Licht aan de dark side
De achterkant wordt foutief ook wel eens de Dark Side of the Moon genoemd. Dat is foutief, want ook daar wordt het gewoon volle maan. Het is er dus alleen donker als het er nieuwe maan is. In januari 2019 landde voor het eerst een ruimteschip op de achterkant van de maan, een Chinees ruimteschip.
De maan heeft een voor- en een achterkant, maar die krijgen even veel zonlicht. Er is dus geen donkere kant. Wel kunnen we vanaf de aarde maar één kant zien, want de maan doet even lang over een rondje om zijn as als over een rondje om de aarde.
Op de maan is het altijd heel erg koud
De maan heeft geen atmosfeer en daarmee ook geen bescherming tegen de straling van de zon. In het zonlicht is het er 120°C boven nul. Zonder atmosfeer kan er op de maan ook geen warmte worden vastgehouden. Aan de nachtzijde is het dan ook meteen ijskoud, 170°C onder nul.
Kort antwoord: Omdat de rotatietijd van de maan gelijk is aan zijn omlooptijd rond de aarde.
Vanaf de maan zie je in ieder geval helemaal niets. Althans, je ziet de aarde prachtig, maar geen enkel menselijk bouwwerk dat erop staat. De astronaut Alan Bean wandelde eind 1969 over de maan en zag de aarde als een voornamelijk witte bol, afgewisseld met wat blauw en geel. En af en toe zie je wat groene vegetatie.
Een maanwandeling maken kan daarom niet zomaar. Je kunt er alleen rondlopen als je een speciaal pak draagt, dat je beschermt tegen de kou, hitte en de UV-straling. Op de Maan en in de ruimte is geen lucht. Om op de Maan te kunnen lopen, heb je je eigen voorraad lucht nodig.
Na de vernietiging van de maan krijgt onze aarde een prachtige ring. Deze formatie duurt echter niet lang en dan beginnen de aardbewoners met moeilijkheden. Deze hele stapel puin zal op de aarde vallen en lijkt op een asteroïde aanval. Steden zullen worden vernietigd, veel mensen zullen sterven.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
De zwaartekracht van de aarde heeft de maan gedurende miljarden jaren tot een perfecte draaitol geslepen. Daardoor staat hij altijd met dezelfde kant naar ons toe. De maan draait precies op de maat met de aarde om zijn eigen as. Daardoor is hij altijd met dezelfde kant naar onze planeet gekeerd.
Een maankrater is een ringberg op de Maan. Deze ringbergen zijn veroorzaakt door de inslagen van meteorieten. Er zijn geen kraters op de maan die veroorzaakt zijn door een vulkaanuitbarsting, zoals die op aarde wel voorkomen. Maankraters variëren in grootte van een paar meter tot meer dan 250 kilometer.
De maan is droog, stoffig en rotsachtig. Er zijn heuvels, bergen en vlakten. De maan heeft ook reusachtige gaten: kraters. Zwerfstenen uit de ruimte slaan soms in op de maan.
Het blijkt dat de maan uit een vaste binnenkern bestaat van zo'n vierhonderd kilometer doorsnede met daaromheen een gesmolten laag van negentig kilometer dik. Daaromheen zit weer een half gesmolten mantel. Deze opbouw is ruwweg hetzelfde als bij de aarde.
Rond 17:00 is het precies volle maan. Een uur later is de 'supersneeuwmaan' het best zichtbaar. In het zuiden is de maan waarschijnlijk het best te zien, dit komt doordat het in de loop van de dag in het noorden bewolkt wordt.
Wellicht zouden er zonder de maan ook meer planetoïden op aarde inslaan. De kraters op de maan getuigen van flink wat inslagen van stenen die anders wellicht op aarde zouden neerkomen. Maar zonder de maan zouden ook de dagen op aarde er heel anders uit zien. Ze zouden nóg korter zijn.
Het komt ook voor dat de maan heel snel lijkt te verdwijnen. Dan is er sprake van een maansverduistering. Een volle maan wordt ineens minder vol en het lijkt wel alsof er een hap uit genomen is. Een maansverduistering treedt op als de aarde precies tussen de zon en de maan in staat.
De planeet in ons zonnestelsel die het verst weg staat is Neptunus. Als je vanaf de zon reist duurt het heel lang voordat je er bent. Je komt dan eerst langs de zeven andere planeten in ons zonnestelsel. Neptunus is wel 57 keer zo groot als de aarde.
De maan draait constant om ons heen. Zonder de zwaartekracht van de aarde, zou de maan weg zweven, de ruimte in. Door de combinatie van snelheid en afstand tot de aarde blijft de maan altijd in evenwicht tussen vallen en ontsnappen.
De Koude Oorlog, politieke wil, inventiviteit, doorzettingsvermogen en de nodige risico's zorgen ervoor dat de mens in juli 1969 voet op de maan zet. Dat we sinds 1972 niet meer op de maan zijn geweest, komt vooral door een gebrek aan politieke wil. De techniek is sinds 1969 enorm vooruitgegaan.
Inderdaad is er zo'n beetje elke maand (een rondje duurt 28 dagen) een keer volle maan! Maar de maan draait ook om haar eigen as. Het grappige is: ze doet hier ook 28 dagen over, precies net zo lang als haar rondje om de aarde!
Waterstof, ammonia en methaan bijvoorbeeld, die gebruikt kunnen worden als brandstof. Er werd ook koolstofmonoxide en koolstofdioxide aangetroffen. Bovendien troffen de onderzoekers een aantal metalen aan in de pluim: natrium, zilver en kwik. De vulling van de maankraters is waarschijnlijk niet op de maan ontstaan.
De Maan komt op om 04:03 uur, in het oostnoordoosten, bij een azimut van 61.4°. Hij gaat om 19:19 uur onder, in het westnoordwesten, bij een azimut van 293.4°. Zie ook: Hoe laat komt de Maan op? De Maan staat om 11:50 uur in het hoogste punt aan de hemel, op een hoogte van 53.6° boven de zuidelijke horizon.
Wat is er nodig om te leven op de maan? Voedsel, water, gewichtloosheid, zuurstof, luchtdruk, allemaal zaken die op de maan niet zo zijn als op de aarde.