Als je wordt aangehouden, moet je je ook identificeren maar dan wordt je door de politie meegenomen naar een politiebureau. Dit noemen mensen ook wel een arrestatie. Op het politiebureau wordt je dan voorgeleid en verhoord. Stilhouden betekent dat de politie je aanspreekt, zonder dat je ergens van verdacht wordt.
Wordt u betrapt op bijvoorbeeld diefstal? Dan wordt u meegenomen naar het politiebureau. Dan spreken we van aanhouding. Aanhouding gaat dus verder dan staandehouden.
1. In het strafrecht: het feitelijk vasthouden van iemand die er van verdacht wordt een strafbaar feit te hebben begaan. 2. In een civiele of strafprocedure: het uitstel van de behandeling of de eindbeslissing van de rechter.
Op grond van artikel 53 van het Wetboek van Strafvordering is bij ontdekking van een strafbaar feit iedereen bevoegd om een verdachte aan te houden.
De politie mag een persoon op verdenking van het plegen van een strafbaar feit aanhouden en verhoren op het politiebureau.
Nee, u mag in principe geen boete zonder staandehouding ontvangen. Als zich een redelijke mogelijkheid tot staandehouding voordoet, dan mag de verbalisant daarvan niet afzien. De verbalisant moet dus een staandehouding verrichten, als deze mogelijkheid zich voordoet.
Sinds 1 maart 2017 mag de politie u maximaal 9 uur vasthouden voor onderzoek. Bijvoorbeeld om uw vingerafdrukken af te nemen of foto's te maken. De tijd tussen 0.00 uur en 9.00 uur telt hierbij niet mee. In totaal kan de politie u dus maximaal 18 uur vasthouden voor onderzoek.
Iedereen, dus ook een burger, mag een ander aanhouden bij ontdekking van een strafbaar feit. Dit is ook niet heel gek en gebeurt vaak. Een winkeldief in de supermarkt wordt bijvoorbeeld ook doorgaans aangehouden door het personeel van de supermarkt.
Wanneer een burger (beveiliger) met eigen ogen een strafbaar feit waarneemt (heterdaad) mag hij iemand aanhouden én vasthouden totdat de verdachte overgedragen kan worden aan de politie, of een andere opsporingsambtenaar. De politie moet hierbij onverwijld worden ingelicht.
In de wet die gaat over verkeersboetes (de WAHV) staat dat een boete altijd moet worden opgelegd aan de bestuurder. Op zich logisch, degene die iets fout doet krijgt de boete. Om die reden moet de politie je staande houden. Ze kunnen dan bepalen wie de bestuurder is en hem/haar de boete geven.
Staande houden is de bevoegdheid van de politie om een verdachte naar zijn NAW-gegevens (naam, adres, woonplaats, etc.) te vragen (art. 52 Wetboek van Strafvordering). Deze bevoegdheid geldt alleen ten aanzien van een verdacht.
U heeft het recht om te weten van welk strafbaar feit u wordt verdacht. U hoeft de vragen niet te beantwoorden (zwijgrecht). U heeft het recht om vóór het (eerste) verhoor vertrouwelijk met een advocaat te praten. U heeft recht op de aanwezigheid van een advocaat tijdens het verhoor om u bij te staan.
Aanhouding door politie. U bent aangehouden door de politie voor verhoor. De politie mag u aanhouden wanneer u verdacht wordt van het plegen van een strafbaar feit, ook wel delict genoemd. U wordt vervolgens meegenomen (afgevoerd) naar het politiebureau waar u wordt verhoord.
Strenge regels rond bevoegdheid
Sommige bevoegdheden mag de politieagent zelf toepassen. Zwaardere opsporingsbevoegdheden, zoals een telefoon tappen, iemand observeren of een woning doorzoeken (huiszoeking) mogen pas worden toegepast na toestemming van de officier van justitie of de rechter-commissaris.
Na maximaal 3 dagen en 18 uur na je aanhouding, is er een zitting bij de rechter-commissaris. Die toetst of je geschorst kan worden en naar huis mag (vaak onder voorwaarden, zoals huisarrest en contact- of gebiedsverbod en/of onder begeleiding van jeugdreclassering).
Ze zijn voorzien van blauwe Leds in de grille, 1 op het dashboard, 1 links en 1 rechts thv de achterste zijruit en 2 op de hoedeplank. Verder zijn ze ook voorzien van een opklapbord STOP/POLITIE.
Een echte politiebeambte spreekt Nederlands en kan zich identificeren aan de hand van zijn legitimatiekaart (bankkaartformaat). Hierop staat een pasfoto, een identificatienummer en 'Politie' in de drie landstalen.
Een politieagent mag overal en altijd gebruikmaken van zijn bijzondere bevoegdheden. Hij mag zelfs buiten werktijd iemand een bekeuring geven.
Mag u een politieverhoor weigeren? Ja, natuurlijk! Veel mensen denken dat het verplicht is om op uitnodiging van de politie te verschijnen, maar dat is het zeker niet! U mag gewoon weigeren om naar het politieverhoor te komen.
Je mag vluchten. Dat is je recht. Het is aan de Politie jou staande te krijgen. Hoewel een stopteken negeren wel gaat vallen onder het weigeren van bevel in functie.
Nadat een smartphone (rechtmatig) is ontgrendeld heeft de politie in beginsel toegang tot alle informatie op het apparaat. De gemiddelde smartphone bevat informatie over locaties en bezigheden van een verdachte. Op die manier kan er een enorme hoeveelheid privégegevens worden uitgelezen.
Een aanhouding betekent dat iemand door een overheidsinstantie van zijn vrijheid wordt beroofd. Een aanhouding gebeurt over het algemeen door de politie. Iemand kan worden aangehouden omdat deze een strafbaar feit heeft gepleegd of de politie kan een inhechtenisneming verrichten om de orde te handhaven.
Iedere opsporingsambtenaar is bevoegd den verdachte naar zijn naam, voornamen, geboortedatum, geboorteplaats, adres waarop hij als ingezetene in de basisadministratie persoonsgegevens staat ingeschreven en woon- of verblijfplaats te vragen en hem daartoe staande te houden.
In principe mag alleen de officier van justitie buiten heterdaad aanhouden. Kan diens komst niet afgewacht worden, mag de aanhouding gebeuren door een Hulpofficier van Justitie. Kan ook diens komst niet afgewacht worden, kan de aanhouding gebeuren door een bevoegd opsporingsambtenaar.