Instabiele zuren Er zijn ook zuren, die als je ze oplost in water, uit elkaar vallen. Een voorbeeld hiervan is H2CO3, deze valt in water uit tot H2O en CO2. Amfolyt Een amfolyt is een deeltje dat met water zowel kan reageren als zuur, als base.
Koolzuur (H2CO3) is niet erg stabiel en valt gemakkelijk weer uit elkaar, zodat bij het aanzuren (toevoeging van waterstof-ionen) van carbonaat- of waterstofcarbonaatoplossingen het chemisch evenwicht verschuift en gasvormig koolstofdioxide ontstaat.
De zuren onder H3O+ zijn de zwakke zuren.Deze hebben een zuurconstante lager dan 1. De zuren zullen dan niet al hun protonen afstaan en daarom zal de reactie met een zwak zuur altijd in een evenwicht eindigen.
Als de pH lager is dan 7 is een oplossing zuur, als de pH hoger is dan 7 is een oplossing basisch. Als een stof een pH heeft van 7,0 is de oplossing neutraal. De pH kun je ook berekenen als de de concentratie H+ionen weet.
Op grond van hun chemische eigenschappen onderscheiden we drie soorten zuren. Een zuur dat bij oplossen in water volledig ioniseert noemen we een sterk zuur. Een zuur dat bij oplossen water gedeeltelijk ioniseert, er stelt zich dus een evenwicht in, noemen we een zwak zuur.
Een zwak zuur vormt een evenwicht met de geconjugeerde base. Dit betekent dat niet alle zuurmoleculen tegelijk een H+ion afstaan, maar ze in verschillende toestanden voorkomen. Een voorbeeld is een ammoniumion (NH4+): NH4+ (aq) + H2O (l) D H3O+(aq) + NH3(aq).
Fluorantimoonzuur (HSbF6) is het sterkste, tot nu toe bekende synthetische superzuur. Het zuur wordt gevormd door waterstoffluoride (HF) en antimoon(V)fluoride (SbF5) in verschillende verhoudingen met elkaar te mengen.. De 1:1-verhouding vormt het sterkste superzuur.
Om te weten of iets een sterke base of een zwakke base is, kijk je in Binas-tabel 49 of ScienceData-tabel 9.1c. Sterke basen staan rechtsonder en hebben een KB >> 1.Alle andere basen in de tabel zijn zwakke basen.
Zuur is een bekende smaak. In de keuken komen veel verschillende zuren voor, als citroensap, azijn, tomatenpuree, bijna alle fruitsoorten, wijn. Basen of een basische smaak proef je minder vaak, het is de smaak van zeep.
Om erachter te komen hoe de stof zal reageren, moet je kijken naar waar die stof in de tabel staat. HSO4- staat bijvoorbeeld hoog in de zurentabel en bij de basen staat het als een hele zwakke base. Het zal dan als zuur gaan reageren.
Natriumhydroxide (de oplossing heet natronloog)
Hoe groter de waarde voor pKa, hoe minder het zuur dissocieert (bij een bepaalde pH), dus hoe zwakker het zuur.
CO2 is zuur en bicarbonaat is basisch.
Als het bloed te zuur wordt dan noemen we dat acidose en als het te basisch wordt alkalose. Gelukkig gebeurt dat niet zo snel, want de pH-regulatie in het bloed is heel nauw tussen de 7.35 en 7.45. De zuren en basen kunnen elkaar namelijk wegvangen, dat is de buffer.
Oorzaak van alkalose
Je verliest te veel zure stoffen (maagzuur) door overmatig overgeven. Je verliest te veel zure stoffen door veel plassen, bijvoorbeeld door het gebruik van plastabletten (bloeddrukverlagende middelen).
HCO3 staat voor bicarbonaat. Door deze stof stijgt de pH-waarde van het substraat. In dit artikel bespreken we het effect van bicarbonaat, wanneer het wel en niet wenselijk is en waar de stof uit voortkomt.
pH = 14 - pOH.
Als het een geconcentreerd zuur betreft, kan de pH ook negatief uitkomen (bij een basische oplossing kan de pH ook boven de 14 uitkomen). Dit gebeurt als de H3O+-concentratie hoger is dan 1 mol/l, want bij pH = 0 is de concentratie H3O+ gelijk aan 1·100 = 1 mol/l.
Yoghurt is een zuur melkproduct. Dit komt doordat bacteriën melksuikers uit melk omzetten in melkzuur. Magere en halfvolle yoghurt staat in de Schijf van Vijf. Yoghurt levert dezelfde goede voedingsstoffen en geeft dezelfde gezondheidseffecten als voor melk en andere melkproducten.
Bij contact met zoutzuur kunnen zware brandwonden ontstaan, die al snel onherstelbaar zijn. Wanneer zoutzuur in contact komt met water ontstaat een chemische reactie, waarbij veel damp vrijkomt. Die damp bevat gevaarlijke stoffen. Bij inademing kan longoedeem ontstaan en dat is dodelijk.
De pH loopt van 0, heel zuur, tot 14, heel basisch. Als de pH lager is dan 7 is een oplossing zuur, als de pH hoger is dan 7 is een oplossing basisch.
Zuur is kortgezegd alles met een pH-waarde lager dan 7. De pH-waarde is de maat voor de zuurgraad; hoe lager de pH-waarde, hoe zuurder het is.
De pKa is een maat voor de sterkte van een zuur, waarbij Ka de eigenschap van zuur zelf is, die ligt meestal tussen 1 M en 10-14 M [H3O+] → dus pH tussen de 0-14 pH. De pH is dus eigenschap van een waterige oplossing en pKa, eigenschap van een molecuul.
Verder is water nu een amfolyt, een stof die zowel protonen kan accepteren als doneren. Dat wil zeggen dat het zowel een zuur als een base is. Het waterevenwicht zelf wordt nu een zuur-basereactie (H+-ion wordt overgedragen aan een base).
Cellulitis, huidklachten, candida-infecties, hoofdpijnen, stramme spieren en gewrichten zijn typische kenmerken van verzuring. Maar ook vermoeidheid (vooral ochtendmoeheid), een vieze adem, een onaangename zweetlucht en onverklaarbaar vocht vasthouden of gewichtstoename kunnen veroorzaakt worden door verzuring.