Systemische vragen geven informatie over de ordening, de betrokkenen, de oorsprong en de bestemming van het systeem. Dit is voelbaar andere informatie dan wanneer we enkel kijken vanuit het paradigma van problemen die we met een oplossing kunnen fixen.
Wat maakt dat je dit vraagstuk hebt? Wat ben jij voor dit systeem door dit vraagstuk te hebben? Ben je dit vaker, ook voor andere systemen? Zou je het kunnen verdragen om dit vraagstuk niet meer te hebben?
(2) Is het ooit anders geweest? Deze vraag geeft inzicht in wanneer de symptomen als; energie-lek, slechte resultaten en een manager niet serieus nemen, begonnen zijn. Een vraag naar de oorsprong van de symptomen. (3) Is er goed afscheid genomen van vorige mensen op deze plek?
Het woord systemisch was oorspronkelijk een medische term voor 'heel het lichaam betreffend', zoals in: Deze infectie uit zich eerst lokaal, maar kan later systemisch worden. Vandaaruit kreeg het ook de betekenis 'systeembreed'. Het verschil met systematisch is dus heel duidelijk.
Systemisch werken rust op een aantal pijlers:
Je kunt vooraf de deelnemers van een vergadering spreken of de familieleden van een gezin en een beeld vormen wat ieder individu wil inbrengen of bereiken. Maar zodra de groep samenkomt, verandert het hele gesprek, de energie en/of de uitkomst.
Systemische vragen hebben altijd betrekking op de aspecten van binding, ordening en balans. Een paar voorbeelden van vragen: Binding (erbij horen):
Het postulaat van systemische communicatie ligt in het nemen van verantwoordelijkheid voor wat er daadwerkelijk door de luisteraar wordt ontvangen en niet alleen voor wat er door de zender wordt uitgezonden . Kwaliteiten als zelfvertrouwen, een positieve basishouding, enthousiasme en doelgerichtheid hebben grote invloed op de kwaliteit van de communicatie.
Systemisch betekent dat het hele lichaam wordt aangetast, in plaats van een enkel orgaan of lichaamsdeel. Systemische aandoeningen, zoals hoge bloeddruk, of systemische ziekten, zoals influenza (de griep) , treffen bijvoorbeeld het hele lichaam. Een infectie die zich in de bloedbaan bevindt, wordt een systemische infectie genoemd.
Systeemdenken is een wetenschappelijke benadering die tracht overzicht van het geheel te behouden, in plaats van zich te concentreren op afzonderlijke onderdelen zonder te overwegen welke rol deze delen in het groter geheel spelen.
Het concept 'systemische problemen' duidt op uitdagingen die niet beperkt blijven tot individuen, maar voortkomen uit disfuncties, patronen of kwesties binnen een systeem of een groter geheel.
Systemisch werken is een manier om inzicht te krijgen in je plek in een systeem. Door je plek in een bepaald systeem te onderzoeken kun je zien waar belemmeringen zitten. Het is belangrijk om hiernaar te kijken, want het kan je tegenhouden in je ontwikkeling of groei.
Patronen uit de systemen waarin je bent opgegroeid herhalen zich in de nieuwe systemen waar je als volwassene in terechtkomt. Denk aan je relaties of op het werk. Systemisch werken helpt je deze onbewuste patronen zichtbaar en daarmee hanteerbaar te maken.
Een systeemgerichte benadering houdt in dat ik alle kinderen die komen, zie als onderdeel van hun systeem, ouders en grootouders. Immers, zonder ouders zouden zij niet bestaan. Onder het systeem worden familiebanden verstaan, maar ook bijvoorbeeld relaties die zijn ontstaan naast de familiebanden.
Systemische toediening is een manier van toedienen van een geneesmiddel of een andere werkzame stof in de bloedsomloop zodat het zijn werking uitoefent over het hele lichaam. De toediening kan gebeuren langs enterale weg (absorptie door het maagdarmstelsel) of parenterale weg (injectie, infusie of implantatie).
Hierbij gaat het om het toepassen van de gespreks- en vraagtechnieken en het beoordelen van communicatiepatronen binnen het gezinssysteem. Verder wordt aandacht besteed aan enkele specifieke systeemtheoretische behandeltechnieken en principes (o.a. circulair vragen).
Met systeemdenken plaats je de relaties tussen alle systeemdelen in een model.Zo leer je begrijpen hoe die relaties het gedrag van het hele systeem beïnvloeden over tijd. Disciplines zoals geneeskunde en economie gebruiken systeemdenken om onderlinge afhankelijkheden te begrijpen en te ontwarren.
Systemische middelen zijn gewasbeschermingsmiddelen die worden opgenomen door de plant. Nadat het gewasbeschermingsmiddel in contact komt met de plant, neemt de plant het product op in zijn plantsappen en wordt het door de plant heen getransporteerd via de vaatbundels.
Een systeemziekte is een ziekte waarbij het afweersysteem uw eigen lichaam aanvalt. Daardoor ontstaat er een ontstekingsreactie. Een systeemziekte kan ook gewrichtsklachten geven. Voorbeelden van systeemziekten zijn Systemische Lupus Erythematodes (SLE), Systemische sclerose en de ziekte van Sjögren.
Een systemisch werker zal de problemen van mensen altijd verbinden met de leef- en betekeniswereld waarin deze zich voordoen. Systemisch werkers denken niet individueel maar relationeel. Dat betekent niet dat een individu niet belangrijk is, maar wel dat relaties en contexten belangrijk zijn.
Er zijn verschillende vormen door middel waarvan mensen met elkaar communiceren. We kunnen mondeling communiceren, schriftelijk, digitaal of via de media.
Complexe vraagstukken zijn van die vraagstukken die van iedereen en tegelijkertijd van niemand zijn en die om samenwerking van meerdere (publieke en private) partijen vragen, omdat geen enkele partij het alleen kan.
Als we spreken over de organisatie of een team als een systeem, betekent dat dat we kijken vanuit het geheel. Als we spreken over systemisch, dan betekent dat dat we kijken naar de systeempatronen en –dynamieken in dat grotere geheel.