De trigger finger (haperende vinger of tendovaginitis stenosans) is een aandoening waarbij de buigpezen van één van de vingers of van de huls rondom de buigpezen zijn ontstoken (de peesschedetunnel). In beide gevallen kan de pees niet vrij door de peesschede bewegen en loopt vast op het begin van de tunnel.
Een peesschedeontsteking (tendovaginitis) is een ontsteking van een peesschede. Meestal betreft tendovaginitis de grote peesscheden van de spieren aan de onderarm bij het gewricht van pols en hand. Een peesschedeontsteking uit zich door pijn en beperking van beweging.
Na ongeveer 4 tot 6 weken mag u uw hand weer gewoon gebruiken voor alle werkzaamheden. Het kan enige tijd duren voordat het gevoel in uw pols en hand of een eventuele krachtsvermindering hersteld is. Het litteken kan een aantal maanden gevoelig en hard zijn.
Behandeling van een triggervinger
Als u veel klachten heeft, kan een prik met een ontstekingsremmer (corticosteroïd) soms helpen. De huisarts spuit het medicijn in de peesschede. De klachten kunnen hierdoor minder worden of verdwijnen. Bij ongeveer 6 van de 10 mensen verdwijnen de klachten na de prik.
Na de lokale verdoving maakt de handspecialist een kleine snede in de handpalm, zoekt de peesschede op en snijdt deze in. Op die manier wordt de pees vrij gelegd zodat buigpezen weer ruimte krijgen zich vrij te bewegen. Na de ingreep krijgt u een drukverband. De ingreep duurt ongeveer 10 minuten.
Aanvankelijk kan de pees met enige moeite nog wel langs de plaats van irritatie getrokken worden, maar dit is dan meestal erg pijnlijk. Er ontstaat een vicieuze cirkel van ontsteking, zwelling, hokken en opnieuw ontsteken.
Een triggerfinger, ook wel snapping finger of hokkende vinger genoemd, is een knappend en pijnlijk gevoel in de vinger en zorgt ervoor dat de vinger niet goed kan strekken of buigen. Wanneer deze klacht erger wordt, kan de vinger krom blijven staan.
Medicatie / Injectie
De meest gebruikte behandelmethode is een injectie met een combinatie van een verdovende vloeistof en een krachtige ontstekingsremmer (corticosteroïden).. Injectie in de aangedane peesschede geeft na maximaal drie injecties een lange termijn genezing in 60 - 92% van de gevallen.
Na een injectie met corticosteroïden verminderen of verdwijnen uw klachten na enkele weken. Mochten de klachten weer terug komen of niet (geheel) weg zijn kunt u nog 1 extra injectie krijgen. Meestal volgen deze injecties 4 tot 8 weken na de eerste injectie.
Artrose in uw hand begint met stijfheid en pijn in uw duim, vingers of pols. U merkt dit vooral 's ochtends of bij bewegen na een tijd stilhouden van uw hand. Dit heet ochtendstijfheid en startpijn. Na 10 tot 30 minuten bewegen merkt u dat uw hand minder stijf wordt.
− Een verdikking in de handpalm of aan de duimbasis. − Een knappend gevoel bij het strekken van de vinger. − Wakker worden met de vinger in buigstand, waarna deze gedurende de dag langzaam strekt. − Een vinger die in buigstand blijft staan en die alleen met hulp recht kan worden gemaakt.
Wanneer u last krijgt van een triggerfinger in de duim is de vingerspalk ook inzetbaar als duimspalk. De triggerfinger duimspalk is gemakkelijk te dragen en om te doen. Draag de triggerfinger duimspalk niet te vaak, anders krijgen de spieren geen kans om op eigen gang te herstellen.
Heel soms kan de triggervinger terugkomen. Ook is er een heel kleine kans op beschadiging van de gevoelszenuw van de geopereerde vinger. Bij elke ingreep aan hand en pols is er een kleine kans op het ontwikkelen van dystrofie.
Een ontstoken pees is te herkennen aan: Pijn en een lichte zwelling. De huid voelt warm aan. Stijfheid.
Een acute peesontsteking kan binnen enkele weken genezen. Houden de klachten langer dan 6 weken aan? Dan spreken we van een chronische peesontsteking in de schouder. Een chronische peesontsteking in de schouder kan maanden aanhouden.
Ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's), zoals naproxen, ibuprofen of diclofenac, zorgen ervoor dat de ontstekingsreactie in of rondom de pees vermindert. Ze werken dus niet alleen goed als pijnstiller, ze kunnen ook een helend effect hebben op de pees zelf.
U kunt opvliegers krijgen: uw gezicht en hals worden ineens rood en u gaat zweten (1-2 dagen na de injectie). Als u diabetes heeft, kan uw bloedsuiker verhoogd zijn (de eerste dagen na de injectie). Uw menstruatiepatroon kan tijdelijk veranderen (dagen tot weken na de injectie). De huid rond de prik kan verkleuren.
Te veel cortison in je bloed kan tijdelijk je gevoel en stemming veranderen. Het maakt je energieker, prikkelbaarder, rusteloos, angstig of agressief. 2. Wonden genezen minder goed en minder snel, en de kans op infecties met bacteriën, virussen of schimmels neemt toe.
De arts dient nooit een cortisone-injectie toe bij een gewrichtsontsteking veroorzaakt door een infectie en wanneer de huid op de prikplaats niet gezond is, zoals bij eczeem of huidinfectie of wanneer een prothese aanwezig is. De arts zal zeer terughoudend zijn om cortisone in te spuiten in het heupgewricht.
De behandeling is erop gericht dat beweging van de vinger weer soepel verloopt. Deze kan bestaan uit een inspuiting met bijnierschorshormoon of een operatie. Inspuiting van bijnierschorshormoon (corticosteroïd) in de peesschede remt de ontsteking, waardoor de zwelling in de pees vermindert.
De precieze oorzaak van de ziekte van Dupuytren is niet bekend. Wel is er een genetische factor. Dit wil zeggen dat als een persoon de ziekte van Dupuytren heeft, er meer kans is dat een familielid ook deze aandoening krijgt, dan wanneer de aandoening niet in de familie voorkomt.
Omdat de ziekte van Dupuytren altijd terug komt, is het mogelijk dat u meerdere keren in uw leven behandeld moet worden. De Triggerfinger, ook wel tenosynovitis stenosans of hokkende vinger genoemd, is een aandoening die veel voorkomt.
Bij een skiduim gaat het specifiek om één van die ligamenten, het ulnaire collaterale ligament. Deze gewrichtsband zorgt ervoor dat de duim niet te ver naar achteren buigt. Bij de skiduim is deze gewrichtsband gedeeltelijk gescheurd of verrekt. Het is ook mogelijk dat de band verzwakt is door jarenlange overbelasting.
Wat is het? Dystrofie is een complicatie die na een letsel of een operatie aan een ledemaat ontstaat. De ernst ervan staat los van de ernst van het letsel. Zo kan een klein letsel, bijvoorbeeld een kneuzing van de hand, een ernstige vorm van dystrofie geven.