Houd de vis onder koud stromend water of boven een paar kranten en schraap er met de botte kant van het mes de schubben af. Er bestaan ook speciale mesjes met spatranden die voorkomen dat de schubben in het rond vliegen. Knip de rug-, zij- en staartvin af met een stevige keukenschaar.
Ontschubben doe je zo!
Koop je een hele vis, die je zelf gaat fileren dan kan het zijn dat de vis nog ontschubt moet worden. Om dit klusje snel te klaren, leg je de vis eerst in kokend water en vervolgens in koud water. Op die manier krijg je de schubben er makkelijker vanaf.
Om bewustwording te kweken over de visserij en duurzaamheid in het algemeen, beroepen steeds meer chefs zich op het koken (en serveren) van de hele vis. Dat betekent dus niet alleen de mooie filets, maar bijvoorbeeld ook de wangen, kaak of zelfs de hele kop. En ook de ingewanden worden gebruikt.
Het was een lange weg maar nu is het over, hij kookt weer. Wat belangrijk is bij visbouillon: kieuwen verwijderen anders wordt de bouillon tranig, net onder kookpunt houden anders wordt de bouillon troebel en niet langer dan 30 minuten koken anders wordt de bouillon bitter!
Een hele vis fileren lijkt veel werk, maar ook voor dit karwei geldt: oefening baart kunst. Zeker als je de juiste tools in huis hebt, is fileren helemaal niet moeilijk. Kies voor een goed scherp (fileer)mes, het liefst een die aan twee kanten snijdt.
Roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt doordat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Deze vissen bevat vooral veel methylkwik. Tonijn bijvoorbeeld kunt u beter niet meer dan één keer per maand eten.
Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn. De redenen kunnen uiteenlopend zijn: overbevissing, habitatvernietiging, vervuilende kweektechnieken, de kweek is niet duurzaam of de vis is met uitsterven bedreigd.
Vis eten is hartstikke gezond, maar meer is niet altijd beter. Meer dan twee porties per week vis eten levert niet of nauwelijks extra effect op. Alleen mensen die een verhoogd risico lopen op hart- en vaatziekten of eerder een hartinfarct of beroerte hebben doorgemaakt, kunnen wel baat hebben bij meer vis.
De prijzen van platvissen lopen zeer uiteen. De goedkoopste platvis is de schol en de duurste is de tarbot. Deze vissen leven op de zeebodem en de ogen van de larve verplaatsen zich naar de zijkanten zodat beide ogen aan één kant komen.
Grote koppen
Van grote vissenkoppen kun je meestal wel het hoofdbestanddeel van een maaltijd maken. Grote koppen van bijvoorbeeld zalm, gestreepte zeebaars, grouper of tonijn hebben een behoorlijke 'kraag'. Als je de kop van de vis afsnijdt, doe je dat vrijwel altijd in een rechte lijn net achter de borstvinnen.
Zeebaarzen zijn beenvissen, dat wil zeggen dat ze een goed ontwikkeld skelet hebben dat geheel verbeend is. Het lichaam is gestroomlijnd met een grijze, zilverkleurige rug en witte buik. Ze hebben grote regelmatige schubben en een stekelige rugvin.
U kunt zeebaars kopen voor €24.50 per 500 gram.
Voor een gezond voedingspatroon is het advies om 1x per week vis te eten, of schaal- en schelpdieren. Kies bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm. Daarin zit het meeste omega-3: een gezond visvetzuur. Een portie van 100 gram bevat ongeveer 7 keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Gemiddeld staat er 1 keer per 2 weken vis op het menu. De Hartstichting adviseert om 1 keer per week vis te eten, bij voorkeur vette vis. Uit onderzoek blijkt namelijk dat het eten van een portie vis per week je kans op hart- en vaatziekten verlaagt.
Eet dagelijks goede onverzadigde vetzuren. Deze zitten bijvoorbeeld in noten, notenpasta's, olijfolie, lijnzaadolie, walnoten en walnootolie. Ook vette vis (haring, ansjovis, sardines, makreel, zalm, tonijn) behoort tot de goede vetten.
Echte kibbeling wordt van oudsher van kabeljauw gemaakt. De stukjes worden door een beslag gehaald, gefrituurd en eventueel bestrooid met viskruiden. Kabeljauw is schaarser geworden en daardoor duurder. Daarom wordt in plaats van kabeljauw vaak de goedkopere vissoort Alaska-koolvis gebruik.
Vis eten is gezonder dan vlees, doordat je bij het eten van vis een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren zoals omega 3 binnenkrijgt. Vlees daarentegen bevat alleen verzadigd vet, wat onder andere een stijging kan geven van het LDL-cholesterol. Daarnaast is rood vlees moeilijker te verteren voor de darmen.
Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie. Tonijn – laag in calorieën en boordevol vitamines van eiwitten. Een portie van zo'n 100 gram bevat 22 gram eiwit. Echter, wees wel bewust van het feit dat deze vis wordt bedreigd door overbevissing.
Onthoud dat een kilogram vis uit zee toch iets anders is dan een kilogram vis uit de viswinkel. Na kuisen, gutten en fileren blijft er van 4 kilogram vis slechts 2,1 kilogram over. Dit noemen ze het nettogewicht van de vis.
Het lemmet van een fileermes moet altijd heel dun, smal en uiterst scherp zijn, zodat heel dunne filets gesneden kunnen worden. Om grote stukken vlees te kunnen snijden zonder dat het mes bezwijkt, moet je rekening houden met een lemmetlengte van ongeveer 20 cm.