In een inleiding wordt de lezer (de naam zegt het al) ingeleid in het onderwerp. Je geeft aan waar het boek over gaat, welke onderwerpen er worden behandeld en op welke manier je dat in het boek doet. Belangrijk is ook dat je de lezer prikkelt en nieuwsgierig maakt.
In je inleiding geef je algemene informatie over je onderwerp en baken je je onderwerp af zodat je lezer weet waar je onderzoek over gaat. Met die informatie beschrijf je jouw doelstelling, probleemstelling en presenteer je de hoofdvraag en deelvragen van je scriptie.
Het intro van uw boek is het moment waarop de lezer kennismaakt met de inhoud van uw boek. Zoals bij veel kennismakingen, is ook bij uw boek de eerste indruk allesbepalend. Mede door het intro wordt namelijk bepaald of de lezer het boek gaat lezen of niet.
Begin je spreekbeurt met een inleiding. In de inleiding vertel je waarom je het onderwerp gekozen hebt. Daarna laat je in je PowerPoint zien welke onderwerpen je gaat behandelen.
Het is vaak effectief om de inleiding direct te beginnen met een gedurfde stelling, met een vraag aan de lezer of met interessante cijfers. Vraag je lezer bijvoorbeeld “Is bloggen dood?” of presenteer het nog stelliger met “Bloggen is dood”.
Om de weeën op gang te brengen, krijg je een infuus. Je krijgt daarvoor een naaldje in een bloedvat van je hand of onderarm, daaraan zit een dun slangetje. De naald gaat er dan uit en het slangetje blijft achter. Via een infuuspomp krijg je steeds een beetje meer medicijnen (oxytocine).
Een goede introductie moet de aandacht van het publiek trekken, het onderwerp benoemen, het onderwerp herkenbaar maken, geloofwaardigheid creëren en de belangrijkste punten vooraf bekijken . Inleidingen moeten het laatste deel van de geschreven speech zijn, omdat ze verwachtingen scheppen en bij de inhoud moeten passen.
Introductie van uw presentatie
Leg aan uw publiek uit: waarom u hier bent, wat het onderwerp is en wat u wilt bereiken. Licht toe wat de structuur van uw presentatie is. Het geeft uw publiek 'rust' als ze weten wat er gaat komen.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen: inleiding (zn) : aanhef, intro, introductie, aanloop, invoering, entree, preambule.
Wat is een inleiding? De inleiding van een boek is nauw verwant aan de inhoud van het boek zelf . De inleiding wordt meestal aangetroffen in non-fictiewerk en kan het hoofdargument in de rest van het boek samenvatten, belangrijke termen definiëren of achtergronddetails invullen.
Een inleiding is het begin van een tekst waarin je het onderwerp introduceert en de lezer nieuwsgierig maakt. Het geeft een korte uitleg van het onderwerp en laat zien wat er in de rest van de tekst behandeld wordt.
De inleiding van een essay is meestal niet langer dan een of twee paragrafen en maakt normaliter ongeveer 10 tot 20 procent uit van je tekst.
De inleiding moet de titel van het boek, de auteur en alle andere relevante informatie bevatten. Het moet ook een these-statement bevatten die uw algemene mening over het boek samenvat.
Een inleiding of intro geeft weer waar de inhoud over gaat, terwijl het voorwoord iets vertelt over hoe u het schrijven heeft ervaren. Tijdens het lezen van de inleiding, maakt de lezer kennis met de inhoud van het boek of het verslag. Tijdens het lezen van het voorwoord maakt de lezer kennis met de schrijver.
Begin bijvoorbeeld met een vraag, stelling, citaat, grapje of anekdote. Houd de inleiding vooral kort, zodat de luisteraars niet meteen al afdwalen. Probeer vervolgens in 15 tot 20 woorden samen te vatten wat er in de toespraak besproken wordt. Een goed verhaal is actueel, eenvoudig en vooral niet te lang.
In de inleiding kunt u algemene inleidende zinnen gebruiken, zoals: "Hallo, mijn naam is … en ik zal het hebben over … / mijn presentatie gaat over …""Ik ben hier omdat … / mij is verteld dat ik …" U kunt ook beginnen met iets onverwachts te zeggen om de interesse van het publiek te wekken en hen te betrekken bij uw onderwerp.
Bij een inleiding brengen we jouw bevalling kunstmatig op gang.Dit doen we met medicijnen die de weeën opwekken. Inleiden kan nodig zijn als je over tijd bent, je vliezen al eerder gebroken zijn, het kindje niet goed groeit, de placenta slecht werkt of als je ernstige klachten hebt.
Iets simpels zeggen, zoals "Concluderend", "Afsluitend" of "Laat me eindigen met te zeggen" geeft u een elegante en duidelijke manier om uw toespraak te beëindigen. Terugverwijzen naar uw inleiding is een eenvoudige manier om uw toespraak gepolijster en beter gepland te laten lijken.
Mocht u bezwaren hebben tegen een inleiding, bespreek dit dan met uw verloskundige en/of gynaecoloog. Soms is er een alternatief mogelijk, zoals het nauwkeurig controleren van de conditie van het kind, terwijl u afwacht tot de bevalling uit zichzelf op gang komt.
Bij een inleiding brengt men de weeën op gang en controleert men de conditie van moeder en kind. Het op gang brengen van de weeën gebeurt vaak door middel van een infuus. Je krijgt een naaldje in een bloedvat van je hand of onderarm en daarop wordt een dun slangetje aangesloten.
In de inleiding wordt duidelijk wat het onderwerp van de tekst is. De inleiding van de tekst is bedoeld om de aandacht van de lezer te trekken. De lezer wordt nieuwsgierig gemaakt naar de rest van de tekst.