Thespis [6e eeuw v.
Thespis was een koorleider, die ook zelf zijn liederen uitbeeldde. Hij zorgde dus voor een vertoning en werd gezien als de eerste acteur, als de protagonist of hypocritès.
Oude Grieken
Het theater in het oude Griekenland wordt gezien als het begin en de basis van de westerse theatergeschiedenis. In het oude Griekenland was theater een van de belangrijke zaken in het dagelijks leven. Vanaf circa 500 v. Chr.
Het wereldlijk toneel
Deze toneelstukken zijn waarschijnlijk ontstaan uit bewerkingen van ridderverhalen. We vinden in het Hulthemse handschrift vier abele spelen en een aantal sotternieën. Het woord abel staat voor fraai, voortreffelijk.
Het westerse theater begon in het Oude Griekenland, voornamelijk in de stadstaat Athene. Theater werd opgevoerd tijdens festivals, feesten en andere evenementen. Theater werd door de Atheners gezien als onderdeel van een klassieke opvoeding.
Iemand die toneelspeelt wordt toneelspeler of acteur/actrice genoemd, en heeft in veel gevallen een opleiding gevolgd op een toneelschool.
Een klucht is een kort toneelstuk gekenmerkt door overdreven, komisch bedoelde situaties.
(abel betekent 'edel') moet beschouwd worden als het tegenovergestelde van 'religieus'. De abele spelen zijn inderdaad de oudst bekende nederlandstalige toneelstukken van wereldlijke (niet religueuze) aard. Ze gaan namelijk allemaal over de Liefde.
Tijdens de 13e en de 14e eeuw ontstonden de eerst religieuze spelen. De spelers ware geen professionals en spraken volkstaal en het stuk werd opgevoerd buiten de kerk, hoewel de onderwerpen vaak wel met het geloof verbonden waren. Er waren twee soorten spelen: de abele spelen gebaseerd op de ridderroman of de kluchten.
Theater is een verzamelnaam voor kunstvormen waarbij een voorstelling wordt opgevoerd voor een publiek. Er zijn verschillende vormen van: toneelstukken (drama, komedie of tragedie) musicals.
Verteltheater is een individueel vak, de leerlingen volgen les in kleine groepjes van ongeveer 4 leerlingen. Tijdens de les Verteltheater – Stemregie werken de leerlingen met een breed scala aan tekstmateriaal (verhalen, poëzie, korte dialogen,…).
Roundhay Garden Scene (zie hierboven) is een korte film uit 1888. Het is de oudste bewaard gebleven film. De film duurt nog geen twee seconden en bestaat uit 20 frames. In de film zijn vier mensen te zien: Adolphe Le Prince, Sarah Whitley, Joseph Whitley en Harriet Hartley.
Beste 007 volgens jou
Dit zijn Sean Connery, George Lazenby (een film), Roger Moore (zeven films), Timothy Dalton (twee films), Pierce Brosnan (vier films) en Craig, te zien in vijf films.
Later werden er echter toch staande theaters gebouwd en ingezet om de Romeinse bevolking te vermaken door middel van toneelstukken, zangvoorstellingen en pantomime.
Het op de Griekse en Romeinse klassieken gebaseerde toneel - tragedie, blijspel, tragikomedie - beleeft met name in Amsterdam tijdens de renaissance een ongekende bloei.
Theater zorgt er dus voor dat mensen die eerst heel 'anders' leken dan jezelf, eigenlijk minder 'anders' worden; het worden mensen waarmee je kan meeleven en waar je empathie voor ervaart. Mbo scholen zijn dan vaak erg tevreden over de voorstelling van Theater AanZ (in combinatie met de docententraining, zie hieronder.
Abel spel. Lanseloet van Denemerken behoort tot de vroegste wereldlijke toneelstukken in Europa. Het staat in het handschrift-Van Hulthem (circa 1405), één van de beroemdste boeken uit onze streken, waarin het wordt aangeduid als 'abel spel'.
Een blijspel, ook wel komedie genoemd, is een theaterstuk, film of televisieserie met als doel het publiek te amuseren en aan het lachen te maken.
Een tragedie (Oudgrieks: τραγῳδία, tragōidia, bokkenzang) of treurspel is een toneelstuk met een intrige die een ernstige handeling betreft. Vaak leidt dit tot een noodlottige afloop, maar naast de exitus infelix zijn er ook tragedies met een exitus felix, een gelukkige afloop.
Andere benamingen zijn acteerspel, afspraakspel of dialoogspel. Zoals in het vak drama gebruikelijk is, is de spelvorm toneelspel niet gericht op een eindproduct. In tegenstelling tot de theatervorm toneel, waarbij de acteurs tijdens het repetitieproces een toneelstuk maken en dit uiteindelijk opvoeren voor publiek.
In de Romeinse theaters riep de belangrijkste auteur aan het eind van het stuk “Valete et plaudite!”, waarop het publiek het applaus inzette.