Het meest typerende verschil tussen iemand met ADHD en ADD is het hyperactieve gedrag. Als je ADD hebt, dan kom je vaak rustig en dromerig over, in tegenstelling tot iemand met ADHD. Maar jouw hoofd zit echter wel vol met gedachten en ook jij hebt last van concentratieproblemen.
ADD is een afgeleide vorm van ADHD. Groot verschil is dat kinderen met ADHD erg druk zijn, terwijl kinderen met ADD juist geen last van hyperactiviteit hebben. Net als mensen met ADHD, hebben ook mensen met ADD allerlei problemen in het dagelijks leven.
Iemand met ADD wordt vaak omschreven als onhandig, lui, traag, in zichzelf gekeerd, ongemotiveerd en ongrijpbaar. Jammer, want van binnen schuilen er veel zinnige dingen. Waarschijnlijk leg je vaak verbanden die niemand anders legt, ben je heel creatief en voel je precies aan wat er speelt in je omgeving.
Mensen met ADHD uiten dat meer fysiek dan mensen met ADD. Daarnaast is iemand met ADD meer een dagdromer terwijl iemand met ADHD meer een doener is, meer met zijn ideeën daadwerkelijk aan de slag gaat. Uiteraard zijn er ook voldoende overeenkomsten tussen ADHD en ADD.
Bij de variant Attention Deficit Disorder (ADD) is er geen sprake van hyperactief of impulsief gedrag, maar wel van een gebrek aan aandacht of juist een teveel aan aandacht op één onderwerp. Autisme en ADHD komen vaak gezamenlijk voor, hoe vaak precies is nog onbekend.
Help je kind of partner met kleine praktische zaken rond planning en organisatie, zolang dit voor jou geen te zware belasting wordt. Geef je grenzen aan als er teveel op je schouders komt. Geef de persoon met ADD de ruimte en tijd die hij/zij soms nodig heeft om alles te verwerken.
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Mensen met ADD hebben bij onderwerpen die geen interesse wekken, juist meer moeite met in actie komen. Wel hebben ze vaak een hoofd vol gedachtes. Daarnaast hebben ze vaker moeite met plannen en organiseren, zijn snel afgeleid door irrelevante dingen en geluiden en hebben moeite met prioriteiten stellen.
Het werd gezien als een stoornis waarbij mensen problemen hadden met aandacht en concentratie. Je kunt de naam ADD nog wel regelmatig tegenkomen. Tegenwoordig is deze stoornis officieel een soort binnen de diagnose ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder).
Je bent gevoelig, betrokken en emotioneel. Mensen met ADD zijn vaak gevoelig en betrokken maar hebben moeite met het tonen van hun gevoelens. Je bent dromerig vanwege een constante gedachten stroom. Hierdoor is concentreren lastig en kom je vaak ongeïnteresseerd of afwezig over.
Vrouwen ADD: verwarrend
Informatie filteren en jezelf aan zetten tot actie wordt daardoor moeilijker. Door een continu aanwezige gedachtestroom komen mensen met ADD dromerig over en kunnen ze zich moeilijker concentreren op het moment.
Volgen aanwijzingen niet goed op, komen verplichtingen niet goed na. Raken vaak dingen kwijt, hebben het huiswerk niet bij zich, enz. Schrijven huiswerk niet in de agenda (of schrijven het wel op maar kijken er nooit meer naar). Stellen alles uit tot het laatste moment, waardoor hun werk of taak te laat klaar is.
ADHD is een neurobiologische stoornis. Er is een verminderd functioneren van bepaalde gebieden van de hersenen en een verminderde activiteit van boodschapperstoffen, de neurotransmitters, zoals dopamine en noradrenaline. Medicatie corrigeert deze verminderde activiteit.
Hoe werkt Ritalin in de hersenen? Ritalin zorgt ervoor dat er meer dopamine vrijkomt in het striatum, een belangrijk gebied in de hersenen dat een rol speelt bij motivatie, handelingen en cognitie. Dopamine is een molecuul dat ervoor zorgt dat signalen worden overgebracht tussen zenuwcellen.
ADD staat voor Attention Deficit Disorder. Het is een aangeboren aandoening. ADD wordt veroorzaakt door een afwijking in de werking van de neurotransmitters in de hersenen. Dit leidt tot een veranderde activiteit in bepaalde gebieden van de hersenen.
Het onderzoek en de diagnose
Om ADD vast te stellen kijkt de behandelaar naar gedragskenmerken in verschillende omstandigheden. Hiervoor vraagt de psycholoog naar beschrijvingen van ouders en / of leerkrachten en natuurlijk het verhaal van het kind.
Veel mensen komen er pas op latere leeftijd achter dat ze ADD hebben, de rustige en meer dromerige variant van ADHD. ADHD'ers weten dat vaak al wel, omdat hun drukke en beweeglijke gedrag herkenbaarder is, maar bij ADD'ers is dat niet op het eerste gezicht te merken.
Add is geen psychische aandoening | Kernvisie methode.
Onderzoek toont aan dat ADHD of ADD voorkomt bij 1 tot 4% van alle kinderen en dat zeker een derde deel er ook als volwassene nog last van ondervindt. ADD en ADHD komen voor bij mensen van alle opleidingsniveaus.
Officieel wordt de diagnose bij kinderen pas gesteld vanaf 5, 6 jaar. Natuurlijk begint ADHD al eerder, maar dan is het vaak moeilijk om hyperactiviteit te onderscheiden van normaal druk gedrag bij peuters en kleuters.