Bij posttraumatische dystrofie (regionaal pijnsyndroom) reageert het lichaam heel sterk op een (klein) letsel of operatie aan arm of been. Het wordt ook wel complex regionaal pijnsyndroom genoemd. Er bestaan verschillende behandelingsvormen.
een gezwollen lichaamsdeel, verschil in huidtemperatuur (warm bij een warme dystrofie, koud bij de koude dystrofie), huidverkleuring van het aangedane gebied (rood of blauw), verminderde beweeglijkheid en pijn bij het aanraken van de huid.
Posttraumatische dystrofie ontstaat altijd naar aanleiding van letsel of een operatie aan de armen of benen. Het is nog niet duidelijk waarom letsel of een operatie bij sommige patiënten wel en bij andere patiënten niet tot posttraumatische dystrofie leidt.
In een team van handchirurgen en handtherapeuten worden de beste resultaten behaald. Het is belangrijk dat de pijn bestreden wordt, omdat pijn de dystrofie in stand kan houden. Ook is het belangrijk dat de eventuele onderliggende oorzaak, zoals bijvoorbeeld een zenuwbeklemming, behandeld wordt.
Wat kan u zelf doen bij dystrofie van de voet? Rust is belangrijk, het lichaamsdeel waar de aandoening zich heeft gemanifesteerd moet tot rust komen. Een goede schoen die stevig is aan de hak zorgt ervoor dat de voet goed omsloten wordt en de bewegingsvrijheid ingeperkt wordt.
Deze middelen worden ook wel NSAID's genoemd (niet-steroïde ontstekingsremmende middelen). Bij dystrofie is er sprake van afname van de belastbaarheid van de aangedane hand en sprake van pijn. Bij geringe inspanning kan er een heftige toename zijn van allerlei verschijnselen en met name van pijn.
Myotone dystrofie (ook wel ziekte van Steinert genoemd) is een spierziekte waarbij de spieren steeds zwakker worden en organen worden aangetast. Hierdoor kunnen onder meer maagdarmstoornissen, hartklachten en concentratieproblemen ontstaan. De levensverwachting is beperkt.
Myotone dystrofie (MD 1) is een erfelijke ziekte die even vaak voorkomt bij mannen als bij vrouwen. Als een van de ouders de ziekte heeft, heeft elk kind een kans van 50% dat het de aandoening ook heeft.
Voorkomen is beter dan genezen
Onderzoek wijst uit dat het preventief slikken van vitamine C PD bij polsbreuken kan tegengaan (lees hierover meer onder het kopje behandeling). Posttraumatische dystrofie (PD) is een ziektebeeld dat kan ontstaan na een operatie of letsel aan een van de ledematen of andere gewrichten.
De meeste patiënten genezen binnen enkele weken of maanden van Complex Regionaal Pijn Syndroom (CRPS). Als een behandeling lang op zich laat wachten of niet goed aanslaat, is de kans op volledig herstel kleiner. Een klein deel van de patiënten houdt klachten.
Limb-girdle dystrofie kan op elke leeftijd ontstaan maar komt vooral op oudere leeftijd voor. Men merkt meestal dat er iets aan de hand is als men door zwakte van heup- en beenspieren een waggelende gang krijgt. Kinderen hebben vaak moeite met hollen en vallen veel. Uit een stoel opstaan of traplopen kan lastig zijn.
Iemand met CRPS ervaart hevige pijn in het getroffen lichaamsdeel. Meestal gaat het om een brandende, vage en kloppende pijn die niet overgaat. De minste aanraking doet pijn. Zelfs temperatuurschommelingen worden als pijnlijk ervaren.
Vier vormen MD 1 en de verschijnselen
de klassieke vorm met langzaam toenemende spierzwakte in gezicht, kauw-, keel-, halsspieren en onderarmen en -benen; de ernstiger kindervorm, met bijbehorende vertraagde verstandelijke ontwikkeling, spraakproblemen en spierzwakte; de ernstigste vorm bij baby's: de congenitale vorm.
In de beginfase van CRPS en ook wanneer ontstekingsverschijnselen en pijn op een later moment weer optreden, komen de volgende medicijnen in aanmerking: Paracetamol. ontstekingsremmende pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen, diclofenac of arcoxia.
Een posttraumatische stress-stoornis (PTSS) is een lange, heftige stressreactie op een schokkende gebeurtenis: een trauma. Je krijgt last van constante stress, voelt je extra waakzaam en je krijgt allerlei lichamelijke klachten. Je voelt je snel bedreigd en trekt je terug.
De pijn is branderig en wordt erger bij beweging. Afhankelijk van de ernst kan deze fase enkele weken tot maanden duren. In deze fase wordt de pijn heviger en vager. De zwelling kan zich verspreiden en de huid wordt bleek en verschrompeld.
We onderscheiden twee typen CRPS: Type I ontstaat na een vorm van letsel, zoals een breuk of een weke-delenletsel. Type II ontstaat na beschadiging van een zenuw.
CRPS in Nederland en wereldwijd
Jaarlijks komen er in Nederland 5.000 nieuwe patiënten bij. De meesten genezen goed, hoewel het genezingsproces wel enige tijd kan duren. De kans dat CRPS terugkomt, blijft aanwezig. Ongeveer 20% houdt last van beperkingen, die mild tot ernstig kunnen zijn.
Naast de spieren tast MD belangrijke organen aan zoals bijvoorbeeld de longen, de hersenen en het hart. MD is dodelijk. Voor MD is nog geen medicijn. MD is een progressieve, erfelijke ziekte.
PSMA is een spierziekte waarbij de spieren steeds meer verzwakken. Uiteindelijk raken mensen verlamd en kunnen ze vroegtijdig overlijden.
De symptomen kunnen zich uitbreiden tot een groter gebied dan door het letsel beschadigd was. De röntgenfoto kan – na langere tijd – een veranderde botdichtheid laten zien.
De dan geleidelijk optredende spieratrofie wordt pas na enige weken tot maanden – en soms alleen door het verschil de gezonde en vaak dan meer gebruikte hand – visueel goed waarneembaar zijn, en zeker vergeleken met de gezonde hand.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
In Nederland hebben ongeveer 20.000 mensen chronische CRPS. Meestal komt het voor bij mensen tussen de 45 en 60 jaar en tweederde van de patiënten is vrouw.