De rechter mag de wet niet naar analogie interpreteren. Dit houdt in dat de rechter bijvoorbeeld te maken kan hebben met een geval dat niet onder de wet valt, maar wel lijkt op gevallen die wel onder de wet vallen.
45.4 Het begrip 'analogische argumentatie' verwijst naar het proces, terwijl het begrip 'extensieve interpretatie' verwijst naar het product van de uitleg. Met behulp van een analogische redenering kan een resultaat worden bereikt dat binnen de grenzen van de tekst van de wet blijft.
Schepping van een rechtsregel door de rechter naar het voorbeeld van een bestaande rechtsregel.
Artikel 49 - Legaliteitsbeginsel en evenredigheidsbeginsel inzake delicten en straffen. 1. Niemand mag worden veroordeeld wegens een handelen of nalaten dat geen strafbaar feit naar nationaal of internationaal recht uitmaakte ten tijde van het handelen of nalaten.
1. Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling. 2. Bij verandering in de wetgeving na het tijdstip waarop het feit begaan is, worden de voor de verdachte gunstigste bepalingen toegepast.
Hij omschreef het in het Latijn als nullum crimen, nulla poena sine praevia lege poenali (geen delict, geen straf, zonder voorafgaande strafbepaling). De korte versie ervan luidt "nulla poena sine lege" (geen straf zonder wet).
Wat is ne bis in idem? Latijnse term in het strafrecht voor het beginsel dat iemand niet twee keer voor hetzelfde feit kan terechtstaan en mag worden gestraft.
Vier voorwaarden voor strafbaarheid
menselijke gedraging; 2.delictsomschrijving; 3.wederrechtelijkheid; 4.schuld.
ana-logos = overeenkomstig (een woord of gedachte). In algemene zin kan analogie beschreven worden als een gedeeltelijke overeenkomst tussen twee of meer gegevens, die waargenomen wordt tegen een achtergrond van afwijkende kenmerken en die eventueel als basis dient voor een redenering of conclusie.
Twee andere vormen van redeneren zijn abductief redeneren (het zoeken van een zo goed mogelijke verklaring voor een aantal feiten) en analoog redeneren (van de ene specifieke situatie naar de andere specifieke situatie gaan en daar een waarschijnlijke conclusie uit trekken).
Het legaliteitsbeginsel (in het strafrecht ook bekend als het nulla poena-beginsel) houdt in dat het handelen van bevoegd gezag gebaseerd moet zijn op een vooraf aanwezige bepaling. Het voorkomt dat de wetgever met terugwerkende kracht regels kan opleggen.
Toepassing naar analogie: iets onder een wetsartikel brengen wat er eigenlijk niet onder valt. Extensieve interpretatie: brede uitleg bepaling op bestandsdeel van die bepaling (maar zou je ook analogie in kunnen onderbrengen). Maar mag niet andersom.
Voor het denken over wetsinterpretatie zijn de vier methoden van interpretatie die al door Von Savigny zijn onderscheiden nog steeds leidend: grammaticale, historische, systematische en logische (nu: teleologische. 222.1) interpretatie.
restrictieve interpretatie (1 gevonden)
rechtswetenschap (rechtsfilosofie) - beperktere, engere uitleg of interpretatie aan een wettekst of clausule geven dan zoals het in het gewone taalgebruik wordt begrepen.
Op het verzoek van de minister voor Rechtsbescherming zocht het WODC uit wat daarover bekend is uit wetenschappelijk onderzoek. Er werd hierbij gekeken naar drie strafdoelen: speciale preventie, generale preventie en vergelding.
Tijdelijke of levenslange gevangenisstraf
Een gevangenisstraf kan tijdelijk zijn (maximaal 30 jaar). Of levenslang. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent.
De klassieke rechtvaardigingsgronden zijn overmacht, noodweer, handelen ter uitvoering van een wettelijk voorschrift en handelen ter uitvoering van een bevoegd gegeven ambtelijk bevel.
Democratie (van het Grieks δῆμος/dèmos, "volk" en κρατειν/kratein, "heersen", dus letterlijk "volksheerschappij") is een bestuursvorm waarin de wil van het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening.
Sinds 1815 is Nederland een monarchie en sinds 1848 is het een parlementaire democratie. Tussen 1581 en 1806 was Nederland een republiek en tussen 1806 en 1810 was het een koninkrijk. Het was onderdeel van Frankrijk tussen 1810 en 1813.
Het verbod op dubbele vervolging voor hetzelfde feit is vastgelegd in Artikel 68 Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr). Het is dus niet mogelijk om een verdachte te veroordelen voor een feit waarvoor hij al eerder is veroordeeld, is vrijgesproken of is ontslagen van rechtsvervolging.
Welke straffen zijn er? De belangrijkste straffen zijn een boete, een taakstraf en gevangenisstraf. De rechter kan ook maatregelen opleggen. Daaronder valt bijvoorbeeld ontneming van geld dat door het misdrijf is verkregen, het betalen van schadevergoeding of – de meest ingrijpende – tbs.
Dit beginsel is neergelegd in artikel 1 Wetboek van Strafrecht. Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgaande wettelijke strafbepaling. Met andere woorden: slechts de wet bepaalt wat strafbaar is, en de wetgever mag strafbaarstellingen niet met terugwerkende kracht afkondigen.