In een samengesteld gezin heeft ten minste één van de partners kinderen uit een vorige relatie. Het nieuwe gezin wordt meestal gevormd na echtscheiding of overlijden van een van de ouders. De nieuwe partners gaan met elkaar samenleven en ieder neemt de eigen kinderen mee.
Wanneer twee personen een nieuwe relatie aangaan, meestal na een scheiding, en minstens één van de partners heeft al minstens één kind uit een vorige relatie, dan spreken we van een nieuw samengesteld gezin.
Als je een relatie aangaat met iemand die kinderen meeneemt uit een vorige relatie, dan heb je een samengesteld gezin. Je krijgt dan meestal de rol van stiefouder.
Samengesteld gezin met ieder eigen kinderen
Als jij eerst komt te overlijden, dan zijn jouw echtgenoot en jouw eigen kind erfgenaam, ieder voor een gelijk deel. Jouw stiefkind erft niet van jou. Bij het later overlijden van jouw echtgenoot is zijn kind zijn erfgenaam.
Stiefkinderen zijn geen erfgenaam op grond van de wet en zij kunnen dus geen aanspraak maken op haar erfenis. Vervolgens is de vraag hoe de nalatenschap van haar echtgenoot, uw stiefvader, was geregeld.
Hebben stiefkinderen ook een kindsdeel? Stiefkinderen hebben op grond van de wet geen kindsdeel in de erfenis van de stiefouder.
In twee op de drie gevallen gaan samengestelde gezinnen binnen vijf jaar weer uit elkaar. Dat komt meestal doordat geen goede afspraken zijn gemaakt over financiën, of de omgang met een ex-partner. Die betaalt in veel gevallen ook niet meer mee aan de kosten voor de kinderen.
Maar is het wel zo verstandig om samen te wonen met je nieuwe partner als jij en je nieuwe lief nog thuiswonende kinderen hebben? Maar liefst 66% van samengestelde gezinnen gaan binnen 5 jaar uit elkaar.
Positieve invloed op hersens
Onderzoek heeft aangetoond dat moeders die minder verzorgend zijn, kinderen grootbrengen die ongezonder en gestrester zijn. Bovendien krijgt een kind dat zich veilig gehecht heeft aan een ouder een positief zelfbeeld en hij zal zich sterker sociaal en emotioneel ontwikkelen.
Lees hier meer over samenwonen na scheiding met elkaars kinderen. Als je gaat samenwonen vorm je een nieuw soort gezin, ook wel samengesteld gezin genoemd. Iedereen krijgt een eigen rol te vervullen in dat gezin.
Dit zijn: partner (via huwelijk, geregistreerd partnerschap of samenlevingscontract) ouders (inclusief stiefouders en adoptieouders)
Na een scheiding zijn jullie als ouders verplicht de kosten te betalen voor de verzorging en opvoeding van de kinderen. Bij een co-ouderschap verdelen de ouders de zorg voor de kinderen, praktisch en financieel. De kinderen zijn afwisselend bij de ene en de andere ouder en de kosten worden door beide ouders betaald.
'Onderzoek wijst uit dat ongeveer de helft van de mensen die de scheiding geïnitieerd hebben, spijt krijgt', zegt Van Landeghem.
Vaststellingen. In 2022 is de gemiddelde gezinsgrootte 2,29 personen. Begin 2022 waren de 3 meest voorkomende private huishoudtypes: alleenwonenden (33%), gehuwde paren zonder inwonende kinderen (22%) en gehuwde paren met 1 of meer inwonende kinderen (21%).
Van de ouders met een geregistreerd partnerschap, scheidde ruim 10 procent. Bij de ouders die ongehuwd samenwoonden was het aandeel scheidingen het grootst: van hen was ruim 16 procent na zes jaar uit elkaar.
Hebben jullie een co-ouderschap, dan is het belangrijk dat jullie bij elkaar in de buurt blijven wonen. Uitgangspunt is ongeveer een maximale afstand van zeven kilometer hemelsbreed. Als een ouder verhuist buiten een straal van zeven kilometer is het vaak moeilijk om het co-ouderschap in stand te houden.
Je moet aan de rechter vragen om apart te mogen wonen. Het louter instellen van die vordering voor de rechter is voldoende. Het maakt niet uit wat de rechter nadien beslist. Na het instellen van deze vordering mag je niet opnieuw samen gaan wonen met je huwelijkspartner.
Er wordt wel eens gezegd dat gescheiden ouders niet verder dan een bepaalde afstand van elkaar mogen wonen, maar officieel bestaat er geen maximumafstand. Het is echter wel zo dat een ouder toestemming nodig heeft van de andere ouders als hij of zij verder wil gaan wonen.
De omvang van de reserve is afhankelijk van het aantal kinderen. Is er één kind, dan heeft dat een reserve van de helft.Men kan dan nog vrij beschik-ken over de helft van zijn nalatenschap. In geval van twee kinderen, ontvangt elk kind 1/3 van de nalatenschap als reserve (het beschikbare deel is dan 1/3).
Als er geen testament is, bepaalt de wet wie de erfgenamen zijn. Dat gebeurt in deze volgorde: echtgenoot of geregistreerd partner en de kinderen. ouders, broers en zussen.
Als er geen kinderen zijn, erft de langstlevende echtgenoot het hele gemeenschappelijk vermogen in volle eigendom en de eigen goederen van de overledene in vruchtgebruik.