Met een hartecho kunnen we uw hart zien. We zien hoe de hartspieren en hartkleppen werken, de pompfunctie van het hart en hoe het bloed door het hart stroomt. Een hartecho kan op 2 manieren: via de borstkas aan de buitenkant of via de slokdarm aan de binnenkant.
De echo-laborant kijkt vanaf de buitenkant naar de functie van het hart en de hartkleppen. Ook kan hij zien of er ontstekingen in het hart zijn. Het onderzoek is niet pijnlijk.
Een echo geeft de cardioloog veel informatie over de werking van uw hart. Zowel de bouw, de vorm, de pompfunctie van het hart en de werking van de hartkleppen en bloedstromen worden met een echocardiografisch onderzoek in beeld gebracht.
Het ECG-apparaat registreert het hartritme terwijl het echo-apparaat afbeeldingen van het hart maakt.
Geluidgolven kunnen namelijk niet door lucht heen dringen. Dit betekent ook dat lichaamsdelen die veel lucht bevatten, niet goed te zien zijn met een echo. De geluidsgolven kunnen ook niet door bot heen. De geluidsgolven verplaatsten zich door het lichaam en worden door de organen teruggekaatst.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam beoordelen en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Een hartritmestoornis is een afwijking in het ritme van de hartslag. De hartslag kan te snel, te langzaam of onregelmatig zijn.
Het hele onderzoek duurt ongeveer 20 tot 40 minuten.
Kleurendoppleronderzoek laat de bloedstroom met kleuren zien. Alle bloed dat op het scherm naar boven stroomt is rood en alles wat naar beneden stroomt is blauw. Lichtere kleuren geven een snellere stroomsnelheid aan.
Een cardiologisch onderzoek brengt het functioneren en mogelijke aandoeningen van het hart in kaart. Dit gebeurt door middel van een echo van het hart (echocardiogram), een hartfilmpje (ECG), een inspanningsonderzoek (fietstest) en een uitgebreid laboratoriumonderzoek middels bloed en urine.
Het voornaamste doel van het onderzoek is om met behulp van de CT-scanner te bekijken of er vernauwingen zijn in de kransslagaderen, de slagaders rondom het hart, die de hartspier van bloed voorzien.
Zo was een harslag in rust tussen 51 en 80 slagen per minuut gelinkt met een 40 tot 50 procent hoger risico op een vroege dood, in vergelijking met degene met een hartslag onder de 50 slagen.
De klachten die voorkomen bij een hartritmestoornis zijn: hartkloppingen en -overslagen. een licht gevoel in het hoofd, duizeligheid, (bijna) flauwvallen. kortademigheid.
Wat de maximale hartslag is, verschilt per persoon. Normaal ligt de hartslag van een volwassene in rust tussen de 60 en 100 slagen per minuut. Bij inspanning kan deze oplopen naar 180, soms zelfs boven de 200. Het is geen probleem als je hartslag niet te snel oploopt en na afloop weer geleidelijk afzakt.
Voldoende water drinken kan de kans op een hartaanval verlagen. Het American Journal of Epidemiology toont in een 6-jaar durend onderzoek aan dat mensen, die dagelijks meer dan 5 glazen water per dag drinken, 41% minder kans hebben op een hartaanval vergeleken met mensen die minder dan 2 glazen water per dag drinken.
Bij hoesten verhoog je de druk in de borstkas. Dit verbetert de bloedstroom en zo kan een hartstilstand worden voorkomen. Bij een hartstilstand buiten het ziekenhuis heeft hoesten geen zin.
U moet 's nachts vaak plassen. Dit komt omdat het extra vocht in uw benen 's nachts weer terug gaat in uw bloedvaten. Het lukt uw hart 's nachts ook beter om dat extra vocht naar uw nieren te pompen. Uw nieren halen daar plas uit (water en afvalstoffen).
Met bevolkingsonderzoek kan men een bepaalde kankersoort in een vroeg stadium opsporen. Door deel te nemen aan bevolkingsonderzoek vergroot u de kans op vroegtijdige ontdekking en genezing van kanker.
Symptomen en kwaliteit van leven
Naast klachten gerelateerd aan de plek van de uitzaaiing, zijn er ook klachten van meer algemene aard waar elke patiënt met uitgezaaide kanker mee te maken kan krijgen. Zo komen vermoeidheid, pijn, benauwdheid en verlies van eetlust veel voor.
Er zijn een heel veel aandoeningen die snel en goed te zien zijn met een echo-onderzoek. Hieronder volgt een aantal voorbeelden hiervan: Slijtage van een gewricht (artrose) is al in een vroeg stadium zichtbaar, al voor dit op een röntgenfoto duidelijk zichtbaar is. Zenuwirritaties zoals een neuroom van Morton.