Reactieve of vijandige agressie zou je met recht emotionele agressie kunnen noemen. Het gaat om een affectieve reactie op een waargenomen bedreiging of geleden schade: iemand maakt een vervelende opmerking tegen je, je wordt woedend, hebt jezelf niet meer in de hand en geeft hem een klap.
Wie emoties opkropt, wordt op den duur ziek of raakt gefrustreerd. Af en toe je boosheid ventileren, is dus best gezond. Maar als je andermans grenzen overschrijdt, (bewust) schade berokkent aan iets of iemand, of als je met je woede iets probeert te af te dwingen ten koste van de ander, dan is er sprake van agressie.
Er zijn 3 vormen van agressief gedrag: verbale, psychische en fysieke agressie.
Agressie kan heel wat verschillende oorzaken hebben. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de agressor heel bewust iets van je gedaan wil krijgen. Ook drugs, alcohol of medicatie kunnen leiden tot agressie. Of het kan ontstaan vanuit een gevoel van onmacht, uit frustratie.
Soms kan een manier van kijken, iets zeggen of een bepaalde houding al agressie uitlokken. Interesse kan geïnterpreteerd worden als bemoeizucht ("Hé, wat kijk je nou? Heb ik iets van je aan?"), terwijl dat helemaal niet zo bedoeld is.
Psychopathologische agressie: deze vorm zie je vaak in combinatie met middelengebruik (drank/drugs, medicatie) of als gevolg van neurologische of psychiatrische aandoeningen, zoals dementie en PTSS. Doordat je niet precies weet wat er in het hoofd van de cliënt omgaat is het lastig in te schatten hoe hij zal handelen.
Net zoals trillen een fysiek signaal van irritatie is, kunnen andere bewegingen ook indicatief zijn voor opkomende agressieve uitingen. Voorbeelden hiervan zijn het schudden met een vinger of het hoofd, het ballen van een vuist, of rusteloos schuifelen met een voet.
Frustratie agressie: als expressieve agressie niet op de juiste manier wordt aangepakt, kan deze vorm van agressie veranderen in frustratie agressie. Dit is het snel en onverwacht tonen van oplopende emoties en het ontstaan van een verminderde controle over het eigen gedrag.
Een veelvoorkomende oorzaak van psychische instabiliteit is stress of een disbalans in hormonen. Symptomen die je vaak hebt bij emotionele instabiliteit zijn impulsiviteit, gevoel van onbegrip en woede-uitbarstingen. Emotionele instabiliteit komt vaak voor en is in de meeste gevallen niet ernstig.
Antisociaal gedrag: Als je antisociaal gedrag laat zien word je niet alleen vaak boos, maar doe je ook dingen die echt niet mogen. Bijvoorbeeld schreeuwen, pesten, liegen en vechten. Ook maak je wel eens dingen stuk of steel je. En het kan zijn dat je weleens spijbelt of wegloopt.
Oorzaak woedeaanvallen
Boosheid en woede komt meestal voort uit een zekere spanning in je lichaam die er uit wil. Doordat je wellicht een bepaalde onzekerheid hebt, onverwerkte stress vasthoudt of snel getriggerd wordt omdat je hoge verwachtingen hebt, uit deze spanning zich in een woedeaanval.
Agressief gedrag kan non-verbaal of verbaal zijn. Bij non-verbale agressie kun je denken aan: slaan, schoppen, bijten, duwen, spugen en dingen kapot maken. Bij verbale agressie kun je denken aan: beschuldigen, bedreigen, beledigen, schelden en belachelijk maken.
Ga naar je huisarts en bespreek de situatie. Hij/zij kan je doorverwijzen voor hulp. Bijvoorbeeld door Fier. Je kunt ook rechtstreeks contact opnemen met Fier via 088 – 20 80 000 of met Veilig Thuis, via 0800-2000.
Agressie en geweld worden vaak in één adem genoemd maar zijn niet hetzelfde. Iedere vorm van gewelddadig gedrag is altijd agressief, maar andersom zijn agressieve gedragingen niet altijd gewelddadig.
Frustratie-agressie
begrip tonen en een gevoelsreflectie geven. vragen stellen en doorvragen naar de oorzaken van de frustraties. samenvatten om te controleren of je de ander goed hebt begrepen. het gesprek afronden met een aanbod dat je waar kunt maken en dat voor de ander acceptabel is.
Agressie is handelen waarbij bewust of onbewust schade wordt toegebracht. Dikwijls gaat het om schade aan personen of materiaal. Het gedrag dat hiermee gepaard gaat, overschrijdt de grenzen van wat algemeen acceptabel is.
Je merkt passief agressief gedrag niet onmiddellijk op
Het verzet kan zich uiten in insinuaties, verwarrende en tegenstrijdige boodschappen, negeren, tegenwerken of nalaten dingen te doen. Soms wordt passief agressief gedrag bewust ingezet om een ander te kwetsen of te schaden en tegelijk zelf buiten schot te blijven.
Relationele agressie bestaat uit subtiele vormen van intermenselijk gedrag, waarbij het slachtoffer emotionele of psychische schade ondervindt. Denk hierbij aan acties waarbij relaties of vriendschappen schade toegebracht wordt door uitsluiten, zwartmaken, negeren, roddelen, maar ook bedreigen en chanteren.
Frustratieagressie is een aanval of verdediging vanuit opgestapelde frustratie, gevoelens van onmacht, ontgoocheling, ergernis of gekwetstheid. De frustratie kan een tijdje opstapelen en naar aanleiding van een ogenschijnlijk klein feit ineens heel groot worden.
Frustratie-agressie is een van de meest voorkomende vormen van agressie. Het ontstaat door een opeenstapeling van irritaties en negatieve ervaringen. Uiteindelijk zorgt dit voor een uitbarsting van emoties. Frustratie-agressie is daarom ook niet gericht aan jou: het is woede die iemand richt op zichzelf.
Het gaat dus om feitelijke agressie én om gevoelens van onveiligheid die worden veroorzaakt door vijandig, vernederend of intimiderend gedrag.
Proactieve agressie is weloverwogen agressief gedrag waar de leerling een bepaald doel mee wilt bereiken. Het gedrag is minder zichtbaar, omdat het zich vaak voordoet buiten het gezichtsveld van de volwassene.