De Davidster De Davidster of het Davidschild is het bekendste symbool van het Jodendom. Het is een zeshoekige ster die bestaat uit twee in elkaar geschoven driehoeken, het hexagram. De Davidster is genoemd naar het 'Schild van Koning David' dat hij volgens een legende droeg.
Het bekendste symbool uit het jodendom is de davidster. Waar deze ster met zes punten precies vandaan komt, is onbekend. Sinds de 15e eeuw is de ster een speciaal joods teken.
Net als bij de islam en het christendom geloven religieuze joden in één God. Die is schepper van het heelal en de god van Abraham, Isaak en Jakob. Ze noemen hem Jahweh maar spreken zijn naam nooit uit. Gelovige joden geloven in de woorden van de aartsvaders Abraham, Isaak, Jakob en die van de profeten zoals Mozes.
De ster van David zou het familiesymbool zijn van koning David. Omdat Jezus zowel via de mannelijke als vrouwelijke lijn afstammeling zou zijn van David, is deze ster op de kerk gebruikt; zowel het jodendom als het christendom stamt hierdoor van David af.
De Jodenster was een kenteken dat Joden in Duitsland en bezet gebied moesten dragen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De verplichting gold voor Joden boven de leeftijd van zes jaar in bijna het gehele door de nazi's bezette Europa, met uitzondering van Finland, Noorwegen, Denemarken en Vichy-Frankrijk.
De zespuntige en achtpuntige ster, al dan niet binnen een cirkel, betekenen in de Christelijke traditie: Jezus Christus of het acroniem Jezus Christus, Gods zoon, Redder. Het is het teken van het goddelijke. Het had ook hier weer de functie van onheil afweren en geluk te brengen.
De productie en verspreiding van de Jodenster
Voor iedere jood waren er vier sterren gemaakt. De rekening – vier cent per stuk -werd bij de Joden zelf neergelegd.
De davidsster is een hexagram, een combinatie van twee gelijkzijdige driehoeken. De driehoek met de punt naar boven gericht zou het mannelijke symboliseren en de driehoek met de punt naar beneden het vrouwelijke.
Een hexagram is een zespuntige sterveelhoek, bestaande uit twee in elkaar geschoven driehoeken. Het bekendste voorbeeld van een hexagram is het Salomonszegel of Davidsschild. In het gebruik hiervan in de vlag van Israël heet deze de davidster.
Joden bidden drie keer per dag. 's Morgens, 's middags en 's avonds. Bidden kan zowel thuis als in de synagoge. Bij het morgengebed dragen de mannen behalve hun keppeltje, ook een gebedskleed of tallith. Op werkdagen dragen strenge joden 's morgens ook twee gebedsriemen met daaraan twee kleine doosjes.
Aas en insecten met vleugels zijn verboden en niet alle vogels mogen gegeten worden. Dieren die wel gegeten worden: rund, schaap, geit en hert. Dieren die niet gegeten worden: kameel, varken, haas, paling, garnaal en kreeft. Koosjere dieren worden op rituele wijze geslacht om aan de kasjroet te voldoen.
Het hindoeïsme komt uit India en is de oudste godsdienst op aarde. De hindoes vereren veel goden en godinnen. Ze denken dat alle goden eigenlijk verschillende vormen van één goddelijke oerkracht zijn. De heilige boeken zijn de Veda's.
Een symbool is een teken met een bepaalde betekenis. Door middel van verbanden of afspraken wordt duidelijk wat de betekenis van het symbool is. Het woord symbool stamt uit het Grieks: het woord symbolon betekent teken. Al heel vroeg begon men met het gebruik van symbolen.
Joden moeten hun fietsen afgeven. Joden mogen niet in de tram. Joden mogen niet meer in auto's rijden. Joden mogen alleen van 3-5 uur boodschappen doen en alleen in Joodse winkels, waar 'Joods lokaal' op staat.
Jom Kippoer (Grote Verzoendag), 5 oktober 2022.
10 Tisjri. Jom Kippoer (voluit Jom haKippoeriem = Dag van de Vergevingen) is de heiligste dag van het Joodse jaar en daarmee de belangrijkste Joodse feestdag. Op deze dag beslist God over het lot van de mensen in het komende jaar.
De kleur van een ster verwijst naar zijn oppervlaktetemperatuur. Een rode ster is relatief koel met een oppervlaktetemperatuur van minder dan 3.000 graden Celsius. Onze zon is een gele ster: op het oppervlak heerst een temperatuur van meer dan 6.000 graden. En blauwe sterren zijn de heetste, 10.000 graden en meer.
De Thora, ook gespeld als Tora of Torah (Hebreeuws: תּוֹרָה), zijn de eerste vijf boeken van de Tenach (Hebreeuwse Bijbel), die de grondslag van het joodse geloof vormen en daarmee als de voornaamste heilige boeken van deze monotheïstische godsdienst gelden.
De Duitse bezetter had sinds 1940 de joden in Nederland steeds verder geïsoleerd. Vanaf zondag 3 mei 1942 moesten alle joden een gele ster van katoen, met daarop het woord 'Jood', op hun kleding dragen. Wie gepakt werd zonder Jodenster, kreeg een boete van duizend gulden opgelegd of een gevangenisstraf van zes maanden.
Het woord stamt van het Griekse πεντάγραμμον (pentagrammon), hetgeen vijf lijnen betekent. Het pentagram wordt tegenwoordig gebruikt als symbool in de esoterie en het occultisme. Het uit de middeleeuwen daterende wapen van Maastricht toont een witte vijfpuntige ster op een rood veld.
Een menora (Hebreeuws: מְנוֹרָה) of menoure (Nederlands-Jiddisch) is een zevenarmige kandelaber/lampenstandaard, die gemaakt werd uit massief goud. Hij was het oude symbool voor de Israëlieten en een van de oudste symbolen voor het Jodendom in het algemeen.
Het is een zeshoekige ster die bestaat uit twee in elkaar geschoven driehoeken, het hexagram. De Davidster is genoemd naar het 'Schild van Koning David' dat hij volgens een legende droeg. De Davidster wordt pas in de loop van de 15e eeuw het symbool voor de joden.
De Antwerpse Joden wonen vooral in de wijk naast de diamantwijk, op enkele minuten loopafstand van het centraal station. Deze wijk noemt men ook wel Joods Antwerpen. Het is na New York, Londen en Jeruzalem een van de grootste gemeenschappen van charedische (ultra-orthodoxe) joden ter wereld.
De eerste grote groep kwam naar Nederland aan het einde van de 16e eeuw. Dit waren Sefardische Joden die waren gevlucht voor de inquisitie in Spanje en Portugal. In de 17e eeuw woedde de Dertigjarige Oorlog. Asjkenazische Joden uit Midden- en Oost-Europa weken uit naar Nederland.
De meeste Joden in Nederland werden gedeporteerd naar vernietigingskampen in Polen om daar vergast te worden. Van de naar schatting 140.000 Joden die Nederland in mei 1940 telde, zijn er ongeveer 101.800 vermoord of door ziekte en uitputting om het leven gekomen.