Proctologie is dat deel van de geneeskunde dat zich bezighoudt met aandoeningen aan de anus en het gebied er omheen. Het woord proctologie is ontleend aan het Grieks, van πρωκτός, prōktos en -λογία, -logia. Een proctoloog is een chirurg.
Voor patiënten
Proctologie is het vakgebied van artsen die zich bezighouden met aandoeningen rondom het anale gebied. De proctologie betreft een grote groep verschillende aandoeningen. Deze richtlijn richt zich specifiek op aanbevelingen ten aanzien van de diagnostiek en behandeling van: aambeien (hemorroïden)
Met een proctologisch onderzoek spoort de gastro-enteroloog aandoeningen van de anus, het anaal kanaal en de endeldarm op.
De proctoscopie duurt ongeveer 3 minuten. Worden er extra handelingen verricht, zoals bijvoorbeeld het nemen van biopten of het plaatsen van elastiekjes om aambeien, dan duurt het onderzoek iets langer.
Aambeien zijn meestal onschuldig en gaan in de meeste gevallen vanzelf over. Om klachten te voorkomen of aan te pakken is het belangrijkste om er voor te zorgen dat je stoelgang regelmatig is en de ontlasting zacht. Dit kun je doen door: Voldoende te drinken: minimaal 1,5 tot 2 liter per dag.
Stress; Stress kan voor spijsverteringsproblemen en een overactieve bekkenbodem zorgen. Daardoor kunnen aambeien ontstaan.
Voel je een opgezette bult bij de rand van je anus, of kun je een opgezwollen ader zien met behulp van een spiegel? Als de symptomen alleen tot pijn, jeuk of bloed in de ontlasting beperkt blijven en niet erger worden, of met andere symptomen gepaard gaan wijst dat eerder op aambeien dan op kanker.
In de meeste gevallen is dit een goedaardig gezwel. Een poliep kan tijdens de ontlasting naar buiten komen. Dit zorgt ervoor dat het op een aambei lijkt. Een anale poliep blijft aan de binnenkant zitten terwijl een aambei aan de buitenkant van de anus blijft zitten als deze eenmaal aan de buitenkant zit.
Aandoeningen die met een proctoscopie kunnen worden opgespoord, zijn: aambeien; sponsachtige zwellichamen die in de wand van de endeldarm liggen. Deze geven klachten zoals jeuk, pijn, en bloed en slijm bij de ontlasting als ze gaan uitzakken. poliepen; kleine, goedaardige gezwellen aan de binnenkant van de endeldarm.
Raadpleeg uw huisarts in de volgende gevallen:
Bij een uitpuilende aambei en zeer hevig pijn doet. Bij een verandering in het stoelgangpatroon, plotseling of geleidelijk. Als u buikpijn, een opgeblazen gevoel en braken bemerkt. Bij een drukkend gevoel in de anus of bij aandrang zonder dat er ontlasting komt.
De arts schuift de proctoscoop via uw anus in de endeldarm. Glijmiddel zorgt ervoor dat het onderzoek geen pijn doet. Een verdoving of pijnstilling is dan ook niet nodig.
Bij een rectoscopie bekijkt de specialist met een kijkbuis (endoscoop) de binnenkant van het laatste deel van de endeldarm. Via de endoscoop kunnen ook kleine ingrepen worden gedaan, zoals het nemen van een biopt, waarbij een klein stukje weefsel wordt weggenomen voor nader onderzoek.
Bij een kort onderzoek voelt de arts met een vinger in en rond uw anus. Soms is een onderzoek met een kijkbuisje (proctoscopie) nodig. De arts kan daarna direct tijdens de afspraak de aambeien behandelen, en een verdoving of narcose is daarbij niet nodig. Zo hoeft u geen nieuwe afspraak hiervoor te maken.
Wanneer de voedingsadviezen, leefregels en medicijnen niet voldoende helpen, kan de huisarts je doorverwijzen naar een medisch specialist (maag-darm-leverarts (MDL-arts) of chirurg). Er zijn verschillende behandelingen mogelijk om aambeien te verwijderen. De meeste ingrepen worden poliklinisch gedaan.
U kunt de eerste 2 weken na de behandeling last hebben van wat bloedverlies. Dat is normaal. Ook als de aambei na 5 tot 10 dagen loslaat, kunt u een beetje bloed verliezen. Als u meer bloed met de ontlasting kwijtraakt, bijvoorbeeld een kopje vol, neem dan contact op met uw arts.
De anus is het 'poortje' waardoor de ontlasting het lichaam verlaat. Een sluitspier zorgt ervoor dat de ontlasting in de darm blijft zitten tot het moment dat deze kan worden afgevoerd. Het Griekse woord voor rectum is proctos. Vandaar dat dit onderzoek proctoscopie wordt genoemd.
Het onderzoek duurt gemiddeld 30 minuten. U bent in totaal ongeveer drie uur in het ziekenhuis vanaf het moment van aanmelden, de voorbereiding op de dagbehandeling, het onderzoek en de nazorg.
Tijdens de sigmoïdoscopie lig je op jouw linkerzij op de onderzoeksbank. De arts brengt de endoscoop via jouw anus in jouw endeldarm en schuift de endoscoop voorzichtig verder jouw darm in. De endoscoop wordt eerst tot ongeveer 50 centimeter opgevoerd. Vanaf dat moment begint het onderzoek.
Klachten en symptomen bij poliepen in de dikke darm
bloed in de ontlasting. een verandering in het ontlastingspatroon. een erg onregelmatige stoelgang. buikpijn.
Grote poliepen (EMR)
Poliepen van 2 cm of groter zijn met een EMR techniek te verwijderen. Dit kost vaak meer tijd en hiervoor krijgt u meestal een tweede scopie sessie. Ook bij deze techniek brengt de arts een vochtkussentje onder de poliep, zodat deze in 1 keer of in meerdere delen is te verwijderen.
Blijft u last houden van aambeien, dan zijn de volgende behandelingen mogelijk: Kleine ingreep tijdens een protoscopie (onderzoek) Barron ligation (behandeling) Laserbehandeling (Laser Haemorrhoid Plastiek LHP) (behandeling)
Vermijd zeep en vochtig toiletpapier waar alcohol of parfum in zit, omdat dit jeuk en irritatie verergert. Soms kan de pijn verminderen door uitgezakte hemorroïden voorzichtig naar binnen te duwen.
U kunt een vette vaselinecrème gebruiken of zinksulfaatvaselinecrème. Na elke ontlasting brengt u de crème, op en in de anus aan met een vingercondoom of met een speciaal buisje (canule). Deze crèmes vormen een verzachtend, beschermend laagje. Ze mogen worden gebruikt als de aambeien steeds bloeden.