Kussmaul-ademhaling is een abnormaal (pathologisch) ademhalingspatroon, gekenmerkt door zeer diep, snakkend ademen. Het is een onbewust mechanisme dat dient om verzuring (acidose) te compenseren door zoveel mogelijk koolstofdioxide uit te ademen.
Het lichaam zal proberen het teveel aan ketonen kwijt te raken. Dit gaat door vaak te plassen of via de longen uit te ademen (acetonlucht). Om zoveel mogelijk ketonen kwijt te raken versnelt de ademhaling (dit noemen we Kussmaul ademen).
Volgens Sleep Foundation, wordt een ademhalingsfrequentie tussen de 12 en 20 ademhalingen per minuut als gezond beschouwd tijdens het slapen voor volwassenen. Voor kinderen tussen de 3 tot 5 is dit bijvoorbeeld 22 tot 34, tussen de 6 en 12 18 tot 30, en tussen 13 en 17 jaar 12 tot 20 ademhalingen per minuut.
Bij een verstoorde ademhaling: heeft je lichaam constant het gevoel alert te moeten zijn; kan je zenuwstelsel, onder invloed van adrenaline, overactief worden; lijkt het alsof je lichaam, zelfs in rust, de hele tijd een inspanning aan het doen is.
Rechts: uitademing. Hierbij ontstaat een deel van de borstkas dat los komt te liggen en dat tegengesteld aan de ademhaling beweegt, ook wel 'paradoxale adembewegingen' genoemd. Bij een inademing beweegt de borstkas naar buiten toe, het losse fragment beweegt echter naar binnen, als het ware een stukje de borstkas in.
Bij huffen wordt -in tegenstelling tot bij het hoesten- eerst diep ingeademd en vervolgens, met open mond en open keel, krachtig uitgeademd. Deze techniek helpt om sputum uit de hogere luchtwegen richting de keel te verplaatsen zodat het kan worden uitgehoest of doorgeslikt.
Een verkeerde ademhaling is te herkennen aan de volgende punten: U ademt regelmatig door uw mond. U moet regelmatig zuchten en/of gapen. Soms voelt u zich duizelig of licht in het hoofd.
Disfunctioneel ademen is een breder beeld van verkeerd ademen.Opvallend zijn een onregelmatige ademhaling, overmatig zuchten, en een overwegend borstkasademhaling (hoog ademen). Disfunctioneel ademen kan leiden tot aanzienlijke en langdurige klachten.
Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling continue licht versneld of dieper. Omdat er continue niet optimaal wordt geademd neemt de CO2 in het bloed af. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten, die constant aanwezig kunnen zijn.
Ademdepressie (ook wel: ademhalingsdepressie) is een verminderde ademhaling, zowel in diepte als frequentie, die wordt veroorzaakt door onderdrukking van de ademhaling. Een ademdepressie kan zowel acuut als geleidelijk optreden. Het begrip ademdepressie heeft niets te maken met psychiatrische depressie.
'SLEEP CHOKINGT-SYNDROOM
De patiënt wordt plotseling wakker met een intens gevoel van kortademigheid en het gevoel alsof hij stikt. Zulke episodes treden bijna iedere nacht op en soms vaker in één nacht. De patiënt is direct wakker en heeft grote angst, soms het gevoel dood te gaan. Het angstgevoel neemt vrij vlot af.
Cheyne-Stokes-ademhaling is afwijkend patroon van de ademhaling dat een teken is zuurstoftekort of drukverhoging in de hersenen. Dit ademhalingspatroon wordt onder andere gezien bij herseninfarcten en hersenbloeding. Bij gezonde mensen wordt het soms gezien tijdens slaap op grote hoogte.
Bij een disfunctionele ademhaling heeft u langdurig last van een niet optimaal adempatroon.De ademhaling past niet bij wat u op dat moment aan het doen bent. U ademt bijvoorbeeld te snel wanneer u rustig in bed ligt. Of u haalt te diep adem terwijl u rustig op een stoel zit.
Onregelmatige ademhaling ontstaat wanneer de delen van de hersenen die de ademhaling reguleren beschadigd raken. De ademhaling van Biot, waarbij de ademhaling kort heel snel is en daarna kort afwezig is, ontstaan wanneer er letsel is in de hersenhelften of in het diëncephalon.
Een agonale ademhaling (ook wel gasping genoemd) is een fysieke reactie die lijkt op het happen naar adem. Er is in dit geval geen sprake van een normale ademhaling; het is een impulsreactie van het lichaam die optreedt bij een circulatiestilstand (hartstilstand).
Bij COPD-patiënten ontstaat vaak een ademhaling waarbij even lang in- als uitgeademd wordt. Het is juist beter om de uitademing langer te maken waardoor er meer ruimte komt om de longen weer te vullen met nieuwe zuurstof en op deze manier heeft het lichaam langer de tijd om ingeademde zuurstof op te nemen.
Bij chronisch hyperventileren is er sprake van voortdurende hinderlijke lichamelijke en psychische klachten, zoals vermoeidheid, spierpijn, depressie, slapeloosheid, piekeren en concentratiestoornissen. De klachten ontstaan door een verkeerd ademhalingspatroon.
Wanneer je overademt, vernauwen bepaalde bloedvaten en neemt de bloedtoevoer naar de hersenen en bepaalde lichaamsdelen licht af. Er wordt ook minder zuurstof afgegeven aan de weefsels.
Klachten bij een hyperventilatie-aanval
Duizeligheid, een licht gevoel in het hoofd, zwart worden voor de ogen, wazig zien, gevoel van flauwvallen. Trillende handen of kramp in de handen. Tintelingen in de handen of rond de mond.
Dit uit zich in een luidruchtige, schokkende en/of onregelmatige manier van “ademen” (let op, gasping is geen effectieve ademhaling!). Het doet denken aan een vis op het droge die naar adem hapt. Naast de luidruchtige ademhaling kan de huid van het gezicht blauw verkleuren.
Kussmaul-ademhalingen zijn snelle, diepe ademhalingen die optreden als reactie op metabole acidose. Kussmaul-ademhalingen vinden plaats wanneer het lichaam probeert koolstofdioxide, een zuur, uit het lichaam te verwijderen door het snel uit te ademen. Diabetische ketoacidose is de meest voorkomende oorzaak van Kussmaul-ademhalingen .
Hypoventilatie betekent dat het ademen te oppervlakkig of te langzaam gaat. Omdat uw lichaam harder moet werken om te ademen, raakt uw ademhalingssysteem uitgeput en kunnen de koolstofdioxideniveaus te hoog worden en de zuurstofniveaus te laag.
Er zijn geen medicijnen tegen hyperventilatie. Er bestaan wel medicijnen tegen de angst. Het nadeel van deze middelen is dat ze het probleem niet oplossen. Na een tijdje kunt u verslaafd raken aan deze medicijnen.
Het ontstaat ook bij iedereen weer anders. Spanning, stress of angst, benauwdheid door zware verkoudheid of astma en buikpijn zijn veel voorkomende oorzaken.