Een spiegel is een voorwerp dat licht weerkaatst zonder verstrooiing. Het oppervlak van de spiegel moet daarom dusdanig glad zijn dat de weerkaatsing plaatsvindt volgens de wet "hoek van inval = hoek van terugkaatsing".
Een spiegel kan heel goed het licht weerkaatsen doordat het zo glad is. Als we voor een spiegel staan en we doen ons linkeroog dicht dan gaat in de spiegel ons rechteroog dicht. Een spiegel draait links en rechts dus om.
Een grote spiegel op je slaapkamer is ongunstig voor een goede nachtrust. In de Feng Shui, en ook in de radiësthesie wordt als regel gegeven dat het zéér ongunstig is om een spiegel op de slaapkamer te hebben. Een grote spiegel verstoort de slaap. En dat is uiteindelijk slecht voor je gezondheid.
Een spiegel is eigenlijk niets meer of minder dan een glasplaat met een stuk metaal erachter. Kijk, als ik dit stuk aluminiumfolie achter deze glasplaat hou, lijkt het al een beetje op een spiegel. Maar hier wil je niet iedere ochtend je haar in kammen. Het geheim achter de spiegel is metaal.
Dure spiegels worden met de hand gemaakt en handmatig gekleurd, hierdoor behoud het zijn waarde en zijn deze spiegels het antiek van de toekomst. Veel spiegels worden tegenwoordig massaal aangeboden op vergelijkingssites.
De meeste spiegels bestaan uit een glazen plaat met op de achterkant een dun laagje reflecterend materiaal, veelal zilver of aluminium. Ter bescherming van het reflecterende laagje is dit afgedekt met enkele laklaagjes. Er zijn ook spiegels die bestaan uit een glanzend gepolijste, vlakke metalen plaat.
Het oppervlak van een spiegel weerkaatst het licht op dezelfde manier als het kaatsen van een bal op een vlakke muur. Dat komt omdat het oppervlak glad en glanzend is. De hoek waaronder het licht op de spiegel valt is precies even groot als de hoek waarmee het licht de spiegel weer verlaat.
De lichtstralen gaan door het glas heen en de spiegelende laag weerkaatst deze stralen. Zo kun je jezelf zien! Aan de achterkant van de spiegel zit de deklaag. Deze laag bestaat uit zwarte lak.
De oude Egyptenaren maakten rond 3000 voor christus de eerste echte (hand)spiegels. Van brons of koper werden schijven gegoten of platgeslagen en vervolgens hoogglans gepolijst om zo als spiegel dienst te kunnen doen. In de Griekse oudheid werd deze techniek overgenomen.
Als er iemand was overleden werd er een zwarte doek over de spiegel gehangen. Dat was om de geest weg te kunnen laten gaan. Alle spiegels in huis moesten worden afgedekt. Buiten werden er ook nog zwarte linten opgehangen.
Het bed moet met het hoofdeinde tegen een muur staan en de zijkanten van het bed moeten vrij zijn. Je kunt je bed beter niet onder een raam zetten of onder een schuin of balkenplafond. Ook kun je beter geen kastjes of planken boven het bed hangen of spullen onder je bed bewaren.
Bepaal de lichtinval van de kamer waar je de spiegel wil ophangen. Niet alleen de positie van je spiegel is belangrijk, maar vooral het licht dat om de spiegel heen valt doen wonderen. Hang je spiegel naast een raam, voor zoveel mogelijk natuurlijk licht.
Als een object geen spiegelsymmetrie heeft wordt het chiraal genoemd. Van twee chirale objecten die elkaars spiegelbeeld zijn zegt men ook wel dat deze enantiomorf zijn.
Best een bijzonder fenomeen waar de meeste mensen last van hebben. Hoe komt dit? Het gaat erom dat we denken dat wij ons spiegelbeeld zijn. Je ziet namelijk je spiegelbeeld in de spiegel (ja, ok dat wist je wel) en dan is alles omgedraaid: je linkerkant wordt je rechterkant en je rechterkant wordt je linkerkant.
Hoe zie je er nou écht uit? De meest betrouwbare manier om daar achter te komen, is om iemand anders een foto van je te laten maken (al komen bij een goede foto, fotografisch gezien, meerdere factoren kijken). Dan zie je hoe je er écht uitziet, hoe anderen jou zien. Dan zie je: de waarheid.
Als je in de spiegel kijkt zie je (tromgeroffel) je spiegelbeeld. Een gespiegelde weergave van je gezicht, dus. En dat ligt volgens Nick Stockton van Wired aan het heuse 'mere-exposure'-concept (een theorie uit de jaren zestig, ontwikkeld door Robert Zajonc).
Ideaal heeft een spiegel geen kleur omdat het 100% van alle golflengten weerkaatst. In de praktijk echter is dat niet helemaal het geval. De meeste gewone spiegels zijn van gewoon (groen) glas gemaakt met een dunne laag zilver of aluminium (beide een grijzige kleur) er achter.
Ideaal als reflectiemateriaal zijn aluminiumplaten welke in een zuurstofloze ruimte (inerte atmosfeer) spiegelglad gemaakt zijn en voorzien van een dunne laag doorzichtige coating . De coating voorkomt de oxidatie van het aluminium. De meeste armaturen zijn om deze reden van dit soort aluminium gemaakt.
Een metaal met een volledig complexe brekingsindex zou al het licht reflecteren, maar in de praktijk heeft een aluminium spiegeloppervlak van goede kwaliteit een reflectie van 86%.
Als je zelf een spiegel wilt maken, verwijder je het glasplaatje uit een fotolijst en wrijft het grondig schoon met ontsmettingsalcohol. Bespuit de glasplaat vervolgens met spiegeleffect spray, laat het drogen en zet de spiegel terug in de lijst. Spiegels zijn een belangrijk onderdeel van een interieur.
Ja, een gewone spiegel kan prima in de badkamer!
Een spiegel geeft een 'normaal' beeld, terwijl de andere spiegel het beeld met een factor 10 weet te vergroten. Je kunt hierdoor perfect de poriën van je huid bekijken en je make up zeer nauwkeurig aanbrengen. Dankzij deze factor heb je dus altijd perfect zicht op je gezicht en je huid.