies is om minimaal 1 keer per week peulvruchten te eten. Vlees is die dag dan niet meer nodig.
Spliterwten zijn gewoon normale erwten die gedroogd en gespleten zijn om het kookproces te versnellen! Spliterwten zijn een soort peulvrucht en kunnen gegeten worden als groente of eiwit. Ze kunnen groen of geel zijn. Groene spliterwten hebben een lichtzoete smaak en gele erwten zijn milder .
Plantkundig is de erwt dus een peulvrucht, maar voedingskundig niet. Spliterwten zijn gedroogde groene erwten waarvan het velletje is verwijderd. Daardoor vallen de erwten in twee stukken uit elkaar: ze splitsen, vandaar de naam. Je kunt ze dan ook herkennen aan de vorm: de ene kant is bol, de andere plat.
Engelse erwten, soms ook wel doperwten of tuinerwten genoemd, zijn niet giftig. Het rauw eten van Engelse erwten kan echter bepaalde problemen veroorzaken voor risicogroepen . Verse tuinerwten bevatten zowel lectinen als fytinezuur. Lectinen kunnen gasvorming en een opgeblazen gevoel veroorzaken, terwijl fytinezuur de opname van mineralen verstoort.
Voedingskunde: doperwten zijn groenten
Het verschil tussen groenten en peulvruchten is dat peulvruchten meer eiwitten, zetmeel en ijzer bevatten. Doperwten bevatten weinig zetmeel, omdat ze onrijp worden geoogst en de suiker in de erwt nog dan niet is omgezet tot zetmeel.
Erwten kunnen worden geplant wanneer de bodemtemperatuur 45 graden F of hoger is en wanneer de bodem droog genoeg is om te bewerken zonder aan tuingereedschap te blijven plakken . Plant erwten 1 tot 1 1/2 inch diep en 1 inch uit elkaar in enkele of dubbele rijen. Laat 18 tot 24 inch tussen enkele rijen en 10 tot 18 inch tussen dubbele rijen.
De Erwt, Pisum sativum L., is een voedingsgewas uit de Vlinderbloemenfamilie of Fabaceae. De soort is een belangrijke peulvruchtsoort, die veel gekweekt wordt.
Peulvruchten bevatten natuurlijke stoffen, zoals fytaten en enzymremmers, die de opname van voedingsstoffen belemmeren en spijsverteringsproblemen kunnen veroorzaken. Door de peulvruchten te weken, worden deze stoffen verminderd, wat resulteert in betere verteerbaarheid en voedingsopname.
Grauwe erwten lijken gedroogd en geweekt enorm veel op kapucijners. De grauwe erwt wordt ook wel 'de rozijn' genoemd omdat hij hier veel van weg heeft.
Er zijn diverse soorten erwten, zoals de traditionele Europese doperwt (rond en met een dunne schil), de 'sugar snaps' (rond, met een dikke schil en heel knapperig) en de peultjes (plat, breed, met een dunne schil en kleinzadig). Doperwtjes zijn beschikbaar in de lente en zomer, van mei tot juli.
Omdat ze zo bederfelijk zijn , behoren ze tot de duurdere producten, vergelijkbaar met de kosten van microgroenten. Ze vereisen minimale voorbereiding, maar ongeveer dezelfde inspanning als het schoonmaken van een krop sla.